Պաքուի Հայկական Պետական Թատրոն
 |
| Տեսակ | Թատրոն |
|---|---|
| Երկիր | Ազրպէյճան |
| Գտնվելու վայրը | Պաքու, Ազրպէյճան |
| Հիմնադրման թուական | 1920 |
| Անուանուած է | Յովհաննէս Աբէլեան |
| Փակման թուական | 1949 |
| Կայք | |
Պաքուի հայկական պետական թատրոն, կազմակերպուած է Պաքուի մէջ, 1920-ին։ Թատրոնը փակուած է 1949-ին։
Գործունէութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Ներկայացումներ բեմադրած են Ժասմէն, Ս. Արմէնեան, Վահրամ Փափազեան, Լեւոն Քալանթար, Ստեփան Քափանակեան, Կարօ Ալվարեան, Մուշեղ Սաղեան։ Թատրոնի գլխաւոր բեմադրիչը եղած է Արտաշէս Յովսէփեան, իսկ գլխաւոր նկարիչը՝ Ալեքսանտր Յովհաննէսեան։
Բեմադրուած են հայ դասական, ժամանակակից, ինչպէս նաեւ՝ ռուսական եւ եւրոպական թատրերգութեան լաւագոյն երկերը։
Թատերախումբին անդամակցած են Լեւոն եւ Աստղիկ Երամեաններ, Խորէն Յարութիւնեան, Արտաշէս Արզումանեան, Ա. Բադալեան, Գեղամ Յարութիւնեան, Թագուշ Սահակեան, Յովհաննէս Աբէլեան, Ալեքսանտր Յովհաննիսեան եւ ուրիշներ[1]:
1932-էն սկսեալ եւ երկար տարիներ շարունակ թատրոնին գլխաւոր բեմադրիչն էր Թադէոս Սարեանը։ 1933-ին ան կը բեմադրէ «Քաղաքավարութեան վնասները» ներկայացումը։ Ներկայացման երաժշտութեան հեղինակն էր Անտօն Մայիլեան, իսկ բեմական ձեւաւորումը կատարած է ազրպէյճանցի բեմանկարիչ Ռ. Մուստաֆաեւը։ 1935-ին Սարեան կը բեմադրէ «Շահնամէն» եւ «Քաջ Նազարը»։
1930-ականներուն թատրոնին կեանքը կը դժուարանայ։ 1 Յունիս 1936-ին կը վախճանի դերասան Յովհաննէս Աբէլեանը, իսկ 1938-ին՝ Լեւոն Երամեանը[2]:
Բեմադրուած ներկայացումները[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- «Աւազակներ»
- Ուիլիըմ Շէյքսփիրի Համլեթ (Ողբերգութիւն)
- Ուիլիըմ Շէյքսփիրի «Օթելլօ»
- «Ուրիէլ Ակոստա»
- Շիրվանզադէի «Նամուս»
- «Չար ոգի»
- Եղիշէ Չարենցի «Կապկազ-թամաշա»
- Անատոլի Լունաչարսկի «Հրձիգները»
- Ալեքսէյ Թոլստոյի «Կայսրուհու դաւադրութիւնը»
- «Դատավճիռ»
- «Հողմերի քաղաք»
- «Խռովութիւն»
- «Բեկում»
- «Մորգանի խնամին»
- «Սեւիլ»
- «Տեմպ»
- «Հողը ծիծաղում է»
- «Պոմպէյ»
- «Ռեւիզոր»
- Յակոբ Պարոնեանի «Պաղտասար աղբար»
- «Անմեղ մեղաւորներ»
- «Յաշար»
- «Սէր եւ խարդաւանք»
- «Ուրիշի երեխան»
- Յակոբ Պարոնեանի «Քաղաքավարութեան վնասները»
- «Շահնամէ»
- «Քաջ Նազար»