Վարդան Աճէմեան

Վարդան Աճէմեան;
Ծնած է	15 (28) Սեպտեմբեր 1905
Ծննդավայր	Վան, Թուրքիա
Վախճանած է	24 Յունուար 1977 (71 տարեկանին)
Մահուան վայր	Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւններու Միութիւն
Քաղաքացիութիւն	Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւններու Միութիւն
Ազգութիւն	հայ
Մասնագիտութիւն	դերասան, բեմադրիչ, թատերական ռեժիսոր
Աշխատավայր	Գաբրիէլ Սունդուկեանի անուան ակադեմական թատրոն
Պարգեւներ եւ; մրցանակներ	Ստալինեան մրցանակ Լենինի շքանշան Սոցիալիստական աշխատանքի հերոս «Պատուոյ նշան» շքանշան ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստ Խորհրդային Հայաստանի ժողովրդական արուեստագէտ
Կուսակցութիւն	Խորհրդային Միութեան Կոմունիստական Կուսակցութիւն
Ամուսին	Արուս Ասրյան

Վարդան Աճեմեան (15 (28) Սեպտեմբեր 1905, Վան — 24 Յունուար 1977(1977-01-24), Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւններու Միութիւն), հայ անուանի դատերական Խմբավար, թատերական գործիչ, ԽՍՀՄ ժողովրդական արուեստագէտ (1965), Ընկերաբանական Աշխատանքի Հերոս (1975), Ստալինեան 3-րդ աստիճանի մրցանակակիր (1951)։

Ան սորված է Երեւանի եւ Մոսկուայի մէջ։ 1928-ին հայկական երկրորդ պետութեան դատրոնը հիմնած է (Կիւմրի պետական դատրոն), 1939-ին տեղափոխուած է Երեւանի Սունտուքեան անուան դատրոնին եւ դարձած է անոր գեղարուեստական ղեկավարը։ Ան ղեկավարած է Ալեքսանդր Շիրուանզատէ «պատուոյ համար» (1939), Ուիլիըմ Սարոյեանի «Իմ սիրտը լեռներուն վրայ է» (1961), Փափազեանի «ժայռ» (1944), Նայիրի Զարեանի «Արա Գեղեցիկ» (1946), քանի մը երաժշտական ներկայացումներ։ ԽՍՀՄ Պետական (1951) եւ Հայկական ԽՍՀ (1971) մրցանակից^[1]։

Մրցանակներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

24 Նոյեմբեր 1945՝ Պատուոյ Նշանի Կարգը,
1951՝ ԽՍՀՄ Պետական 3-րդ մրցանակակիր
27 Յունիս 1956՝ Լենինին հրահանգը,
1970՝ Հայկական Պետական Մրցանակ ԽՍՀ,
8 Դեկտեմբեր 1975՝ ընկերաբանական աշխատանք հերոսի եւ Լենինի հրահանգի մրցանակով «Մուրճ եւ Մանգաղ» եւ այլն։

↑ *Armenian Concise Encyclopedia, Ed. by acad. K. Khudaverdian, Yerevan, 1990, p. 147-148