Ոսկան Երեւանցի

Ոսկան Երեւանցի
Ծնած է 1614[1][2]
Ծննդավայր Նոր Ջուղա
Մահացած է 1674[1][2]
Մահուան վայր Մարսէյլ, Ֆրանսա
Մասնագիտութիւն տպագրիչ, լեզուաբան, վարդապետ, հրատարակիչ
Աշխատավայր Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին?

Ոսկան Երեւանցի (նաեւ՝ Ոսկան Ջուղայեցի, 1614, Նոր Ջուղա, Սպահան, - 4 Փետրուար 1674, Մարսէյ, Ֆրանսա), հայ մշակութային գործիչ, տպագրիչ, լեզուաբան։

Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Իր ինքնակենսագրութիւնը՝ «Պատմութիւն Վարդապետին Ոսկանայ Երեւանցուոյ եւ կենցաղավարութիւն նորին» վերնագիրով ժամանակին հրատարակած է իր ձեռքով Առաքել Դաւրիժեցիին «Գիրք Պատմութեան» (Ամսթերտամ, 1669) աշխատութեան վերջաւորութեան, որպէս գիրքի ԾԷ գլուխ։ 1666-1668 թթ. Ամսթերտամի է մէջ տպագրած է հայերէն Աստուածաշունչ մատեանը[3], որ կը նկատուի հայ հին տպագրութեան լաւագոյն նմուշներէն մէկը։ Մինչեւ 1669 թ. լոյս կ՛ընծայէ Մովսէս Խորենացիի «Աշխարհացոյց»-ը, Առաքել Դաւրիժեցիի «Գիրք պատմութեան»-ը, Վարդան Այգեկցիին առակները եւ այլն։ Տպագրական գործունէութիւն ծաւալած է նաեւ Լիվոռնոյի եւ Մարսէյի մէջ։

Աշխատութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Արտաքին յղումներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]