Յովհաննէս Յովհաննիսեան

Յովհաննէս Յովհաննիսեան (14 (26) Ապրիլ, 1864, Վաղարշապատ, Ռուսիոյ Կայսրութիւն — 29 Սեպտեմբեր, 1929, Երեւան), հայ բանաստեղծ։

Ծնած է Վաղարշապատ։ Կանուխէն կը ղրկուի Լազարեան Ճեմարան՝ Մոսկուա։ Ապա՝ համալսարանի մէջ կ'ուսանի լեզուաբանութիւն եւ պատմութիւն։ Դեռ աշակերտ՝ գրելու քաջալերուած իր ուսուցիչ Սմբատ Շահազիզէն, Մոսկուայի մէջ լոյս կ' ընծայէ առաջին ժողովածուն՝ օգնութեամբ ուսանողական միութեան։ Կրկին Կովկաս՝ ուսուցիչ է Գէորգեան Ճեմարանէն ներս. ուր կը գործէ մինչեւ ծերութիւն, իբր յարգուած մանկավարժ։ Միաժամանակ կ'արտադրէ՝ չափով մը նոր շունչ բերերով արեւելահայ բանաստեղծութեան տուեալ պահու՝ ճառային-հայրենասիրական ոճին, պատրաստելով Թումանեանի քնարական քերթողութիւնը։

Իր գործունէութեան քառորդ դարեայ յոբելեանը նշուած է 1912-ին։ Մահացած է Երեւան, խորհրդային շրջանին եւս, կարճ ատեն մը ծառայելէ ետք՝ կրթական-վարչական մարզին մէջ։