Շնորհք արք. Գալուստեան
| Շնորհք արք. Գալուստեան | |
|---|---|
| Ծնած է | 1913 |
| Ծննդավայր | Եօզկատի Իյտէլի գիւղը |
| Մահացած է | 1990 |
| Մահուան վայր | Վաղարշապատ, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1] |
| Քաղաքացիութիւն | Եօզկատցի |
| Ազգութիւն | Հայ |
| Կրօնք | Քրիստոնեայ |
| Մասնագիտութիւն | քահանայ, գրագէտ |
| Վարած պաշտօններ | Կոստանդնուպոլսի հայոց պատրիարք? |
Շնորհք արք. Գալուստեան (1913-1990), Բուն անունով՝ Արշակ Գալուստեան։ Ծնած է Եոզղատի Իյտէլի գիւղը եւ մահացած՝ Ս. էջմիածին։ Յաճախած է Թալասի Ամերիկեան, Նահր Իպրահիմի, Շքիպէյլի, Սայտայի (Լիբանան) եւ Նազարէթի (Պաղեստին) Ամերիկեան որբանոցները, Երուսաղէմի ժառանգաւորաց վարժարանը եւ ապա՝ ընծայարանը։
Կենսագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ոաուցչագործած է Երուսաղէմի վանքի Սրբոց Թարգմանչաց վարժարանին մէջ եւ տեսուչ կարգուած՝ Անթիլիասի Կիլիկիոյ Կաթողիկոսարանի դպրեվանքին։ Ծառայած է իբրեւ Հոգեւոր Հովիւ եւ Աոաջնորդ՝ Պաղեստինի, Անգլիոյ, Միացեալ Նահանգներու մէջ, եւ իբրեւ լուսարարապետ Երուսաղէմի պատրիարքական աթոռին։ Գահակալած է իբրեւ Կ. Պոլսոյ Պատրիարք (1961-1990)։
Աշխատակցած է իսթանպուլահայ թէ սփիւռւքահայ մամուլին՝ յատկապէս Մարմարաին եւ Սիոնին։ Խմբագրած է Երուսաղէմի պատրիարքութեան պաշտօնաթերթ՝ «Սիոն» ամսագիրը (1956-1960)։ ԱՄՆի մէջ պաշտօնավարած ատեն, խմբագրած է «Կանթեղ» եւ «Հայաստանեայց Եկեղեցի» կրօնական թերթերը։ Ոնի անտիպ կրօնաբարոյական ուսումնասիրութիւններ՝ Յինանց Կիրակիներ, Գիրք Սաղմոսաց, Ապաշխարութեան սաղմոսները։
Օգտագործած է Շնորհք Արքեպիսկոպոս եւ Շ.Ա.Գ. գրչանունները։
Հրատարակած Գործեր
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Քննական մօտեցում Երուսաղէմի պատրիարքական աթոռի տագնապին. Տէրտէրեանի անօրէնութիւնները - Փարիզ, 1961։
- Աւետարան ըստ Մատթէոսի (վերածում) - Իսթանպուլ, 1966։
- Աւետարան ըստ Մարկոսի (վերածում)– Իսթանպուլ, 1966։
- Աւետարան ըստ Ղուկասի (վերածրսմ)֊ Իսթանպուլ, 1966։
- Աւետարան ըստ Յովհաննէսի (վերածում) - Իսթանպուլ, 1966։
- Ձեոագրերու գողութեան գայթակղութիւնը - Իսթանսպուլ, 1969։
- Նկատողութիւններ Երուսաղէմի յանձնաժողովի տեղեկագրի մասին - Իսթանպուլ, 1970։
- Մեծ Պահքի Կիրակիներու ոսկի շղթան - Իսթանպուլ, 1971։
- Գունագեղ Կիրակիներ Եւ Հոգեգալուստ - Իսթանպուլ, 1972։
- Միութիւնը եւ միասնութիւնը կը կազմեն եկեղեցիի էութիւնը - Իսթանպուլ, 1973։
- Ներսէս Շնորհափի Ընդհանրական Թուղթ (վերածում) - 1973։
- Ներսէս Շնորհալիի Գիրք որ կը կոչուի Ցիսուս Որդի (վերածում) - Իսթանպուլ, 1974։
- Աւագ Շաբաթ – Պէյրութ, 1974։ Նիւ Եորք, 1990։
- Տաղաւար Տօներ - Երուաաղէմ, 1976[2]։
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #131993305 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ↑ Կարօ Աբրահամեան, Ժամանակակակից իսթանպուլահայ գրողներ, հ. Ա (խմբ. Պէպօ Սիմոնեան), Անթիլիաս, «Տպարան Կաթողիկոսութեան Հայոց Մեծի Տանն Կիլիկիոյ», 2004։