Jump to content

Խաչատուր Կեսարացի

Խաչատուր Կեսարացի
Ծնած է 1590[1][2]
Ծննդավայր Կեսարիա, Թուրքիա[1][2]
Մահացած է 1646[1][2]
Մահուան վայր Նոր Ջուղա[1][2]
Քաղաքացիութիւն Ancient Armenia
Մասնագիտութիւն լուսավորիչ, հոգեւորական

Խաչատուր Կեսարացի (1590, Կեսարիա - 1646, Նոր Ջուղա), կրթական-լուսաւորական գործիչ։

Երիտասարդ տարիները անցուցած է Կիպրոսի Ս. Մակարվանքի մէջ, ապա մեկնած է Երուսաղէմ, Կոստանդնուպոլիս, այնտեղէն ալ՝ Էջմիածին։

Աշակերտած է Գրիգոր Դարանաղցիին, Գրիգոր Կեսարացիին, Մովսէս Սիւնեցիին, Մելիքսեթ Երեւանցիին, ստացած աստուածաբանական, պատմական, փիլիսոփայական գիտելիքներ, ուսումնասիրած Դաւիթ Անյաղթի երկերը, ծանօթացած Արիստոտելի, Պղատոնի ուսմունքներուն։

Եղած է Նոր Ջուղայի առաջնորդը եւ Ս. Ամենափրկիչ վանքի (վանահայր 1620-1646-ին) կատարած է կրթական-լուսաւորական աշխատանք։

Հիմնած է դպրոց, գրադարան, հաւաքած Հայաստանէն եւ այլ տեղերէն բերուած ձեռագիր գիրքեր։ Անոր սաներէն էին Յակոբ Ջուղայեցին, Ոսկան Երեւանցին, Յովհաննէս Ջուղայեցին եւ ուրիշներ։

Կրօնական, տրամաբանական, ճարտասանական գործերու հեղինակ է։ 1630-ին Մովսէս կաթողիկոսի կարգադրութեամբ փիլիսոփայ եւ քերական Սիմոն Ջուղայեցիի հետ մեկնած է Լվով՝ լեհահայ համայնքի առաջնորդ Նիկոլ Թորոսովիչի եւ համայնքի միջեւ ծագած վէճերը հարթելու։ Վերադառնալով Նոր Ջուղա՝ 1638-ին հիմնած է Իրանի առաջին տպարանը։[3] Խաչատուր Կեսարացին թաղուած է Ս. Ամենափրկիչ վանքի տաճարին մէջ։

Հրատարակութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծանօթագրութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։