Լեւոն Երամեան
Լեւոն Երամեան | |
---|---|
![]() | |
Ծնած է | 21 Դեկտեմբեր 1892 (2 Յունուար 1893)[1] |
Ծննդավայր | Թիֆլիս, Ռուսական Կայսրութիւն |
Մահացած է | 23 Դեկտեմբեր 1938 (46 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Պաքու, Խորհրդային Միութիւն |
Քաղաքացիութիւն |
![]() ![]() |
Ուսումնավայր | Ներսիսեան դպրոց |
Մասնագիտութիւն | դերասան |
Աշխատավայր | Բաքվի պետական հայկական թատրոն? |
Ամուսին | Աստղիկ Երամյան? |
Լեւոն Երամեան (21 Դեկտեմբեր 1892 (2 Յունուար 1893)[1], Թիֆլիս, Ռուսական Կայսրութիւն - 23 Դեկտեմբեր 1938, Պաքու, Խորհրդային Միութիւն), հայ դերասան եւ բեմադրիչ։
Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Ծնած է Թիֆլիս։ Նախնական կրթութիւնը ստացած է ծննդավայրին Ներսիսեան վարժարանէն, ուրկէ շրջանաւարտ եղած է 1909 թուականին: Երամեանի դերասանական կեանքը սկիզբ առած է 1910 թուականին.։ Ան բեմ բարձրացած է Ամօ Խարազեանի, Արմէն Արմենեանի եւ Օվի Սեւումեանի խումբերուն հետ միասին:
Այնուհետեւ ընդունուած է «Նոր Տրամա» թատրոն, միաժամանակ աշխատելով իբրեւ հաշուապահ եւ ապա ուսուցիչ Զանգեզուրի, Էրզրումի եւ Սարիղամիշի մէջ:
Երամեան իր բարձրագոյն ուսումը ստանալու համար մեկնած է Սեն Փեթերսպուրկ՝ 1916 թուականին, իսկ 1926 թուականին մեկնած է Փարիզ:
Դերասանը 1928-1938 թուականներուն մաս կազմած է Պաքուի հայկական թատրոնին, որ դերասանի մահէն ետք ստացած է անոր անունը: Երամեան եղած է նաեւ Պետրոս Ադամեանի անուան թատերախումբի հիմնադիրներէն մին:
Դերեր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Երամեան ներկայացուցած է բազմաթիւ դերեր, որոնցմէ են՝
- Շիրվանզադէի «Նամուս»ի Սէյրանի,
- Դ. Դեմիրճեանի «Դատաստանի» Թովմասի,
- Գ. Սունդուկեանի «Պէպօ»ի Պէպոյի,
- Նար-Դոսի «Սպաննուած Աղաւնի»ի դուսեանի դերերը եւ բազմաթիւ ուրիշներ:
Թարգմանութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Դերասանութեան կողքին զբաղուած է նաեւ թարգմանութեամբ, հայերէնի վերածելով օտար գրողներու թատրերգութիւններ, որոնք իր բեմադրութեամբ կեանքի կոչուած են:
Բեմադրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Դերասանութեան կողքին Երամեան կատարած է բազմաթիւ բեմադրութիւններ, ներկայացնելով Սենկեւիչի «Հո՞ երթաս»ը, Սումպատովի «Դաւաճանութիւնը» եւ ուրիշներ:
Շնորհ
Կոչում[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Երամեան արժանացած է Ազրպէյճանի ժողովրդական արուեստագէտի կոչումին[2]:
Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- ↑ 1,0 1,1 Ով ով է. հայեր / խմբ. Հ. Այվազյան — Երևան: 2005.
- ↑ «ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԱՆՑԵԱԼԷՆ ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ ՄԷՋ ԱՅՍՕՐ»։ www.jamanak.com։ արտագրուած է՝ 2022-03-10