Տիգրան Չէօկիւրեան
| Տիգրան Չէօկիւրեան | |
|---|---|
 | |
| Ծնած է | 1884[1][2] |
| Ծննդավայր | Գյումուշխանե, Տրապիզոնի վիլայեթ, Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Մահացած է | 1915[1][2] |
| Մահուան վայր | Այաշ, Անգարայի Վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Քաղաքացիութիւն |
.svg){kind=small} Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Ուսումնավայր | Պէրպէրեան Վարժարան |
| Տեսակ | արձակ |
| Մասնագիտութիւն | գրագէտ, հասարակական գործիչ, ուսուցիչ |
| Աշխատավայր | Ոստան |
Տիգրան Չէօկիւրեան (1884[1][2], Գյումուշխանե, Տրապիզոնի վիլայեթ, Օսմանեան Կայսրութիւն - 1915[1][2], Այաշ, Անգարայի Վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն, Մեծ Եղեռնի գոհ), գրող եւ հասարակական գործիչ։
Ծնած է Կիւմիւշխանէ, արեւմտեան Անատոլիոյ մէջ։ Մանկութիւնը անցուցած է Տրապիզոն, ուր ծնողները կը զոհուին 1896-ի ջարդերուն, քանի մը տարի կը մնայ որբանոց. նախ գաւառները, ապա Պոլիս։ Կը յաճախէ ու կ՛աւարտէ Պէրպէրեան վարժարանը, հոն եւ Սկիւտարի ճեմարանին մէջ դառնալով ուսուցիչ։
Մամուլի մէջ կը հրատարակէ գրական-վերլուծական յօդուածներ, նաեւ պատմուածքներ։ Կը կատարէ թարգմանութիւններ եւրոպական գրականութենէն՝ Կի տը Մօփասան, Լէոնիտ Անտրէեւ եւ այլն։ Կը ճամբորդէ Ֆրանսա եւ Իտալիա։
Կ՛ունենայ գրական-հրապարակագրական գործունէութիւն։ 1911-1912-ին կը խմբագրէ «Ոստան» եռամսեայ պարբերաթերթը՝ Միքայէլ Շամտանճեանի հետ։ Կը հրաստարակէ «Վանքը» վէպ-ը 1914-ին։
Կը ձերբակալուի եւ կը նահատակուի 1915-ին։
Երկեր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- Հայրենի ձայներ, Կ. Պոլիս, 1910, 80 էջ:
- Վանքը, Կ. Պոլիս, 1914, 164 էջ:
- Վանքը։ Հերոսը, Փարիզ, 1933, 224 էջ:
- Վանքը, Երեւան, 1962, 180 էջ:
- Չյոկյուրյան Տիգրան, Կամսարական Տիգրան, Երկեր, Երեւան, 1984, էջ 349-584:
Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Արտաքին յղումներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- Կենսագրութիւն (ռուս.)
|
