Jump to content

Փարամազ

Փարամազ
Նաեւ յայտնի է իբրեւ Փարամազ
Ծնած է 1863[1][2]
Ծննդավայր Մեղրի[2]
Մահացած է 2 (15) Յունիս 1915
Մահուան վայր Կոստանդնուպոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն[2]
Քաղաքացիութիւն  Ռուսական Կայսրութիւն
Ազգութիւն Հայ[3][2]
Ուսումնավայր Գէորգեան Հոգեւոր Ճեմարան[2]
Մասնագիտութիւն քաղաքական ակտիվիստ, ուսուցիչ, գրագէտ
Անդամութիւն Հայ ֆիդայիներ?
Կուսակցութիւն Սոցեալ Դեմոկրատ Հնչակեան Կուսակցութիւն

Փարամազ (Մատթէոս Սարգիսեան, 1863[1][2], Մեղրի[2] - 2 (15) Յունիս 1915, Կոստանդնուպոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն[2]), հայ ազգային-ազատագրական շարժման գործիչ, գրող, Հնչակեան կուսակցութեան անդամ։

Կեանք եւ գործունէութիւն

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծնած է Մեղրի, յաճախած է ծննդավայրին դպրոցը։ 1879-ին ուսանող ընդունուած է Էջմիածինի Գէորգեան ճեմարանին մէջ։ 1883-ին մեկնած է Նախիջեւան,, ուսուցչութեան նպատակով, ապա տեղափոխուած է Ճահուկ, այնուհետեւ՝ Արտապիլ (Իրան)։ Պարսկաստանի մէջ, Փարամազ դարձած է երկիր մտնող մարտական խումբերու գլխաւոր կազմակերպիչը։ Սալմաստի մէջ յեղափոխական վճիռով պատժած է Ցոլակ Սարկաւագի սպաննութիւնը կատարող յանցագործները։

1897-ին , ինք եւս , 40 հոգինոց խումբով, քիւրտ ցեղախումբերու հետ փոքր բախումներ ունենալէ ետք, անցած է Վան։ Վանի մէջ խումբը մատնուած է եւ թրքական զօրքին հետ փոխ-հրաձգութենէ մը ետք, Փարամազն ու խումբին մէկ մասը ձերբակալուած են․ դատապարտուած է մահուան ու իբրեւ ռուսահպատակ յանձնուած է ռուսական կառավարութեան։

Մինչեւ 1900 բանտարկուած է։ 1900-թուականներու սկիզբը, Կովկասի մէջ ղեկավարած է հակա-ցարական պայքարը։

Ժողովրդային թափօրի մը գլուխը անցած դիմած է Կաթողիկոս Խրիմեան Հայրիկին եւ պահանջած է ընդդիմանալ եկեղեցապատկան գոյքերը բռնագրաւելու ցարական որոշումին դէմ։

1903 -ին,Պաքուի մասնաճիւղին որոշումով, կազմակերպած է Կովկասի փոխարքայ իշխան գոլիցինի դէմ յայտյնի տեռորը։

1905-1906-ին, ղեկավարած է Երեւանի, Էջմիածինի, Զանգեզուրի եւ Ղարաբաղի մէջ հայ-թաթարական կռիւներուն մասնակցող Հնչակեան խումբերը։

Հայր Սիւա գրչանունով աշխատակցած է «Արեւելք» Թերթին։ «Հնչակ»ի մէջ տպուած անոր յօդուածները` «Պաքօ», «քամուն բերածը քամին կը Տանի», «Հայի Պահանջը», «Ձեռքերդ վեր կամ ճուղուպրիստները» եւ այլն, կը կազմեն հայ յեղափոխական գրականութեան լաւագոյն էջերը։

Քէօսթէնճէի համագումարին, Փարամազ ընտրուած է կեդրոնական վարչութեան անդամ ու իրեն յանձնուած՝ իթթիհատի եռապետութիւնը տեռորի ենթարկելու գործը։

Ապա վերադարձած է Պոլիս։ Հնչակեան ղեկավարութեան հետ ձերբակալուած ու խստագոյն հսկողութեան տակ բանտարկուած է[4]։

Ծանօթագրութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
  1. 1,0 1,1 Faceted Application of Subject Terminology
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Հայկական սովետական հանրագիտարան, հատոր 10 — հատոր 10. — է. 223.
  3. Krikorian A., Heratchian H. Le dictionnaire biographique: Arméniens d'hier et d'aujourd'huiMaisons-Alfort: 2021. — P. 463. — ISBN 978-2-905686-93-0
  4. «ՄԱՏԹԷՈՍ ՍԱՐԳԻՍԵԱՆ (ՓԱՐԱՄԱԶ) - քսան անմահ հնչակյաններ՝ 20 կախաղաններ»։ National Patriotic Democratic Socialism Armenian Lebanon։ արտագրուած է՝ 2023-07-06