Ստեփանակերտի Հայկական Դրամատիկական Թատրոն
 |
| Կայք | |
|---|---|
| Stepanakert State Drama Theatre named after Vahram Papazian Վիքիպահեստում |
Ստեփանակերտի հայկական դրամատիկական թատրոն, պետական, Վահրամ Փափազեանի (մինչեւ 1989՝ Մաքսիմ Կորքիի), կազմակերպուած է 1932-ին Կ․ Ալուարեանի ղեկավարութեամբ։ Բացումը՝ 11 Օգօստոսին, Վաղարշեանի «Օղակում» փիէսի բեմադրութեամբ։
Պատմութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Թատրոնին մէջ ստեղծուած է 300-էն աւելի բեմադրութիւն, որոնք ցուցադրուած են ոչ միայն ԼՂԻՄ-ի մէջ, այլեւ Ազրպէյճանի ԽՍՀ ու ՀԽՍՀ շրջաններուն մէջ։ Թատրոնը հիւրախաղերով հանդէս եկած են Յովհաննէս Աբէլեանը, Ժասմէնը, Ի․ Ալիխանեանը, Վահրամ Փափազեանը, Արուս Ոսկանեանը, Հրաչեայ Ներսիսեանը, Աւետ Աւետիսեանը, Պաքուի հայկական, Երեւանի Սունդուկեանի անուան թատրոններու աշխատակիցները։
Թատրոնը մեծապէս կը նպաստէ աշխատաւորութեան եւ մատաղ սերունդի գաղափարական ու գեղագիտական հայեացքներու ձեւաւորման, միջազգայնականութեան ոգիով դաստիարակութեան։ Խաղացանկին մէջ մշական տեղ կը գրաւեն Խորհրդային Միութեան ժողովուրդներու եւ արտասահմանեան դրամատուրգիայի լաւագոյն երկերը։ Բեմադրութիւններէն են՝ Սունդուկեանի «Պեպօ», Շիրվանզադէի «Պատուի համար», Յակոբ Պարոնեանի «Պաղտասար աղբար», Դերենիկ Դեմիրճեանի «Քաջ Նազար», Ուիլիամ Սարոյեանի «Իմ սիրտը լեռներում է», Ալեքսանդր Օստրովսկու «Անմեղ մեղաւորներ», Գորկու «Վերջինները», Կոռնեյչուկի «Պլատօն Կրեչետ», Ս․ Ֆ․ Ախունդովի «Հաջի Կարայ», Ջ․ Ջաբարլու «Սեւիլ», Վուրղունի «Վագիֆ», Շեքսպիրի «Օթելլօ»։ Այս թատրոնին մէջ աճած են դրամատուրգեր Վազգէն Օվեանը, Իսահակ Ալաւերդեանը եւ ուրիշներ։ Բեմադրութիւնները իրականացուցած են Կ․ Ալուարեանը, Գ․ Թաւրիզեանը, Հ․ Գրիգորեանը, Վ․ Յովհաննիսեանը, Ա․ Յովսէփեանը, Դ․ Սալեանը, Ա․ Գամջեանը, Հ․ Կարապետեանը, Ա․ Յակոբեանը, Ռ․ Սարաբսկին եւ ուրիշներ։ Թատրոնին մէջ աշխատած են Ազրպէյճանի ԽՍՀ ժողովրդական արտիստներ Գ․ Յարութիւնեանը, Ս․ Կորզանեանը, Թ․ Սելքումեանը, Ն․ Յովսեփեանը, Թ․ Սահակեանը, Ազրպէյճանի ԽՍՀ վաստակաւոր արտիստներ Ա․ Ղազումեանը, Ս․ Համզոյեանը եւ ուրիշներ։
Խորհրդային Միութեան տարիներուն կը կազմեն (1983)՝ ռեժիսորներ՝ ՀԽՍՀ վաստակաւոր արտիստ Ռեմ Սարգսեանը (գլխաւոր ռեժիսոր), Ազրպէյճանի ԽՍՀ ժողովրդական արտիստ Ի․ Յովհաննիսեանը, Ազրպէյճանի ԽՍՀ արուեստի վաստակաւոր գործիչներ Լ․ Յարութիւնեանը, Դ․ Ծատուրեանը (գլխաւոր նկարիչ» դերասաններ՝ Ազրպէյճանի ԽՍՀ եւ ՀԽՍՀ ժողովրդական արտիստուհի Մ․ Բալասանեանը, Ազրպէյճանական ԽՍՀ ժողովրդական ՀԽՍՀ վաստակաւոր արտիստներ Ն․ Ասատրեանը, Զ․ Գէորգեանը, Ազրպէյճանի ԽՍՀ ժողովրդական արտիստներ Բ․ Օվչեանը, Մ․ Միքայէլեանը, Ազրպէյճանի ԽՍՀ վաստակաւոր արտիստներ Ժ․ Գալստեանը, Շ․ Գրիգորեանը, Մ․ Յարութիւնեանը եւ ուրիշներ։ Թատրոնը պարգեւատրուած է «Պատուոյ նշան» (1983) եւ «Մեսրոպ Մաշտոց» շքանշաններով։
Գրականութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- «Հայկական համառօտ հանրագիտարան», հատոր չորրորդ, գլխ. խմբ. Հ. Այվազեան, Հայկական հանրագիտարան հրատ., Երեւան, 2003, էջ 557:
- Ալաւերդեան Ի., Ստեփանակերտի Մ. Գորկիի անու. հայկական պետական դրամատիկական թատրոն, Ե., 1984: