Խաչեր Գալուստեան
| Խաչեր Գալուստեան | |
|---|---|
| Ծնած է | 21 Հոկտեմբեր 1915 |
| Ծննդավայր | Մարաշ, Ատանայի վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Մահացած է | 3 Դեկտեմբեր 1986 (71 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Պէյրութ, Լիբանան |
Խաչեր Գալուստեան (21 Հոկտեմբեր 1915, Մարաշ, Ատանայի վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն - 3 Դեկտեմբեր 1986, Պէյրութ, Լիբանան), հայ մանկավարժ, փրոֆեսէօր։ Իր անունը կը կրէ Մեծի Տանն Կիլիկոյ Կաթողիկոսութեան Մանկավարժական Կեդրոնը[1]։
Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Խաչեր Գալուստեանը ծնած է 21 հոկտեմբեր 1915-ին Մարաշ։ 3 տարեկանին հօրը կը զինուորագրեն , ընտանիքը ստիպւած կ'ըլլայ Խաչերին Պեյթ-շալոմ գերմանական որբանոց դնել։ Հայոց Ցեղասպանութեան օրերուն ան կը կորսնցնէ մայըը, քոյրն եւ երկու եղբայրները։ 1921-ին, երբ Ֆրանսական բանակը կը լքէ Զէյթունը եւ Կիլիկիան, որբանոցներուն մէջ գտնուող հայ երեխաներէն մաս մը կ'ուղակեն Հոմս՝ Սուրիա։ 6 ամիս յետոյ անոնց կ'ուղարկեն Ճիպէյլ[1][2]։ Մերձաւոր Արեւելքի Ընկերակցութեան որբանոցին մէջ մնացած է մինչեւ 1924։ Ապա Խաչեր Գալուստյեան կը ղրկուի Հալէպ, իր հօր մօտ։ Ուսումը ստանում է Հալէպի Հայ Աւետարանական Բէթէլ նախակրթարանին մէջ, ապա Հալէպի Ամերիկեան գոլէճին, որմէ շրջանաւարտ կ՛ըլլայ 1932-ին։
Յուլիս 7 1941 թուականեն կ'ամուսնանայ Վանուհի Միսիրեանին հետ։ Վանուհին դարձաւ Խաչեր Գալուստեանին բոլոր նախաձեռնութիւններու գլխաւոր քաջալերողը եւ կեանքի ընկերը։ Անոնք ունեցան 4 զաւակ՝ Մովսէս-Վարուժան, Շահէ, Սեդա, Հուրի-Սեւան[1]։
1958-ին մագիստրոսի տիտղոսը կը ստանայ Պէյրութի Ամերիկեան համալսրարանի մանկավարժութեան բաժնէն։ 1964-ին կը մեկնի ԱՄՆ ուսումը շարունակելու համար։ Երկու տարի ետք՝ 1966 թվականի փետրուար 10-ին, Փենսիլվանիոյ նահանգի Ֆիլատելֆիա քաղաքի Թէմբըլ համալսարանին մէջ կը ստանայ դոկտորի աստիճանը։ Ամերիկայէն Պէյրութ վերադառձին պաշտօնավարած է Հայկազեան գոլէճի (այժմ համալսարանի) մանկավարժութեան փրոֆեսէօրի պաշտօնի ներքոյ (1966-1976)[1][2]։
1974 թվականին կ'իրականանայ իր փափաքը՝ Վանուհիի եւիր զաւակներու ջանքերուն շնորհիւ, երբ բացումը կը կատարուի Գալուստեան Համապարփակ Կրթական Հաստատութեան։ Դպրոցը կը գործէ մինչեւ 1981 Օգոստոս, որմէ ետք, Լիբանանեան քաղաքացիական պատերազմի պայմաններու բերմամբ ակամայ կը փակուի։
1984-ին, հրաւերք կը ստանայ մասկանցիլ Գլաձորի համալսարանի 700-ամեակի տօնակատարութիւններուն[1]։
Դեկտեմբերի 3 1985-ի 69 տարեկանին կը մահանայ Խաչեր Գալուստեանը[2]։ 1987-ին կը հիմնարդրուի «Խաչեր Գալուստեան» Մանկավարժական Կեդրոն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութեան հովանիին ներքեւ։
Ծանոթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Գալուստյան Շահե, Աղպաշյան Պարույր (2013)։ «Յուշամատեան Խաչեր Գալուստեան Մանկավարժական Կեդրոնի 25-Ամեակի» (արևմտահայերեն)։ Անթիլիաս, Լիբանան: Մեծի Տանն Կիլիկիո կաթողիկոսարանի հրատարակչություն։ էջեր 19–31
- ↑ 2,0 2,1 2,2 ««Յուշամատեան Խաչեր Գալուստեան Մանկավարժական Կեդրոնի 25-Ամեակի» - Aztag Daily»։ archive.aztagdaily.com։ արտագրուած է՝ 2022-12-04