Վարդան Դեւրիկեան

Վարդան Դեւրիկեան
Ծնած է 18 Մայիս 1964(1964-05-18)[1]
Ծննդավայր Վանաձոր, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն
Մահացած է 13 Ապրիլ 2023(2023-04-13)[2] (58 տարեկանին)
Մահուան վայր Երեւան, Հայաստան
Ազգութիւն Հայ[3]
Ուսումնավայր Երեւանի Պետական Համալսարան
Մասնագիտութիւն լրագրող, գրականագէտ
Աշխատավայր Հ.Հ. ԳԱԱ Գրականութեան համալսարան
Էջմիածին (ամսագիր)
Երկիր (թերթ)
Անդամութիւն Հայաստանի Գրողներու Միութիւն
Ծնողներ հայր՝ Գևորգ Դևրիկյան?

Վարդան Դեւրիկեան (18 Մայիս 1964(1964-05-18)[1], Վանաձոր, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն - 13 Ապրիլ 2023(2023-04-13)[2], Երեւան, Հայաստան), հայ լրագրող, գրականագէտ, Հայաստանի Հանրապետութեան բանակի հրամանատար (1994), բանասիրական գիտութիւններու դոկտոր (2014), Հայաստանի Հանրապետութեան ԳԱԱ Մանուկ Աբեղեանի անուան գրականութեան հիմնարկի տնօրէն (2015-2023), ՀՅԴ կուսակցութեան անդամ (1991-1998)։

Հայ արձակագիր, հրապարակախօս Գէորգ Դեւրիկեանի որդին է։

Կենսագրական գիծեր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Աւարտած է Երեւանի պետական համալսարանը (1986)։ 1989-1993 թուականներուն «Գթութիւն» բարեգործական կազմակերպութեան «Լուսաւորիչ» թերթի խմբագիրի տեղակալ, ապա՝ խմբագիր 1990 թուականէն՝ միաժամանակ Մատենադարանի գիտաշխատող, 1993 թուականէն՝ նաեւ «էջմիածին» ամսագիրի խմբագիրի տեղակալ, 2000 թուականէն՝ գլխաւոր խմբագիր։

1988-1994 թուականներուն պարբերաբար եղած է «Հայ զինուոր» եւ «Երկիր» թերթերու յատուկ թղթակից Արցախի մէջ։

Հայաստանի Հանրապետութեան մամուլի մէջ հրատարակած է Ղարաբաղեան շարժումին եւ պատերազմին նուիրուած հարիւրաւոր յօդուածներ։

Պարգեւներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Պարգեւատրուած է Հայաստանի Հանրապետութեան «Մարտական խաչ» 2-րդ աստիճանի շքանշանով։

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Արտաքին յղումներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Այս յօդուածի կամ անոր որոշակի հատուածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը առնուած է Ղարաբաղյան ազատագրական պատերազմ (1988—1994) հանրագիտարանէն, որու նիւթերը թողարկուած են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։