Գէորգ Ասատուր
Գէորգ Ասատուր | |
---|---|
| |
Ծննդեան անուն |
հայ.՝ Գևորգ Կոստանդինի Աստվածատրյան[1] վրաց.՝ გევორქ ასტვაწატრიანი |
Ծնած է | 6 (18) Յունիս 1868[1] |
Ծննդավայր | Թիֆլիս, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն |
Մահացած է | 7 Հոկտեմբեր 1937[1] (69 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Թիֆլիս, Վրացական Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1] |
Քաղաքացիութիւն |
Ռուսական Կայսրութիւն Անդրկովկասյան Դեմոկրատական Ֆեդերատիվ Հանրապետություն Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետութիւն Խորհրդային Միութիւն |
Ազգութիւն | Հայ[1] |
Ուսումնավայր |
Ներսիսեան դպրոց[1] Փեթըրսպուրկի հնաբանական հիմնարկ[1] |
Մասնագիտութիւն | գրականագէտ, թարգմանիչ, համալսարանի դասախօս |
Աշխատավայր | Երեւանի Պետական Համալսարան[1] |
Անդամութիւն | Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու Միութիւն |
Գէորգ Ասատուր (բուն անունով՝ Գէորգ Աստուածատուրեան, 6 (18) Յունիս 1868[1], Թիֆլիս, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն - 7 Հոկտեմբեր 1937[1], Թիֆլիս, Վրացական Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1]), հայ բանասէր, մանկավարժ եւ թարգմանիչ։ Գրողներու միւթեան անդամ (1934)։
Կենսագրական գիծեր
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ծնած է Թիֆլիս: Նախնական կրթութիւնը ստացած է Ներսիսեան դպրոցէն, ապա ուսումը շարունակած է Փեթերսպուրկի Հնագիտական հիմնարկը, միաժամանակ հետեւելով արեւելեան լեզուներու դասընթացքներու:
Ուսումը աւարտելէ ետք զբաղած է ուսուցչութեամբ, դասաւանդելով Թիֆլիսի, Լենինականի եւ Երեւանի տարբեր դպրոցներու մէջ, իսկ 1921 թուականէն ուսուցչութեան պաշտօն վարած է Երեւանի Պետական համալսարանին մէջ:
Աշխատութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ասատուրի անդրանիկ գրութիւնը՝ բանաստեղծութիւն մը լոյս տեսած է Տիգրան Նազարեանի խմբագրած «Աղբիւր» ամսագիրին մէջ, 1887 թուականին: Ճանչցուած է իբրեւ Սայեաթ-Նովայի լաւագոյնս ուսումնասիրող, որուն մասին բազմաթիւ ուսումնասիրութիւններ ու պրպտումներ կատարած է: Ուսումնասիրութիւններ կատարած է նաեւ հայ աշուղ Շամչի Մելքոյի եւ հայ թէ օտար այլ անուանի դէմքերու մասին:
Անոր մեծագոյն գործերէն են նաեւ Գաբրիէլ Սունդուկեանի լեզուի բառարանի կազմութիւնը, որ կը պարունակէ 2500 բառ, դարձուածք եւ ասոյթ:
Երկեր
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- «Սիրոյ երգիչ Նահապետ Քուչակի երգերը» աշխատութիւնը, որ հրատարակուած է 1905 թուականին, Թիֆլիս,
- «Հայաւանդ» (առասպելներ), պրակ Ա․, Երեւան, 1927, 57 էջ։
- «Մերձարեւելքի գրականութեան պատմութիւն», Երեւան, 1931, 164 էջ։
Թարգմանութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ստեղծագործելու կողքին Գէորգ Ասատուր կատարած է նաեւ թարգմանական աշխատանք, հայերէնի թարգմանելով Ալեքսանտր Պուշկինի, Ֆիրտուսի, Շոթա Փշաւելայի եւ օտար հեղինակներու գործերը[2]:
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Հայկական սովետական հանրագիտարան / խմբ. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ «ԳԷՈՐԳ ԱՍԱՏՈՒՐ (1868-1937)»։ www.jamanak.com։ արտագրուած է՝ 2022-03-25