Օննիկ Աւետիսեան
Օննիկ Աւետիսեան | |
|---|---|
 | |
| Ծնած է | 20 Նոյեմբեր 1898[1][2] |
| Ծննդավայր | Պրուսա, Հյուդավենդիգար, Օսմանեան Կայսրութիւն[1][2] |
| Մահացած է | 1974[2] |
| Մահուան վայր | Գահիրէ, Եգիպտոս[2] |
| Ազգութիւն | Հայ[1] |
| Քաղաքացիութիւն |
 Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Կրթութիւն | Հռոմի գեղարուեստի կաճառ |
| Մասնագիտութնիւն | գեղանկարիչ, արուեստագէտ, մանկավարժ |
| Ժանր | օֆորտ?[1] |
| Աշխատավայր |
Նուպարեան Ազգային Վարժարան (Եգիպտոս)[1] Պէրպէրեան Վարժարան[1] Մելգոնեան Կրթական Հաստատութիւն[1] |
| Օննիկ Աւետիսեան Ուիքիդարանում | |
Օննիկ Աւետիսեան (20 Նոյեմբեր 1898[1][2], Պրուսա, Հյուդավենդիգար, Օսմանեան Կայսրութիւն[1][2] - 1974[2], Գահիրէ, Եգիպտոս[2]), հայ մանկավարժ, գեղանկարիչ եւ արուեստաբան։
Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Կ. Պոլսոյ մէջ միջնակարգ ուսումը ստանալէ ետք, 1921-1925-ին կը հետեւի Վիեննայի «Կրաֆէկ Արուեստի դպրոցը»ի նկարչութեան ու քանդակագործութեան դասընթացքներուն: 1920 թուականին կը մեկնի Հռոմ, որուն գեղարուեստական Ակադեմիայի ընթացքը կ'աւարտէ 1927 թուականին որպէս ուսուցիչ ան կր պաշտօնավարէ Գահիրէի «Ազգային Նուպարեան» եւ «Պէրպէրեան» վարժարաններուն (1929-1934) եւ Կիպրոսի «Մելգոնեան կրթական Հաստատութեան» (1936-1941) մէջ:
Իբրեւ նկարիչ ու քանդակագործ, ստեղծագործական իր աշխատանքներուն առընթեր, Օննիկ Աւետիսեան կր լծուի Հայկական տպագրական տառատեսակները բարեփոխելու գործին, ինչպէս նաեւ հայկական նկարչութեան ու քանդակագորհծութեան ուսումնասիրութեան:
Հրատարակած է ՓՈՐՁ. ՄԸ ՀԱՅ ՏՊԱԳՐԱԿԱՆ ՏԱՌԵՐՈԻ ԲԱՐԵՓՈԽՈՒԹԵԱՆ ՈՒ ԱՐԴԻԱԿԱՆԱՑՄԱՆ, (Գահիրէ 1946), եւ ֆրանսերԷն լեզուով՝ ՀԱՅ ՆԿԱՐԻՉՆԵՐ ՈՒ ՀԱՆԳԱԿԱԳՈՐՆՆԵՐ (Գահիրէ 1959) շքեղ Հատորը։
Օննիկ Աւետիսեան կը մեռնի 23 Նոյեմբեր 1974-ին:
Աղբիւրներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- Հայկազեան Հայագիտական Հանդէս, Հատոր Ե., Պէյրութ, 1974։