Լեւոն Երամեան
| Լեւոն Երամեան | |
|---|---|
 | |
| Ծնած է | 21 Դեկտեմբեր 1892 (2 Յունուար 1893)[1][2] |
| Ծննդավայր | Թիֆլիս, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2] |
| Մահացած է | 23 Դեկտեմբեր 1938[1][2] (46 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Պաքու, Խորհրդային Միութիւն[1][2] |
| Քաղաքացիութիւն |
 Ռուսական Կայսրութիւն.svg){kind=small} Խորհրդային Միութիւն |
| Ազգութիւն | Հայ[1][2] |
| Ուսումնավայր | Ներսիսեան դպրոց[1] |
| Մասնագիտութիւն | դերասան, բեմադրիչ |
| Աշխատավայր |
Ամո Խարազյանի անվան պետական շրջիկ թատրոն?[1] Բաքվի պետական հայկական թատրոն?[1] |
| Ամուսին | Աստղիկ Երամյան? |
Լեւոն Երամեան (21 Դեկտեմբեր 1892 (2 Յունուար 1893)[1][2], Թիֆլիս, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2] - 23 Դեկտեմբեր 1938[1][2], Պաքու, Խորհրդային Միութիւն[1][2]), հայ դերասան եւ բեմադրիչ։
Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Ծնած է Թիֆլիս։ Նախնական կրթութիւնը ստացած է ծննդավայրին Ներսիսեան վարժարանէն, ուրկէ շրջանաւարտ եղած է 1909 թուականին: Երամեանի դերասանական կեանքը սկիզբ առած է 1910 թուականին.։ Ան բեմ բարձրացած է Ամօ Խարազեանի, Արմէն Արմենեանի եւ Օվի Սեւումեանի խումբերուն հետ միասին:
Այնուհետեւ ընդունուած է «Նոր Տրամա» թատրոն, միաժամանակ աշխատելով իբրեւ հաշուապահ եւ ապա ուսուցիչ Զանգեզուրի, Էրզրումի եւ Սարիղամիշի մէջ:
Երամեան իր բարձրագոյն ուսումը ստանալու համար մեկնած է Սեն Փեթերսպուրկ՝ 1916 թուականին, իսկ 1926 թուականին մեկնած է Փարիզ:
Դերասանը 1928-1938 թուականներուն մաս կազմած է Պաքուի հայկական թատրոնին, որ դերասանի մահէն ետք ստացած է անոր անունը: Երամեան եղած է նաեւ Պետրոս Ադամեանի անուան թատերախումբի հիմնադիրներէն մին:
Դերեր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Երամեան ներկայացուցած է բազմաթիւ դերեր, որոնցմէ են՝
- Շիրվանզադէի «Նամուս»ի Սէյրանի,
- Դ. Դեմիրճեանի «Դատաստանի» Թովմասի,
- Գ. Սունդուկեանի «Պէպօ»ի Պէպոյի,
- Նար-Դոսի «Սպաննուած Աղաւնի»ի դուսեանի դերերը եւ բազմաթիւ ուրիշներ:
Թարգմանութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Դերասանութեան կողքին զբաղուած է նաեւ թարգմանութեամբ, հայերէնի վերածելով օտար գրողներու թատրերգութիւններ, որոնք իր բեմադրութեամբ կեանքի կոչուած են:
Բեմադրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Դերասանութեան կողքին Երամեան կատարած է բազմաթիւ բեմադրութիւններ, ներկայացնելով Սենկեւիչի «Հո՞ երթաս»ը, Սումպատովի «Դաւաճանութիւնը» եւ ուրիշներ:
Շնորհ
Կոչում[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Երամեան արժանացած է Ազրպէյճանի ժողովրդական արուեստագէտի կոչումին[3]:
Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 Հայկական սովետական հանրագիտարան / խմբ. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — 1974. — հատոր 3. — է. 540.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Ով ով է. հայեր / խմբ. Հ. Այվազյան — Երևան: 2005. — հատոր 1. — է. 374.
- ↑ «ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԱՆՑԵԱԼԷՆ ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ ԱՅՍՕՐ»։ www.jamanak.com։ արտագրուած է՝ 2022-03-10
Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։ 
|