Ապպաս Պայտուն
Ապպաս Պայտուն | |
---|---|
Ծնած է | 1945[1] |
Ծննդավայր | Լիբանան |
Քաղաքացիութիւն | Լիբանան |
Ուսումնավայր |
Լիբանանեան Համալսարան Փարիզի Արուեստներու Բաժանմունք |
Մասնագիտութիւն | լրագրող, վիպասան, բանաստեղծ |
Աշխատավայր | As-Safir? |
Ապպաս Պայտուն (արաբերէն՝ عباس بيضون, 1945[1], Լիբանան), լիբանանցի բանաստեղծ, վիպագիր եւ մտաւորական[2]։
Կեանք եւ գործունէութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ծնած է հարաւային Լիբանանի Շահրուր աւանը: Երկրորդական ուսումը ստացած է Սուր քաղաքին մէջ, ապա տեղափոխուած է Պէյրութ, ուր Լիբանանեան պետական համալսարանին մէջ հետեւած է արաբերէնի եւ գրականութեան դասընթացքներուն, ինչպէս նաեւ ուսանած է Փարիզի Սորպոնի համալսարանին մէջ[3]։
Պաշտօնավարած է Սայտայի եւ Սուրի երկրորդական վարժարաններուն մէջ: Աշխատակցած է լիբանանեան եւ արաբական մամուլին:
Քերթողագիրքերը
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Հրատարակած է 13 քերթողագիրքեր, որոնց մէջ յիշատակութեան արժանի են` «Սուր», «Ցաւին քննադատութիւնը», «Սենեակներ», «Մեր զղջումին եղբայրները», «Դատարկութիւնն այս գաւաթին», «Հիւանդի մը, որ յոյսն է», «Արտասանուեցաւ ցուրտին մէջ», «Մարմինը առանց» վարպետի», «Պ. Պ. Պ.», «Մահը մեր չափերը կ՛առնէ», «Հրաւէր` երկու անձի» խորագրեալ հատորները, աւելի ուշ «Ծովը» քերթողագիրք
Ան գրած է նաեւ «Արեան տարրալուծում» վէպը:
Ապպաս Պայտուն ջերմ գնահատանքի արժանացած է գրական շրջանակներու կողմէ, երբ ան 1985-ին լոյս ընծայած է «Ժամանակը` մեծ ումպերով» խորագրեալ իր երախայրիք քերթողագիրքը:
Իր համբաւը տարածուած է, երբ հրատարակզծ է «Սուր» խորագրեալ հատորը, որ քերթողական թարմ ու նորաշունչ լեզուամտածողութեամբ օժտուած դիւցազներգութիւն մըն է[4]:
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,0 1,1 AlKindi (Դոմինիկյան Արևելագիտության ինստիտուտի առցանց կատալոգ)
- ↑ Profile in Banipal magazine Archived June 13, 2012, at the Wayback Machine.
- ↑ «Abbas Beydoun — internationales literaturfestival berlin»
- ↑ ««ՄԱՅՐԻՆԵՐՈՒՆ ԾԻԱԾԱՆԸ». ԼԻԲԱՆԱՆԵԱՆ ԱՐԴԻ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹԻՒՆ ԿԱԶՄԵՑ, ԹԱՐԳՄԱՆԵՑ, ՅԱՌԱՋԱԲԱՆԸ ԵՒ ՆԵՐԱԾԱԿԱՆՆԵՐԸ ԳՐԵՑ` ՍԱՐԳԻՍ ԿԻՐԱԿՈՍԵԱՆ - Aztag Daily»։ archive.aztagdaily.com։ արտագրուած է՝ 2022-03-20