Տիգրան Հախումեան

Տիգրան Հախումեան
Ծնած է 17 Յունուար 1894(1894-01-17)[1][2]
Ծննդավայր Երեւան, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2]
Մահացած է 25 Մարտ 1973(1973-03-25)[1][2] (79 տարեկանին)
Մահուան վայր Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1][2]
Քաղաքացիութիւն  Ռուսական Կայսրութիւն
 Խորհրդային Միութիւն
Ազգութիւն Հայ[1]
Ուսումնավայր Մոսկուայի կայսերական համալսարան[1]
Բաքվի ռեալական ուսումնարան?[1]
Կոչում փրոֆէսոր[1][2]
Մասնագիտութիւն գրականագէտ, թարգմանիչ, թատերագէտ, համալսարանի դասախօս
Աշխատավայր Մշակ[1]
«Մաճկալ», հայկական օրաթերթ
Հայաստան
Վերելք
Խ. Աբովեանի Անուան Մանկավարժական Համալսարան[1]
Երեւանի Պետական Համալսարան[1]
Վալերի Բրիւսովի անուան պետական լեզուահասարակագիտական համալսարան[1]
Անդամութիւն Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու Միութիւն
Երեխաներ Սիմէոն Հախումեան

Տիգրան Հախումեան (17 Յունուար 1894(1894-01-17)[1][2], Երեւան, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2] - 25 Մարտ 1973(1973-03-25)[1][2], Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1][2]), բանաստեղծ, թատերագիր, գրականագէտ, թարգմանիչ։ 1943 թուականին դարձած է անդամ Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու միութեան։

Կենսագրական գիծեր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծնած է Երեւան։ Նախնական կրթութիւնը ստացած է Պաքուի մէջ եւ ապա ընդունուած է Մոսկուայի համալսարանի իրաւաբանական եւ բանասիրական բաժինը, ուրկէ շրջանաւարտ եղած է 1917 թուականին:

Վարած պաշտօններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Համալսարանական ուսումը աւարտելէ ետք վերադարձած է Թիֆլիս եւ եղած՝ «Ժողովուրդի Ձայն» եւ «Մշակ» թերթերու խմբագրական կազմի անդամ: Միաժամանակ աշխատակցած է «Մաճկալ», «Խորհրդային Հայաստան» թերթերուն, ինչպէս նաեւ «Վերելք» ամսագիրին: Տիգրան Հախումեան 1943-1948 թուականներուն դասախօսած է Երեւանի Խաչատուր Աբովեանի անուան մանկավարժական կաճառին, Երեւանի Պետական համալսարանին եւ Պրուսովի անուան ռուսաց եւ օտար լեզուներու կաճառին մէջ։

1951 թուականին «Դերենիկ Դեմիրճեան դրամատուրգիան» խորագրեալ թեզի պաշտպանութեամբ՝ ստացած է բանասիրական գիտութիւններու թեկնածուի աստիճանի:

Ստեղծագործութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Երեւանի Գաբրիէլ Սունդուկեանի անուան թատրոնին մէջ, 1931-ին առաջին անգամ ըլլալով բեմադրուած է Հախումեանի «Թշուառներ» թատրերգութիւնը, որուն յաջորդած են այլ ստեղծագործութիւններ:

Ան հեղինակ է նաեւ բանաստեղծութիւններու, որոնք առանձին հատորով լոյս տեսած են 1923 թուականին:

Հախումեան թատրերագրութեան կողքին զբաղած է նաեւ թարգմանութեամբ, հայերէնի վերածելով աւելի քան 100 ռուսերէն թատերական աշխատութիւններ. ինչպէս՝ Մաքսիմ Կորքիի, Անաթոլի Լունչարսքիի եւ այլ յայտնիներու:

Կոչում եւ շքանշան[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Հախումեան արժանացած է՝

  • «Պատուոյ նշան» շքանշանին,
  • Խորհրդային Հայաստանի Վաստակաւոր գործիչ կոչումին[3]:

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 Հայկական սովետական հանրագիտարան / խմբ. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — 1974. — հատոր 6. — է. 55.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Հայկական համառոտ հանրագիտարան — 1990. — հատոր 3.
  3. «ՏԻԳՐԱՆ ՀԱԽՈՒՄԵԱՆ (1894-1973)»։ www.jamanak.com։ արտագրուած է՝ 2022-03-14