Փաթրիք Տէվէճեան

(Վերայղուած է Փաթրիք Տեւեճեան-էն)
Փաթրիք Տէվէճեան
Ծննդեան անուն ֆրանսերէն՝ Patrick Roland Karékin Devedjian
Ծնած է 26 Օգոստոս 1944(1944-08-26)[1][2][3][…]
Ծննդավայր Ֆոնթենեպլօ[3]
Մահացած է 28 Մարտ 2020(2020-03-28)[3][4] (75 տարեկանին)
Մահուան վայր Անթոնի[5][3]
Քաղաքացիութիւն  Ֆրանսա
Ազգութիւն Հայ[6]
Կրօնք Ուղղափառութիւն
Ուսումնավայր Լիսէ Քոնտորսէ
Փարիզի քաղաքական հետազօտութիւններու հիմնարկ
Պանթէոն-Ասսաս համալսարան
Սամուէլ-Մուրատ Վարժարան
Մասնագիտութիւն քաղաքական գործիչ, փաստաբան
Վարած պաշտօններ Ֆրանսայի Ազգային Ժողովի երեսփոխան[7], Անտոնիի քաղաքապետ?, գերագոյն խորհրդական, Ֆրանսայի Ազգային Ժողովի երեսփոխան[7], Ֆրանսայի Ազգային Ժողովի երեսփոխան[7], Ֆրանսայի Ազգային Ժողովի երեսփոխան[7], Ֆրանսայի Ազգային Ժողովի երեսփոխան[7], Ֆրանսայի Ազգային Ժողովի երեսփոխան[7], Ֆրանսայի Ազգային Ժողովի երեսփոխան[7], Ֆրանսայի Ազգային Ժողովի երեսփոխան[7], Ֆրանսայի Ազգային Ժողովի երեսփոխան[7], Ֆրանսայի Ազգային Ժողովի երեսփոխան[7], տնօրէն եւ member of the departmental council of Hauts-de-Seine?[2]
Անդամութիւն Փարիզի Փաստաբաններու Միութիւն
Կուսակցութիւն Ժողովրդական շարժման միութիւն, հանրապետութեան սատարման միաւորում, Occident?[8] եւ Դեմոկրատներու Միութիւն յանուն Հանրապետութեան
Ամուսին Սօֆի Վանպրէմիրշ[9]
Ծնողներ հայր՝ Roland Devedjian?
Երեխաներ Թոմաս Տէվէճեան[10]

Փաթրիք Տէվէճեան, (26 Օգոստոս 1944(1944-08-26)[1][2][3][…], Ֆոնթենեպլօ[3] - 28 Մարտ 2020(2020-03-28)[3][4], Անթոնի[5][3]), ֆրանսահայ ականաւոր քաղաքական գործիչ, նախարար, Ֆրանսայի Ազգային ժողովի անդամ, իշխող Ժողովրդական շարժման միութիւն կուսակցութեան (ԺՇՄ, UMP) նախկին գործադիր գլխաւոր քարտուղար։ 1983-2002 թուականներուն Անթոնիի քաղաքապետն էր, 2007 թուականէն ի վեր Օ-տե-Սեն նահանգի Գլխաւոր խորհուրդի նախագահը։ 2014-ին Հայաստանի Հանրապետութեան Անկախութեան տօնի առթիւ, ինչպէս նաեւ Հայաստանի Հանրապետութեան եւ Ֆրանսայի Հանրապետութեան միջեւ բարեկամական կապերու ամրապնդման գործին մէջ ներդրած նշանակալի աւանդի համար պարգեւատրուած է Պատուոյ շքանշանով[11]։

Ան նպաստած է Ֆրանսայի խորհրդարանի մէջ ֆրանսայի կառավարութեան կողմէ Հայոց Ցեղասպանութեան ճանաչման եւ ընդունման աշխատանքներուն:[12]

Փաթրիք Տէվէճեանը մահացած է 29 Մարտ 2020-ին՝ Քովիտի 2019-ի համաճարակի պատճառով՝ քանի մը օր առաջ դրական ախտորոշումէն յետոյ Անթոնիի հիւանդանոց տեղափոխուելէն ետք: Իրեն փոխարինող Ժաք Լըկռանը՝ Անթոնիի փոխքաղաքապետը, յաջորդեց զինք նահանգային խորհուրդին մէջ:

Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծնած է հայ գաղթականներու ընտանիքի մէջ: Հայրը՝ Ռոլանտ Տէվէճեան, ծագումով Սեբաստացիէր: Փոքր տարիքին կորսնցուցած է մօրը: Ուսանած է Սեւրի հայկական քոլէճի մէջ, ապա՝ Փարիզի II համալսարանի մէջ: Հինգ անգամ ընտրուած է Ֆրանսայի Ազգային ժողովի անդամ, հայոց ցեղասպանութեան վերաբերեալ բանաձեւերու նախաձեռնողն ու համահեղինակն էր: 2002-ին նշանակուած է Ֆրանսայի տեղական ինքնակառավարման հարցերով նախարար, 2004—2005 թուականներուն եղած է արդիւնաբերութեան նախարար, ապա՝ տնտեսական զարգացման ծրագիրներու նախարար: Տէվէճեանը յայտնի է Հայ դատի համար իր պայքարով: ԱՍԱԼԱ-յի մարտիկներու դատավարութեան ժամանակ հանդէս եկած է որպէս անոնց փաստաբան: Շարունակաբար աջակցած է Տաւուշի սահմանամերձ գիւղերուն: Ան Ֆրանսայի նախկին նախագահ Ժաք Շիրաքի փաստաբանն էր եւ Նիքոլա Սարքոզիի ընկերը, եւ հիմնական գաղափարակիցներէն մեկը:

Երիտասարդութիւն եւ ընտանեկան կեանք[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Հայրը՝ Ռոլան Տէվէճեանը, հայ ճարտարագէտ, ծնած էր Սիվազի մէջ՝ Թուրքիա եւ ներգաղթած Ֆրանսա Հայոց ցեղասպանութեան հետեւանքով: Մայրը՝ Մոնիք Վալուան, ծնած էր Պուլոնյ-սիւռ-Մեռում: Փաթրիք Ռոլան Գարեգին Տէվէճեանը աշակերտած է Ֆռեթ-սիւռ-Սենի համայնքային դպրոցին մէջ, Սեւրի Սամուէլ-Մուրատ հայկական քոլէճին մէջ, այնուհետեւ Ֆենըլոնի դպրոցի եւ Lycée Condorcet մէջ:

Փաթրիք Տէվէճեանը ուսումը շարունակած է Ասասի Իրաբաւանական կաճառին մէջ, այնուհետեւ Փարիզի Քաղաքական հետազօտութիւններու հիմնարկին մէջ, որու տիպլոմը չստանար: Ալժէրիոյ մէջ պատերազմը ան կ՚ընկալէ որպէս հակամարտութիւն իսլամներու եւ քրիստոնեաներու միջեւ, որ իրեն կը յիշեցնէ Հայոց ցեղասպանութիւնը, որմէ փախած էր իր հայրը[13], եւ այսպիսով, այս ամէնը իրեն կը դրդէ երիտասարդական ազգային ներգրաւուածութեան: 1963-ին՝ 17 տարեկանին, ան կը միանայ «Արեւմուտք» հիմնադիր խումբին (որը կը լուծարուի 1968-ին եւ կրկին կը կազմաւորուի «Նոր կարգ» անուանումով): 2014-ին «Մոնթ»-ին տրուած հարցազրոյցին մէջ ան կը յայտարարէ. «Ես լիովին սխալուեր եմ եւ կ՚ընդունիմ, սակայն ոչ մէկ յանցագործութեան համար պատասխանատու չեմ[14]»:

1969-ին ան կ՚ամուսնանայ Սոֆի Ֆանպրեմերշի հետ, որ ճեներալ Քլոտ Ֆանպրեմերշի աղջիկն էր: Զոյգը կ՚ունենայ չորս երեխայ, որոնցմէ Թոման[15], Պետական կառավարման բարձրագոյն դպրոցի ուսանող եւ նախկին բարձրաստիճան պաշտօնեայ է:

Փաթրիք Տէվէճեանը 1970-էն Փարիզի փաստաբաններու պալատի անդամ է: Ան ստանձնած է Ժաք Շիրաքի եւ Շարլ Փասքայի դատական գործերու պաշտպանութիւնը:

Քաղաքական ճանապարհ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Սկիզբը, ծայրայեղ աջակողմեան[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

1964-ին Փաթրիք Տէվէճեանը, ինչպես Ալեն Մատլենը, Էտուէ Նովելին, Քլոտ Կոասկենը կամ Ժեռառ Լոնկէն, կը միանայ Փիեր Սիտոյի հիմնադրած «Արեւմուտք» աջ ծայրայեղական ջատագովներու խումբին: Նոյեմբեր 1965-ին Տռակինանի ուղղիչ դատարանը Փաթրիք Տէվէճեանին եւ Ալէն Մատլէնին կը դատապարտէ մէկ տարուան պայմանական ազատազրկման զէնքի գողութեան եւ անօրինական պահելու համար[16][17][18]:

Փաթրիք Տէվէճեանը «Արեւմուտք» խմբաւորումէն իր հեռանալը կը համարէ 1966-ին, երբ հանդիպեցաւ Ռէյմոն Առոնին: Մինչդեռ, Ապրիլ 1966-ին ան այլ ծայրայեղ ազգայնականներու հետ, որոնցմէ մէկն ալ Ալէն Մատլէնն էր, աշխուժօրէն կը մասնակցի Օտէոնի թատրոնի դիմաց կազմակերպուած ցոյցերուն՝ ընդդէմ Ժան Ժընէի «Paravents» ներկայացմանը, որն աջ ծայրայեղականները կ՚ընկալէին որպէս ոտնձգութիւն գաղութարար Ֆրանսայի քաջ կեցուածքի: Ըստ լրագրող Ֆրետերիք Շառփիէի, որ յղում կ՚ընէ «Լիպերասիոն» օրաթերթին, Տէվէճեանը այս միաւորման անդամ էր առնուազն մինչեւ Յունուար1967, իսկ իր հեռացումը այդ ժամանակ իշխող կործանարար մթնոլորտի հետեւանքն էր: Իրեն կը մեղադրեն Յունուար 1967-ին «Արեւմուտք»-ի կազմակերպած խափանարարական խումբի մը մասնակցութեան մէջ, որը Ռուանի մէջ յարձակած էր ծայրայեղ ձախերու ուսանողներու վրայ, 12 Յուլիս 1967-ին կը դատապարտուի ծայրայեղ աջ այլ անդամներու հետ որպէս «բարոյական հեղինակ» կանխամտածուած եւ զէնքի ուժով գործադրուած բռնութեան համար: Անկէ կը կասկածին խումբի այլ անդամներուն մատնելու մէջ, ան ջուրով տանջանքներու կ՚ենթարկուի եւ խումբը կը յայտարարէ անոր հեռացման մասին 1967-ի Նոյեմբերին: Այնուհետեւ, ան հրապարակայնօրէն ընդուներ եւ զղջացած է այն, ինչ որ ինք կը համարէ երիտասարդական սխալ:

1970-ին Ճորճ Լիէպեռի հետ կը ստեղծէ «Contrepoint» (Հակակաշիռ) հանդէսը` Ռեյմոն Առոնի հովանաւորութեամբ:

Անդամակցութիւն «Հանրապետութեան համար միաւորման» եւ ընտրութիւն Անթոնիի մէջ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Յաջորդող տարիներուն իր փաստաբանական գործունէութիւնն ու քաղաքական համոզումները զինք կը մղեն յարիլ Տիկոլիսթական շարժմանը: Ան կ՚անդամակցի «Հանրապետութեան դեմոկրատներու միութեանը» 1971-ին եւ կ՚աջակցի բոլորովին նոր «Հանրապետութեան համար միաւորմանը»: Վերջինիս կանոնադրութիւնը կը գրէ իր մտերիմ Շառլ Փասքայի հետ:

1977-ին կոմունիստ ծերակուտական Անտռէ Օպռիի կազմած ձախերու ցուցակով թեկնածուական մասնացկութիւնը Անթոնիի քաղաքապետարանի ընտրութիւններուն կը յաղթէ: Տէվէճեանը հակակոմունիստ էր եւ իր թեկնածութիւնը կ՚առաջադրէ «Հանրապետութեան համար միաւորում»-էն քաղաքի ընտրութիւններուն յաղթանակ տանելու համար:

Ան կը պարտուի 1978-ի օրէնսդրական ընտրութիւններուն, ինչպես նաեւ 1982-ի կանտոնային եւ 1983-ի մունիցիպալ ընտրութիւններուն: Մինչդեռ, Պետական խորհուրդի վարչական թրիպունալ դիմելէն յետոյ, 1983-ի քաղաքապետարանի ընտրութիւնը կը չեղարկուի զեղծարարութեան պատճառով: Ան կը յաղթէ երկրորդ ընտրութիւններուն եւ կ՚ընտրուի Անթոնիի քաղաքապետ: Իր ընտրական ցուցակին մէջ Ժան-Իվ Լը Կալուն կը դառնայ մշակութային օգնական՝ որպէս Հանրապետական կուսակցութեան անդամ: 1985-ին, երբ վերջինս կ՚անդամակցի «Ազգային ճակատ»-ին, Փաթրիք Տէվէճեանը զայն կը հեռացնէ քաղաքապետարանի մեծամասնութենէն:

Փաթրիք Տէվէճեանը Անթոնիի քաղաքապետ եղած է 19 տարի՝ 1983-էն մինչեւ 2002 եւ իրեն նուիրեր քաղաքի արդիականացմանը, ուր եւ ապրեցաւ մինչեւ իր մահը: Ան կը վերընտրուի իր պաշտօնին մէջ 1989, 1995 եւ 2001-ականներուն: Վերջին տարին կայացած ընտրութիւններուն ան իր ընտրական ցուցակով առաջին անգամ յաղթանակ կը տանի ընտրական առաջին փուլին մէջ:

Օ-տը-Սենի պատգամաւորութեան առաջին Յանձնարարութիւնները[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Փաթրիք Տէվէճեանը 1986-ին կ՚ընտրուի պատգամաւոր եւ մինչեւ 2002-ը Ազգային ժողովի ֆինանսներու յանձնաժողովի անդամ էր: Առեւտուրի եւ մաքսագիներու գլխաւոր համաձայնագրի զեկուցող էր 1993-ին, իսկ 1997-2002 թուականներուն՝ Արդարադատութեան նախարարութեան պիւտճէի զեկուցող: Ան «Հանրապետութեան համար միաւորման» այն եզակի խորհրդարանականներէն է, ով քուէարկած է 1992-ին Մաասթրիխթի պայմանագրի համար:

1995-ի նախագահական ընտրութիւններու քարոզարշաւին Նիքոլա Սարքոզիի հետ Էտուար Պալատիւռի ջերմեռանդ կողմնակիցն էր: «Հանրապետութեան համար միաւորման» մէջ ապաշխարանքի ճանապարհ կ՚անցնի, ինչպէս Պալատիւռիսթներու մեծամասնութիւնը: Ան կրկին աջակցութիւն կը ստանայ 2002-ի նախագահական ընտրութիւններու քարոզարշաւին:

Նախարար Ժաք Շիրաքի կառավարման ընթացքին[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Փաթրիք Տէվէճեան, 2019-ին

Աջակողմեանները կը յաղթեն 2002-ին: Նիքոլա Սարքոզիի կառավարման ընթացքին, երբ վերջինս դեռ Ներքին գործերու նախարարն էր, ան կը նշանակուի Տեղական ազատութիւններու լիազօրուած նախարար, երբ կիրառութեան կը դնէ Ապակեդրոնացման երկրորդ վճիռը: Ժաք Շիրաքը կը պահաջէ, որպէսզի նախարարներն ալ չբախին գործադիր յանձնարարութեան, ան հրաժարական կու տայ Անփոնիի քաղաքապետի պաշտօնէն՝ իր խորհրդականներէն մէկուն՝ Ռեյմոն Սիպիյիի օգտին: Զինք փոխարինող Ճորճ Սիֆրետին կը դառնայ պատգամաւոր՝ ըստ օրէնքով նախատեսուած դրոյթի:

Երբ Նիքոլ Սարքոզիին կը նշանակեն տնտեսութեան եւ ֆինանսներու նախարար, Փաթրիք Տէվէճեանը կը դառնայ Արդիւնաբերութեան լիազօրուած նախարար մինչեւ Մայիս 2005-ը, երբ ալ մաս չի կազմեր Վիլփենի կառավարութեան անդամներուն: 13-րդ վարչական շրջանի Օ-տը-Սենի (Անթոնի, Պուռ-լա-Ռեն, Շաթընէ-Մալապռի, Սօ) պատգամաւոր կը վերընտրուի Հոկտեմբեր 2005-ին:

Որպէս Նիքոլա Սարքոզիի քաղաքական խորհրդական՝ Փաթրիք Տէվէճեանը «Ժողովրդավարական շարժման միութեան» առաջին անդամներէն էր, ովքեր հրապարակայնօրէն կողմ արտայայտուեցան Առաջին աշխատանքի պայմանագրի չեղարկմանը՝ հակառակակ, որ ան նախապէս քանի մը անգամ պաշտպանած էր զայն, քանի որ իր քաղաքական կուսակցութեան առաջադրած դրոյթներէն էր:

Նիկոլա Սարքոզիի նախագահութեան շրջանին ստանձնած գործառոյթներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

2007-ին նախագահական ընտրութիւններու ընթացքին ան, բնականաբար, կը սատարէ Նիքոլա Սարքոզիի թեկնածութիւնը: 2007-ի Մայիս 18-ին Փաթրիք Տէվէճեանը չի դառնար Ֆրանսուա Ֆիոնի կառավարութեան անդամ եւ իր աչակցութիւնը կ՚արտայայտէ Նիքոլա Սարքոզիի կողմէն կատարուած գովաբանական բացմանը՝ յայտարարելով հետեւեալը. «Ես անկեղծ կառավարութեան կողմնակիցն եմ, ինչպէս նաեւ սարքոզիսթներու, այսպիսով ամէնը ըսուած է»:

Դժգոհ Արդարադատութդան նախարարի պաշտօնին Ռաշիտա Տաթիի նշանակումէն՝ պաշտօն մը, որը Նիքոլ Սարքոզին իրեն նախօրոք խոստացած էր, Փաթրիք Տէվէճեանը, այնուամենայնիւ, 1 Յունիս 2007-ին կը յաջորդէ Նիքոլա Սարքոզիին Օ-տը-Սենի Գլխաւոր խորհուրդի նախագահութեան պաշտօնի մէջ եւ կը դառնայ «Ժողովրդական շարժման միութեան» նախագահ՝ որպէս լիազօր գլխաւոր քարտուղար՝ փոխարինելով Պռիս Օռթըֆիոյին: Իսկ 25 Սեպտեմբեր 2007--ին կը դառնայ գլխաւոր քարտուղար:

2008-ի Դեկտեմբեր 5-ին կը լքէ մեծամասնական կուսակցութեան ղեկավարի իր պաշտօնը, երբ կը նշանակուի նախարար եւ աշխուժացման ծրագրի կիրառման համար պատասխանատու, որը կառավարական ժամանակաւոր պաշտօն էր՝ Ֆինանսական ճգնաժամին յաջորդած Ֆրանսայի տնտեսութեան աշխուժացման ծրագիրը իրագործելու համար: Մինչդեռ, ան չի դառնար Ֆրանսուա Ֆիոնի կառավարութեան անդամ, որը կը կազմաւորուի 14 Նոյեմբեր 2010-ին:

Օ-տը-Սենի նահանգային խորհուրդի նախագահ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Գլխաւոր խորհուրդի նախագահութեան պաշտօնին իր ընտրուելէն մէկ տարի անց Փաթրիք Տէվէճեանը «L՚Express»-ի մէջ 17 Յուլիս 2008-ին կը յայտարարէ հետեւեալը. «Ի շարունակականութիւն Նիքոլա Սարքոզիի նախաձեռնութեան, ինծի տարած են մաքրելու «Աւկեան ախոռները» Օ-տը-Սենի նահանգի մէջ»: Այս խօսքը թշնամանք կը յարուցէ Փաթրիք Տէվէճեանի եւ նահանգի այլ ընտրեալներու միջեւ:

Ընդդէմ Փաթրիք Տէվէճեանի կամքին՝ Ժան Սարքոզին կ՚ընտրուի գլխաւոր խորհրդի մեծամասնական խումբի նախագահ: Այս ընտրութիւնը նոր ճնշումներու առիթ կու տայ, եւ Փաթրիք Տէվէճեանը կը հաստատէ. «Նիքոլա Սարքոզիի եւ մեր միջեւ իր տղան է»: Երիտասարդ ընտրուած պաշտօնեան այնուհետեւ կը ցանկայ յաջորդել Փաթրիք Տէվէճեանին՝ Պաշտպանութեան տեղամասի կարգաւորման համար հանրային հաստատութեան ղեկավար այդ բանէն յետոյ, երբ վերջինիս չյաջողեցաւ փոխել այդ պաշտօնը զբաղեցնելու համար սահմանուած տարիքային շեմը: Հանրային կարծիքը թշնամաբար կը վերաբերի, այնունամենայնիւ, Ժան Սարքոզին կը հրաժարի իր թեկնածութենէն:

Նոյեմբեր 2010-ին, Ֆրանսուա Ֆիոնի կազմած երկրորդ կառավարութեան կազմի մէջ կրկին չընդգրկուելէն յետոյ, Փաթրիք Տէվէճեանը կը պարտուի «Ժողովրդավարական շարժման միութեան» դաշնութեան նախագահի թեկնածութեան Օ-տը-Սենի ընտրութիւններուն, որուն մէջ կը յաղթէ Ժան-Ժաք Կիյէն՝ 64% մեծամասնութեամբ: Փաթրիք Տէվէճեանը կը մեղադրէ Նիքոլա Սարքոզիի միջավայրին իր դէմ կազմակերպած դաւադրութեան համար:

2011-ի Գաւառային կամ նահանգային ընտրութիւններու մօտենալուն զուգընթաց Փաթրիք Տէվէճեանը կրկին կասկած կը յայտնէ առ այն, որ Ժան Սարքոզին կ՚ուզէ զբաղեցնել գլխաւոր խորհուրդի նախագահութեան իր պաշտօնը: «Ժողովրդավարական շարժման միութեան» շատ ընտրուածներ ձեռնպահ կը մնան կարծիք յայտնելէ, իսկ Ժան Սարքոզին կոչ կ՚ընէ սառնարիւնութիւն պահպանել: Ընտրութիւններու հետեւանքով կը փոխուի իրադրութիւնը. քանի որ Փաթրիք Տէվէճեանը կը վերընտրուի Անթոնիի մէջ, սարքոզիսթներէն շատերը (յատկապէս Իզապէլ Պալքանին եւ Մառի-Սեսիլ Մենառը), կը պարտուին: Նիքոլա եւ Ժան Սարքոզիները կը տեղեկացնեն, որ իրենք չեն ընդդիմանար գլխաւոր խորհուրդի նախագահի վերընտրուելուն:

Յունիս 2012-ին, նախագահական ընտրութիւններուն Նիքոլա Սարքոզիի պարտութենէն յետոյ, Փաթրիք Տէվէճեանի կաբինետի ղեկավարը՝ Մարի-Սեսիլ Կիյոմը, հրատարակեց կարեւոր վէպ մը՝ «Մոնարխը, իր տղան, իր կալուածքը», որն ըստ իրեն՝ կը պատմէ Սարքոզիի կլանի կողմէն Փաթրիք Տէվէճեանի դէմ կատարուած խուսավարութեան մասին: Ամբողջովին ներկայացնելով Փաթրիք Տէվէճեանի տեսակէտը՝ գիրքը մեծ յուզմունք կ՚առաջացնէ սարքոզիսթներու եւ Օ-տը-Սենի «Ժողովրդավարական շարժման միութեան» անդամներու մէջ: Փաթրիք Տէվէճեանին կը մեղադրեն գիրքը պատուիրելու համար, սակայն վերջինս այդ մեղադրանքը չ'ընդունիր, սակայն վերջ ի վերջոյ կը համաձայնի աշխատանքէն ազատել իր խորհրդասենեակի ղեկավարը:

Փաթրիք Տէվէճեանը 13-րդ վարչական շրջանի Օ-տը-Սենի պատմագաւոր կրկին կը դառնայ Դեկտեմբեր 2010-ին: Ան կը վերընտրուի 2012-ի Յունիսին՝ 200 ձայն առաւելութեամբ յաղթելով իր մրցակից Ժիւլիէն Լանտֆրիտին: Իր վերընտրութիւնը կը չեղարկուի 2012-ի Հոկտեմբերին Սահմանադրական խորհուրդի կողմէն անընտրելիութեան եւ իր փոխարինող Ժորժ Սիֆրետիի պատճառով, որ արդէն ծերակոյտի մէջ «Հանրապետութեան համար միաւորման» փոխարինողն էր եւ, այսպիսով, չէր կրնար մասնակցիլ օրէնսդրական ընտրութիւններուն: Որու հետեւանքով, մասնակի օրէնսդրական ընտրութիւն մը կը կազմակերպուի Դեկտեմբեր 2012-ին Փաթրիք Տէվէճեանը կը վերընտրուի երկրորդ փուլին մէջ՝ 60% ձայներով:

Ան կը սատարէ Ֆրանսուա Ֆիոնի թեկնածութիւնը «Հանրապետութեան համար միաւորման» նախագահութեան համար 2012-ի աշնանը տեղի ունեցած համաժողովին:

Ընդդէմ Փաթրիք Օլիէի առաջադրուած թեկնածու «Հանրապետութեան համար միաւորում»-էն Փարիզի մեթրոփոլի նախագահութեան թեկնածութեան համար, ան 2014-ի Դեկտեմբեր 19-ին ան կ՚ընտրուի Փարիզի մեթրոփոլի խառն սենտիքայի գործակալութեան նախագահ՝ յաջորդելով ընկերվարական Տանիէլ Կիռոյին եւ, այսպիսով, ստանձնելով Մեծ Փարիզի մեթրոփոլի իրագործումը 2016-ի Յունուարի մէկին:

2015-ին նահանգային ընտրութիւններու ընթացքին ան կ՚ընտրուի նահանգային խորհրդական Անթոնիի նոր գաւառի համար: Ան այնուհետեւ կը վերընտրուի Օ-տը-Սենի նահանգային խորհուրդի նախագահ (գլխաւոր խորհուրդի նոր անուանումն է):

Յունիս 2016-ին ան կը յայտարարէ, որ պիտի չմասնակցի 2017-ի օրէնսդրական ընտրութիւններուն: կը հովանաւորէ Նաթալի Քոշուսքօ-Մոռիզէին Հանրապետականներու 2016-ի նախագահական ընտրութիւններու քարոզարշաւին, բայց կ՚աջակցի Ալէն Ժիւպէին:

Յանձնարարութիւններու եւ գործառոյթներու բնութագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Կառավարութեան մէջ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • 7 Մայիս 2002-էն 30 Մարտ 2004-ին, Ներքին գործերու, Ներքին անվտագնութեան եւ տեղական ազատութիւններու նախարարին կից լիազօր նախարար, Ռաֆարենի կառավարութիւն (2002-ին Մայիս-Յունիս եւ 2002-ին Յունիս - 2004-ին Մայիս),
  • 31 Մարտ 2004-էն 31 Մայիս 2005-ին. Պետական քարտուղարին, Տնտեսութեան, ֆինանսներու եւ արդիւնաբերութեան նախարարին կից լիազօր նախարար, Արդիւնաբերութեան նախարարութեան պատասխանատու, Ռաֆարենի կառավարութիւն (2004-ին Մարտէն 2005-ին Մայիս),
  • 5 Դեկտեմբեր 2008-էն 13 Նոյեմբեր 2010-ին. վարչապետին կից նախարար, աշխուժացման ծրագրի կիրառման համար պատասխանատու Ֆիյոնի կառավարութեան մէջ:

Ազգային ժողովի մէջ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Օ-տը-Սենի պատգամաւոր՝

  • 1986-ի Ապրիլ 2-էն 2002-ին Յուլիսի 16. ընտրուեր է 1986 մարտի 16-ին, վերընտրուեր 1988-ին Յունիսի 12-ին, 1993-ին Մարտի 28-ին, 1997-ին Յունիսի 1-ին եւ 2002-ին Յունիսի 16-ին (2002-ին Յուլիսի 16-ին իր պաշտօնը կը փոխանցէ իր փոխարինողին՝ Ներքին գործերու, Ներքին անվտագնութեան եւ տեղական ազատութիւններու նախարարին կից լիազօր նախարարի գործառոյթներու ստանձնման կապակցութեամբ),
  • 2005-ի Հոկտեմբերի 4-էն 2009-ի ՅունՈՒարի 5-ը. ընտրուեր է 2005-ին Հոկտեմբերի 2-ին եւ վերընտրուեր 2007-ի Յունիսի 17-ին,
  • 2010-ի Դեկտեմբերի 14-էն ի վեր կրկին ինքնաբերաբար կը ստանձնէ իր պաշտօնը կառավարական գործառոյթներու աւարտով պայմանաւորուած եւ 2012-ի Յունիսի 17-ին կը վերընտրուի երկրորդ փուլին համար, որ կը չեղարկուի 2012-ի Հոկտեմբերի 18-ի Սահմանադրական խորհուրդի որոշմամբ: Կը վերընտրուի օրէնսդրական մասնակի ընտրութիւններու երկրորդ փուլին՝ 2012-ի Դեկտեմբեր 16-ին:

Քաղաքապետական եւ միջհամայնքային յանձնարարութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • 1983-ի Հոկտեմբերի 16-էն 2002-ի Մայիս 29, Անթոնիի քաղաքապետ,
  • 2002-ի Մայիսի 30-էն 2005-ի Հոկտեմբերի 27, Անթոնիի քաղաքապետի երկրորդ տեղակալ (Օ-տը-Սեն),
  • 2002-ի Հոկտեմբերի 11-էն 2005-ի Հոկտեմբերի 25, Օ տը Պիէվռի համախմբուած համայնքի նախագահ (անդամ՝ 2002-2008 թուականներուն):

Նահանգային յանձնարարութիւններ mandates[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • 2004-ի Մարտ 29-էն 2020-ին Մարտի 29, նահանգային խորհրդական (ընտրուած Պուռ-լա-Ռենի Գաւառի մէջ) եւ գլխաւոր խորհուրդի փոխնախագահ՝ մինչեւ 2007-ին,
  • 2007-ի Յունիս 1-էն 2020-ի Մարտ 29, Օ-տը-Սենի նահանգային խորհուրդի նախագահ:

Կուսակցութիւններու մէջ

  • 1984-ին, «Հանրապետութեան համար միաւորման» կեդրոնական կոմիտէի անդամ,
  • 1986-1988 թուականներուն, դաշնութիւններու ազգային քարտուղար,
  • 1998-1999 թուականներուն, «Հանրապետութեան համար միաւորման» ազգային քարտուղար, Ընկերային հարցերու պատասխանատու,
  • 1999-2001 թուականներուն, «Հանրապետութեան համար միաւորման» խօսնակ,
  • 2001-2002 թուականներուն, «Հանրապետութեան համար միաւորման» նախագահ Միշէլ Ալիո-Մառիի քաղաքական խորհրդական:

«Հանրային շարժման միութիւն»

  • 2002-ի, «Հանրային շարժման միութեան» հիմնադիրներու եւ գործադիր կոմիտէի անդամ,
  • 2007-ի Սեպտեմբեր 25-էն 2008-ի Դեկտեմբեր 5, «Հանրային շարժման միութեան» գլխաւոր քարտուղար:

Այլ

  • Լուվրի ընկերներու ընկերակցութեան փոխնախագահ,
  • 2017-20 թուականներուն, Լուվրի թանգարանի հանրային հաստատութեան ղեկավարութեան խորհուրդի անդամ[19]:

Հայկական համայնք[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Փաթրիք Տէվէճեան, որ ընդգրկուած եցած է Ֆրանսայի հայկական համայնքի մէջ, որուն անդամ էր եւ ինք, կը պայքարէր յատկապէս Թուրքիոյ կողմէն Հայոց ցեղասպանութեան քաղաքական ճանաչման համար: Այս այլ կողմէն խորհրդարանական վերանայումի օրակարգի մէջ է՝ 8 տարի անց ձախակողմեաններու կողմէն անյաջող փորձէն յետոյ, որ կը վերաբերէր 2006-ի Հոկտեմբերին ընդունուած օրէնքին, որուն շնորհիւ Ֆրանսան կը ճանչնայ Հայոց ցեղասպանութեան փաստը[20]:

Երեսունհինգ տարի առաջ՝ 1985-ին, Պաթրիք Տէվէճեան Ասալայի գործողութիւնները որակած էր «դիմադրութիւն», որ 1975-83 թուականներուն ընթացքին շարք մը գործողությիւններ կատարած է՝ Թուրքիոյ եւ միջազգային հանրութեան կողմէն Հայոց ցեղասպանութեան ճանաչման պարտադրման նպատակով: Ան, ի դէպ, եղած է Ասալայի որոշ անդամներու փաստաբանը:

Թուրքիոյ անդամակցութիւնը ԵՄ-ին[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Փաթրիք Տէվէճեանը դեմ է(ր) Թուրքիոյ անդամակցութեանը Եւրոպական միութեան՝ համարելով, որ ան չի յարգեր Քոփենհակենեան չափանիշները: Ըստ իրեն՝ Թուրքիան չ'ընդունիր իր անցեալը (Հայոց ցեղասպանութեան ժխտում), չի ճանաչար ԵՄ որոշ անդամ-պետութիւններուն (Կիպրոսի հանրապետութիւնը) եւ կը հալածէ ազգային որոշ փոքրամասնութիւններ՝ քիւրտերուն:

Իր՝ «Խօսքի նախարարութիւնը» գիրքին մէջ, ան գրած է.

  • « Ես, այսպիսով, շատ բարեացամ եմ Թուրքիոյ հետ երկխօսութեան՝ հակառակ, իր բրտութեանն ու անընդունելի վերաբերմունքին, որ կը խորհրդանշուի եւրոպական տարածքի մէկ մասի ռազմական գրաւումով. Կիպրոսի հիւսիսային հատուածը՝ այն ժամանակ, երբ Թուրքիան կը խնդրէ իրաւաբանօրէն դառնալ անդամ» (էջ 190),
  • Թուրքիոյ անդամակցութիւնն անհամատեղելի է եւրոպական նախագիծին հետ, որը իրապէս կը յենուի իրեն անդամակցող ամէն մէկ պետութեան ազգայնականութեան ցաւի վրայ: Այդ է պատճառը, որ Թուրքիան կը մերժէ ճանչնալ Հայոց ցեղասպանութիւնը եւ դատի կու տայ անոնց, ովքեր կը զայրանան, ինչպէս գրող Օրհան Փամուկը: Այս կը համարուէր ստորացում: Նոյն կերպ, Կիպրոսի հիւսիսէն դատարկումը եւ Կիպրոսի հարաւի ճանաչումը կը համարուէին պարտութիւն: Վերջապէս ասորմով կը բացատրուի այն, թէ ինչու Թուրքիան չի կրնար ընդունիլ պատսպարել քիւրտ փոքրամասնութիւնը. այս կ՚ընկալուէր որպէս ազգի մասնատում, վնաս միասնութեան համար» (էջ 191):

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Sycomore / Assemblée nationale
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Répertoire national des élus — 2019.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Fichier des personnes décédées
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Who's Who in France — Paris: 1953. — ISSN 0083-9531; 2275-0908
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 L'ancien ministre Patrick Devedjian est mort des suites du coronavirus — Europe 1, 2020.
  6. ↑ https://www.geneanet.org/nom-de-famille/DEVEDJIAN
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 http://www2.assemblee-nationale.fr/deputes/fiche/OMC_PA1124
  8. ↑ Patrick Devedjian, président des Hauts-de-Seine et ancien ministre, est mort du Covid-19 // Le Monde / J. Fenoglio — Paris: Société éditrice du Monde, 2020. — ISSN 0395-2037; 1284-1250; 2262-4694
  9. ↑ Sophie, l'indispensable moitié // L'Express — 2005. — ISSN 0014-5270; 2491-4282
  10. ↑ Devedjian père et fils ensemble face à la crise // 20 Minutes — Schibsted, 2009. — ISSN 1632-1022
  11. ↑ Փաթրիք Տէվէճեանին Պատուոյ Շքանշանով Պարգեւատրելու մասին
  12. ↑ [1]
  13. ↑ https://www.lexpress.fr/region/un-electron-libre-en-son-fief_485744.html
  14. ↑ https://www.lemonde.fr/politique/article/2014/02/26/qui-sont-les-anciens-d-occident_4373581_823448.html
  15. ↑ https://www.20minutes.fr/economie/307765-20090304-devedjian-pere-fils-ensemble-face-a-crise
  16. ↑ http://edito.nicematin.net/Var/pdf/devedjian_madelin.pdf
  17. ↑ «Archive copy»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2021-05-01-ին։ արտագրուած է՝ 2020-03-29 
  18. ↑ https://www.lemonde.fr/politique/article/2010/05/14/evocation-de-son-passe-judiciaire-devedjian-deboute_1351900_823448.html
  19. ↑ https://www.legifrance.gouv.fr/affichTexte.do?cidTexte=JORFTEXT000034011323&dateTexte=&categorieLien=id
  20. ↑ «Archive copy»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2009-07-15-ին։ արտագրուած է՝ 2020-03-29 

Աղբիւրներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Արտաքին յղումներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Չափորոշիչային վերահսկողութիւն
BNF: 123607542 · GND: 132700875 · ISNI: 0000000110361625 · LCCN: no94023491 · NUKAT: n2009130550 · SUDOC: 032610742 · VIAF: 5008174
Վերցուած է «https://hyw.wikipedia.org/w/index.php?title=Փաթրիք_Տէվէճեան&oldid=218949» էջէն