Jump to content

Վենետիկ

Քաղաք
Վենետիկ
իտալ.՝ Venezia
վեն.՝ Venesia
Դրօշակ Զինանշան

Երկիր  Իտալիա[1]
Ներքին բաժանում Վենետիկ-Մուրանո-Բուրանո?, Municipalità di Lido-Pellestrina?, Municipalità di Chirignago-Zelarino?, Municipalità di Favaro Veneto?, Municipalità di Marghera? եւ Municipalità di Mestre-Carpenedo?
mayor of Venice? Luigi Brugnaro?[2]
Օրէնսդրական մարմին Venice City Council?
Հիմնադրուած է՝ 25 Մարտ 421
Տարածութիւն 415,9 քմ²
ԲԾՄ 2 մեթր
Բնակչութիւն 250 369 մարդ (1 Յունուար 2023)[3]
Ագլոմերացիա 304 674
Կը գտնուի ափին Վենետիկի ծովածոց? եւ Ատրիաթիք Ծով
Ազգային կազմ իտալացիներ, վենեսիացիներ
Կրօնական կազմ կաթոլիկներ
Ժամային գօտի UTC+1 եւ UTC+2
Հեռախօսային ցուցանիշ 041
Փոստային ցուցանիշ 30121–30176
Շրջագայութեան պետ-համարագիր VE
Պարգեւներ Մարտական խաչ 1914-1918?
Անուանուած է Veneti?
Մականուն Bride of the Sea
Սուրբ բարեխօս Մարկոս Ավետարանիչ?
Պաշտօնական կայքէջ comune.venezia.it

Վենետիկ, (իտալ.՝ Venezia), քաղաք Իտալիոյ մէջ։ Տարածքը 0,44 մ², քաղաքի բնակչութիւնը՝ 270 439 (2009 թ.) մարդ, արուարձաններու բնակչութիւնը ներառեալ՝ 1,600,000։ Նաւահանգիստ Ատրիաթիկ ծովու վրայ (ապրանքաշրջանառութիւնը տարեկան 21 մլն. թոն), Մարքօ Բոլոյի անուան միջազգային օդակայան։ Պատմական կեդրոնը տեղակայուած է Վենետիկի ծովածոցի 118 կղզեակներու վրայ, որոնք կը բաժանուին իրարմէ 150 ջրանցքներով եւ վտակներով։ Կղզիներու եւ կղզեակներու միջեւ հիմնուած է շուրջ 400 կամուրջ (որոնց կարգին են՝ Ռիալթոյի եւ Հառաչանքներու կամուրջները, որոնք կառուցուած են 16-րդ դարու վերջաւորութեան)։

Վենետիկի արդիւնաբերական-նաւահանգիստը՝ (Մեսթրէ) կը գտնուի մայր ցամաքի վրայ։ Զարգացած են նաւաշինութիւնն ու նաւերու վերանորոգման աշխատանքները, գունաւոր մետաղագործութիւն, նաւթավերամշակում, քիմիական եւ ելեկտրական՝ թեթեւ արդիւնաբերութեան ճիւղեր։ Ապակեգործութիւն (Մուրանոյի թանգարան), ժանեակագործութիւն (Պուրանօ կղզի)։ Համալսարան, երաժշտանոց (1916 թ.)։ Թանգարաններ (ինչպէս նաեւ Արուեստներու ակադեմիայի պատկերասրահը)։ Առաջին հանրային օփերային թատրոն (1637-1812 թթ.), «Fenice» (1792) օփերային թատրոն։

Հայաստանի քարտեզը Դոդժերի պալատին մէջ

Քաղաքի անունը առաջացած է վենետներ ցեղի անունէն, որոնք այստեղ բնակած են հռոմէական շրջանին։ Վենետիկեան ծովածոցին մէջ մարդիկ սկսած են բնակիլ բարբարոսներու, Աթթիլայի հոներու, վեստկոթներու եւ լանկոպարտներու ներխուժումի ժամանակ V-VI դարերուն։ Քաղաքային կարգաւորումը Վենետիկեան ծովածոցի կղզիներուն վրայ սկսած է 6-րդ դարու երկրորդ կիսուն։ Սկիզբը, Մալամոքքօ եւ Դոռչելլօ կղզիները կը համարուէին կարգաւորման կեդրոնը, սակայն VIII դարէն սկսեալ ան տեղափոխուած է դէպի իր ներկայ դիրքին։ VII դարուն Բիւզանդական կայսրութեան նախաձեռնութեամբ կղզիները միացան մէկ առաջնորդի գլխաւորութեան տակ, որ կոչուեցաւ տոժ։ Առաջին տոժը եղած էր Բաուլօ Լուչիօ Անաֆեսդոն 697 թ.։ Ան ընտրուեցաւ Բիւզանդական կայսրութեան կողմէ։ 8-րդ դարէն սկսեալ տոժը արդէն կ'ընտրուէր Վենետիկի մէջ՝ առանց Բիւզանդական կայսրութեան միջամտութեան։ Այդ կանոնէն ետք առաջին տոժի ընտրութիւնը եղած է 727 թուականին։ Քաղաքի ամբողջ պատմութեան ընթացքին ընտրուած են 120 տոժեր։ Վերջինը Լուտովիկo Մանինն էր, որ գահընկեց եղաւ 1797 թուականին։ Ռավեննայի լանկոպարտներու հետ զբաղուելէ ետք Վենետիկը մնաց վերջին տարածքը Իտալիոյ մէջ, որ կը գտնուէր Բիւզանդական կայսրութեան կառավարութեան տակ։ Իտալիոյ միւս մասերը միացան Քարլ Մեծի իշխանութեանը, որմէ ետք ան մնաց Բիւզանդական կայսրութիւնը եւ արեւմտեան աշխարհը իրար միացնող կեդրոնը։ Բետրօ Բ. Օրսելօ տոժի կառավարութեան ժամանակ Վենետիկ յաջողեցաւ խաղաղ պայմանագրեր կնքել հարեւան իշխանութիւններու հետ, ապահովելով հանգիստ կառավարութիւն, անարգելք առեւտրականութիւն, նաեւ հանրապետութեան տարածքներու ընդարձակումը՝ գրաւելով Տալմաթայի հողերը։

Տարի Բնակչութիւն
2014 264 579 մարդ
2017 261 905 մարդ [4]
Տարի Բնակչութիւն
2018 261 321 մարդ [5]
2021 254 850 մարդ [6]
Տարի Բնակչութիւն
2023 250 369 մարդ [3]

Պատկերասրահ. Սուրբ Ղազար կղզի

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծանօթագրութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
  1. Յովհաննէս Բարսեղեան (2006)։ «Աշխարհագրական անունների հայերէն տառադարձության մասին որոշում»։ Տերմինաբանական եւ ուղղագրական տեղեկատու։ Երեւան: 9 -րդ Հրաշալիք, էջ 48։