Ս. Գէորգ զօրավար

Ս. Գէորգ զօրավար
յուն․՝ Γεώργιος
Ծնած է 275
Ծննդավայր Կեսարիա, Կապադովկիա, Հռոմէական Կայսրութիւն
Մահացած է 23 Ապրիլ 303
Մահուան վայր Նիքոմետիա, Bithynia et Pontus, Հռոմէական Կայսրութիւն
Լոդ (Իսրայել), Պաղեստինյան Սիրիա, Հռոմէական Կայսրութիւն
Քաղաքացիութիւն Հին Հռոմ
Կրօնք քրիստոնէութիւն
Մասնագիտութիւն զինուոր, վիշապաքաղ, սքանչելագործ
Վարած պաշտօններ Praetorian Guard?
Ծնողներ հայր՝ Gerontius?, մայր՝ Polychronia?[1]

Սուրբ Գէորգ (275, Կեսարիա, Կապադովկիա, Հռոմէական Կայսրութիւն - 23 Ապրիլ 303, Նիքոմետիա, Bithynia et Pontus, Հռոմէական Կայսրութիւն
Լոդ (Իսրայել), Պաղեստինյան Սիրիա, Հռոմէական Կայսրութիւն), հռչակաւոր կապադովկիացի ազնուական, զօրավար եւ հազարապետ, Քրիստոսի քաջամարտիկ մարտիրոս, արի նահատակ եւ մարտիրոսներու պարծանքի թագը:

Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Անգլիոյ պաշտպան Գէորգ զօրավար ծնած է Կապադովկիոյ Մաժակ քաղաքին մօտ (այժմ՝ Կեսարիա) քրիստոնեայ ընտանիքի մը մէջ։ Ապրած է Դիոկղետանոս եւ Մաքսիմիանոս կայսրերու օրով: Մանկութիւնը անցուցած է Պաղեստին, ուր ծնողքը բազմաթիւ կալուածներ ունէին: Չափահաս դառնալով, կը զինուորագրուի հռոմէական բանակին եւ կարճ ժամանակ ետք իր ցուցաբերած քաջութեան ու հաւատարմութեան շնորհիւ, կ'արժանանայ հազարապետութեան աստիճանին, երբ հազիւ երեսուն տարեկան էր ու կը դառնայ խորհրդականը Դիոկղետիանոս կայսրին։

Երբ Դիոկղետիանոս քրիստոնեաներուն դէմ հալածանքի հրովարտակը պիտի հրապարակէր, նախ խորհուրդը կը հարցնէ իր զօրավարներուն, որոնցմէ էր նաեւ Գէորգ։

Վերջինս, հաւատացեալ քրիստոնեայ ըլլալով, դէմ կը դնէ կայսրին եւ կը փորձէ համոզել զայն, որ այդպիսի հրովարտակով մը չխանգարէ կայսրութեան քաղաքացիներուն անդդորութիւնը։ Սակայն կայսրն ու զօրավարները կը հասկնան, թէ Գէորգ արդէն իսկ քրիստոնեայ է եւ կը փորձէ դարձի բերել զիրենք, ուստի ուրացութեան կը հրաւիրեն զինք եւ բազմաթիւ չարչարանքներու կ'ենթարկեն, որոնց քաջութեամբ կը դիմանայ։

Ի վերջոյ, Գէորգ կը յայտնէ կայսրին թէ կը փափաքի տեսնել կուռքերը։ Կայսրը խանդավառ այս խնդրանքէն, կը տանի Գէորգը մեհեան մը, այն սպսումով թէ ան պիտի երկրպագէ կուռքերուն։ Սակայն Գէորգ ջարդ ու փշուր կ՛ընէ կուռքերը։ Կայսրը անմիջապէս գլխատել կու տայ քաջ զօրավարը, որ իր արիւնը կը հեղու ի փառս Աստուծոյ 303-ին։

Ս. Գէորգի հանրայայտ սրբապատկերը[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ս. Գէորգի հանրայայտ սրբապատկերը, ուր ան ձիու վրայ նստած՝ նիզակով վիշապը կը խոցէ, իր իւրայատուկ խորհրդանիշը ունի, որ կը նշանակէ քրիստոնէական հաւատքով չարի դէմ պայքարը եւ յաղթանակը։

Ս. Գէորգի մասին աւանդութիւնը կը պատմէ, թէ ան վիշապ մը սպաննած է՝ աղջկայ մը կեանքը փրկելով, որ իբրեւ կերակուր յանձնուած էր անոր: Այս աւանդութիւնը կը խորհրդանշէ Ս. զօրավարին արիասիրտ պատերազմը եւ յաղթանակը սատանայէն: Բացի ատկէ՝ Դիոկղետիանոսը նոյնպէս անդնդային վիշապ կը կոչէին, որու կը յաղթէ Ս. Գէորգ իր անսասան հաւատքով:

Ս. Գէորգի նահատակութենէն ետք[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ս. Գէորգի մասունքէն՝ Մատերիա կղզիին մէջ, Փորթուկալ

Ս. Գէորգի նահատակութենէն ետք մարմինը կը փոխադրեն Պաղեստին՝ Տիոսպոլիս քաղաքը կամ Ռամլէ աւանը: Հոն Ասորիներու եկեղեցւոյ մէջ անոր մասունքները կը ցուցադրուին մինչեւ Ժգ. դար: Հոն կար նաեւ հայկական եկեղեցի մը Ս. Գէորգին նուիրուած: Սուրբին նահատակութենէն ետք բազմաթիւ հրաշքներ կը կատարուին եւ բազմաթիւ եկեղեցիներ կը կառուցուին անոր անունով: Հայաստանի եւ սփիւռքի տարածքին կան բազմաթիւ եկեղեցիներ սուրբին անունով:

Աղբիւրներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • «Վարք Սրբոց», Պէյրութ, 1994
  1. 1,0 1,1 1,2 https://dveri.bg/component/com_content/Itemid,171/catid,118/id,13247/view,article/