Արամ Սեփեթճեան
Արամ Սեփեթճեան | |
---|---|
| |
Ծնած է | 22 Փետրուար 1934[1] |
Ծննդավայր | Ալեքսանտրէթ, Ալեքսանտրէթի Սանճաք, Սուրիոյ Առաջին Հանրապետութիւն |
Մահացած է | 5 Հոկտեմբեր 2020[1] (86 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Պէյրութ, Լիբանան |
Քաղաքացիութիւն | Լիբանան |
Մասնագիտութիւն | գրագէտ, Cost engineering |
Ամուսին | Մելինէ |
Երեխաներ | Հուրի Սեփեթճեան-Փարթամեան, Հրաչ Սեփեթճեան, Արմէն Սեփեթճեան |
Արամ Սեփեթճեան (22 Փետրուար 1934[1], Ալեքսանտրէթ, Ալեքսանտրէթի Սանճաք, Սուրիոյ Առաջին Հանրապետութիւն - 5 Հոկտեմբեր 2020[1], Պէյրութ, Լիբանան), hրապարակագիր, արձակագիր, հայ մամուլի աշխատակից ու յատկապէս գլխաւոր խմբագիր ՝ ՀԲԸՄ- ՀԵԸի Խօսնակ ամսագրին: Մշակութային եւ հասարակական գործիչ: Հայաստանի Գրողներու Միութեան Անդամ: Սեփականատէր՝ ՍԻՓԱՆ հրատարակչատան: Մասնագիտութեամբ՝ ճարտարապետական գնահատող:
Կենսագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Արամ Սեփեթճեան ծնած է 22 Փետրուար 1934 թուականին, Ալէքսանտրէթ, Կիլիկիա (այժմ՝ Թուրքիա)։ 1938-ին ծնողներուն հետ տեղափոխուած է Պէյրութ, Լիբանան, ուր բնակած է մինչեւ իր մահը: Նախակրթութիւնը ստացած է Պուրճ Համուտի Ս. Քառասնից Մանկանց վարժարանին մէջ, երկրորդական ուսումը՝ Պէյրութի Հ.Բ.Ը.Մ. Յովակիմեան-Մանուկեան մանչերու վարժարանին եւ Երուանդ Հիւսիսեան Հայագիտական Հիմնարկին մէջ։
Աւարտած է Պէյրութի École Technical de Commerce-ի ճարտարագիտական գնահատողի (cost engineer) ճիւղը։ Ճարտարագիտութեան մէջ վկայական կը ստանայ Լոնտոնէն (հեռակայ ուսմամբ): Անդամ եղած է Լոնտոնի Architects & surveyors institute-ին։ Մասնագիտութեամբ՝ ճարտարապետական գնահատող: Հետեւած է նաեւ լրագրութեան եւ նորավիպագրութեան (short story writing)։
1958-ին, Պէյրութի եղբայրասպան կռիւներուն պաճառաւ ճամբայ կ'ելլէ դէպի Քուէյթ, ուր կը մնայ մինչեւ 1964։
1967-ին Պէյրութի մէջ կը կազմէ իր ընտանեկան բոյնը, ամուսնանալով ՀԲԸՄ-ի նախկին Հիւսիսեան Հայագիտական Հիմնարկի դասընկերուհիներէն Մելինէի հետ։ Կը բախտաւորուի երեք զաւակներով։
Իր ասպարէզին բերումով յաճախ ճամբորդած է Սէուտական Արաբիա, Նիճերիա, Միացեալ Նահանգներ (1986), Ապու Տապի (1988-1992) եւլն։
Արամ Սեփեթճեան սեփականատէրն էր ՍԻՓԱՆ հրատարակչատան: Իր գործին առընթեր վարած է գրա-հրատարակչական գործունէութիւն մը. հիմնած է Սիփան գրա-հրատարակչատունը, անձնական միջոցներով։ իբրեւ օգնական ունեցած է իր դուստրը՝ Հուրին, որ հետեւած է համակարգիչի ճիւղին. նաեւ իր կինը, որ հայերէնի ուսուցչուհի է Հ.Բ.Ը.Մ. ի վարժարանին մէջ։
Զտարիւն հայ մարդն ու գրողն էր Արամ Սեփեթճեան։ Գրական արձակի մեծ վաստակ թողուց իր ետին։ Իսկ իր հրապարակագրական բերքը չափազանց հարուստ եղած է։ Գրականագիտական իր հատորները կը վկայեն իր գրական հմտութեան եւ անաչառ դատումներուն մասին։ Ան վեր էր հատուածական հաշիւներէ եւ գրական գործերը կը մեկնաբանէր կշռադատուած գրիչով։ «Սիփան» իր հրատարակչատան կողմէ լոյս տեսած հատորներէն շատերուն խմբագիրը եղաւ։ Անոնց մէջ էին Վահէ Վահեանի բանաստեղծական հատորներու եւ Վահան Թէքէեանի «նամականի»ի հրատարակութիւնը, որոնք փայլքը կազմեցին իր հրատարակչական եւ խմբագրական վաստակին[2]։ |
Խմբագրական
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Արամ Սեփեթճեան աշխատակցած է սփիւռքի եւ հայրենի գրական մամուլին:
1956–էն ի վեր մնայուն աշխատակից եղած է, ապա պատասխանատու խմբագիրներէն՝ Շիրակ գրական ամսագրին։
1967-2004 խմբագրակազմի անդամ Շիրակ պարբերաթերթին:
Աշխատակցած է Պայքար օրաթերթին, «Արմէն Հրաչ» գրչանունով։
2005 խմբագրակազմի անդամ Կամար պարբերաթերթին:
1991-2006 Գլխաւոր խմբագիր ՝ ՀԲԸՄ- ՀԵԸի Խօսնակ ամսագրին:
Գրական գործունէութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Արամ Սեփեթճեան որպէս գրականութեան ուսուցիչ եւ առաջնորդ ունեցած է Վահէ Վահեանը։ 1951-ին Պոսթըն ի (ԱՄՆ) Պայքար թերթին մէջ լոյս կը տեսնէ Արամ Սեփեթճեանի առաջին պատմուածքը:
Հրատարակած գրական երկերն են.-
- Անլոյս Գիշերներ [Lightless Nights], պատմուածքներ (1964),
- Կեանքի Կարօտով [Longing for Life], պատմուածքներ (1969),
- Ողջակէզ [Holocaust], վիպակ (1978)
- Ես Սեւ Եմ, Բայց Գեղեցիկ [I'm black, but beautiful], վիպակ (1985).
- Հող եւ Մորմոք [Land and Grief], Ժողովածու,(2001) Երեւան:
- Բանաստեղծութիւնը Տագնապի Ընդմէջէն, Գրականագիտական (2009),
- Գրական Հանդիպումներ, Գրականագիտական.- (2014)
- Ժամանակայոյզ Խոհեր, Հրապարակագրական (2005)
- Ձայներ Լռութեան Մէջ,Հրապարակագրական (2014)
Արաբերէն լեզուով՝ Ողջակէզի թարգմանութիւնը Ազ-զապիհա(Արաբ.الذبيحة)(2014):
Նորավիպագիրի թեքնիքին տիրացած՝ վարպետ արձակագիր մըն է Արամ Սեփեթճեան։ Լաւ ուսումնասիրած է մարդոց հոգեբանութիւնը, իրապաշտօրէն ցոյց կու տայ անոնց նկարագրի տկար կողմերը։ Գիտէ շահեկան դէպքերով եւ սրտառուչ նկարագրութիւններով հրապուրիչ դարձնել իր նիւթը, որ քաղուած է իրական կեանքէ։ Իր գրութիւնները օժտուած են սահուն եւ գունագեղ ոճով մը[3]։
Հայաստանի Գրողներու Միութեան Անդամ եւ համագումարներու մասնակից
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Արամ Սեփեթճեան Հայաստան գտնուած է բազմաթիւ անգամներ։
1986-ին հրաւիրուած է մասնակցելու համար Հայաստանի Գրողներու 9րդ համագումարին.
1989-ին՝ Շիրակ-ի հիմնադրութեան 30րդ տարեդարձի հանդիսութեան եւ Եղիշէ Չարենցի 90-ամեակին առթիւ։
1996-էն՝ Արամ Սեփեթճեան անդամ է Հայաստանի գրողներու միութեան:
Մասնակցած է Հայաստանի գրողներու միութեան 9րդ համագումարին եւ ՀԳՄի գրական երկամեայ համաժողովներուն (2002-էն 2014):
2014-ին Հայաստանի Գրողներու Միութեան մէջ նշուեցաւ Արամ Սեփեթճեանի ծննդեան 80-ամեակը:
Արտաքին յղումներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ԱՐԱՄ ՍԵՓԵԹՃԵԱՆԻ ԽՕՍՔԸ Archived 2019-03-30 at the Wayback Machine.
- ԱՐԱՄ ՍԵՓԵԹՃԵԱՆԻ ԼՈՒՍԱՒՈՐ ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ Archived 2020-10-23 at the Wayback Machine.
- Անաւարտ Զրոյց․ Հօրս՝ Արամ Սեփեթճեանի Յիշատակին
- Արամ Սեփեթճեան (1934-2020), ՄԵՍՐՈՊ ՀԱՅՈՒՆԻ
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: open data platform — 2011.
- ↑ Զտարիւն հայ մարդն ու գրողը՝ Արամ Սեփեթճեան
- ↑ Սփիւռքահայ Արդի Գրականութիւն (խմբ. խմբագրող եւ համադրող՝ Սեդա Ծաղիկեան-Տէմիրճեան), Միշիկըն, «Ռօյըլ Օք», 1994։