Արսէն Այտընեան

Արսէն Այտընեան
Ծնած է 7 (19) Յունուար 1825[1][2]
Ծննդավայր Պոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն[3][1][2]
Կոստանդնուպոլիս
Մահացած է 8 (21) Յուլիս 1902[1] (77 տարեկանին)
Մահուան վայր Մաուեր[3]
Քաղաքացիութիւն  Ցիսլեյտանիա[3]
Ազգութիւն Հայ[1][2] եւ Հայ[4]
Կրօնք Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի[5]
Ուսումնավայր Վիեննայի Մխիթարեան վանք?
Մասնագիտութիւն լեզուաբան, բանասէր, Կաթոլիկ եպիսկոպոս
Աշխատավայր Հանդէս Ամսօրեայ[1]
Վարած պաշտօններ տիտղոսաւոր եպիսկոպոս եւ general abbot of the Mekhitarist Monastery of Vienna?[5][6]

Արսէն Այտընեան (7 (19) Յունուար 1825[1][2], Պոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն[3][1][2]
Կոստանդնուպոլիս - 8 (21) Յուլիս 1902[1], Մաուեր[3][7]), հայ բանասէր, հագեւորական եւ լեզուաբան, տիրապետած բազմաթիւ լեզուներու[8]։

Կեանք եւ գործունէութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Այտընեանի կեանքն ու գործունէութիւնը զուգընթաց է աշխարհաբարի զարգացման հետ։ Իր անունը բացառիկ կարեւորութիւն ունեցած է բանասիրական ուսումնասիրութեան տեսակէտէն. աշխարհաբարը, որ մինչ այդ անկանոն վիճակ ունէր, կանոնաւորուեցաւ անոր պատրաստած քննական քերականութեան շնորհիւ։

Որդի՝ Պետրոս Այտընեանի, ծնած է Պոլիս՝ Բերայի մէջ։ Ժամանակի ձախորդ պատահարներէն ստիպուած, ծնողքը լքած են իրենց տունը եւ 1828-1830-ին Ղալաթիա ապրած։ Այտընեան Վենետիկի Մխիթարեաններու եւ ապա Ղալաթիոյ Վիեննայի Մխիթարեաններու վարժարանը յաճախած է։ Ուսման սաստիկ սիրահար, գրեթէ ինքնօգնութեամբ, լատիներէն սորված է եւ օր մըն ալ իր ուսուցիչներուն անակնկալ մը ըրած ՝ այդ լեզուով ատենախօսութիւն մը կատարելով, որով արժանացած է մէկ դասարան բարձրանալու։ Ան ութը տարեկանին Բերայի Վիեննական հայրերու վարժարանին մէջ աշակերտած է Հ. Վրթանէս Չալըխեանին, իսկ 1835-ին Վիեննա ղրկուած, ուր սորված է իտալերէն, ֆրանսերէն, արաբերէն, թրքերէն եւ ձեռնարկած՝ հոգեւոր ճառախօսութիւններու եւ այլ աշխատութիւններու։

Տասնեօթ տարեկանին ուխտած է պատրաստուիլ եկեղեցական ծառայութեան։ 1845-ին Ագաթանգեղոս-ի կրկնագիր օրինակը, որ իր հնութեամբ զմայլեցուցած էր Այտընեանը, նիւթ մատակարարած է մանր քննութեան մը, որուն արդիւնքով յայտնի դարձած է, որ այս հին ձեռագիրը անընթեռնելի գիրեր ունի իր ընթեռնելի գիրերուն տակ, որուն քանի մը էջերուն առաջին անգամ ընթերցումը Այտընեանին յանձնուած է։ Գերպ. Արիստակէս՝ վանահայրը, Այտընեանին հրահանգած է Նոր Կտակարան-ի քննութիւն մը կատարել, համեմատելով զայն ծանօթ ձեռագիրներու հետ։

1848-ին ան պատրաստած է հայերէն մեծ աշխարհագունդ մը, որ չորս գոյներով տպուած է։ Այդ աշխարհագունդը կը մրցի նմանօրինակ որեւէ եւրոպական օրինակի հետ եւ Վիեննայի Աշխարհագրական Ընկերութեան զարմանքը շարժած է։ 1851-ին Այտընեան պատրաստած է արաբերէն մեծ երկրագունդ մը, որ հակառակ իր կամքին, ձեռագիր մնացած է։

Այսպիսի գործունէութեամբ գրեթէ տասը տարիներ այլ եւ այլ տեղեր այցելեց՝ Պոլիս, Զմիւռնիա, Այտըն, Փարիզ եւ 1862-ին այցելեց նաեւ Ս. Ղազար։ Ճամբորդութիւններէն միտքը սփոփած, գրիչը սրած, սկսաւ գլուխ հանել իր գործը, որուն տարիներէ ի վեր աշխատած էր եւ որ պիտի անմահացնէր իր անունը՝ «Քննական քերականութիւն աշխարհաբար կամ արդի հայերէն լեզուի», որ աշխարհաբարի նոր դարագլուխ մը բացաւ, այդ ճամբորդութիւնները կատարած էր լեզուն մօտէն ուսումնասիրելու համար եւ իբրեւ արդիւնք իր քրտնաջան աշխատութեան, 1866-ին կը հրատարակուէր այդ գործը Վիեննայի տպարանէն՝ 836 էջերով։

Ունէր լեզուներու ընդունակութիւն, կը խօսէր յունարէն, պարսկերէն, ասորերէն, հայերէնի կողքին:

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 Հայկական սովետական հանրագիտարան / խմբ. Վ. Համբարձումյան, Կ. ԽուդավերդյանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Հայկական համառոտ հանրագիտարանՀայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1990. — հատոր 1. — է. 352.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 https://data.matricula-online.eu/de/oesterreich/wien/23-mauer/03-05/?pg=41 — հատոր 5.
  4. Ստեփանյան Գ. Կենսագրական բառարան — 1973. — ISBN 978-5-550-00265-0
  5. 5,0 5,1 Catholic-Hierarchy.orgUSA: 1990.
  6. https://anno.onb.ac.at/cgi-content/anno?aid=pab&datum=18860820&query=%22neuer+generalabt%22&ref=anno-search&seite=4
  7. ««Հանդէս Ամսօրեայ»-ի Ութսունամեակը» 
  8. «Collège Dictionnaires Machtotz France (CDMF) - Linguistes»։ www.dictionnaires-machtotz.org։ արտագրուած է՝ 2019-10-11