Jump to content

Շաուքի Ապի Շաքրա

Շաուքի Ապի Շաքրա
արաբերէն՝ شوقي أبي شقرا
Ծնած է 1935[1]
Ծննդավայր Պէյրութ, Լիբանան
Մահացած է 10 Հոկտեմբեր 2024(2024-10-10)[2]
Քաղաքացիութիւն  Լիբանան[3]
Մայրենի լեզու Արաբերէն
Տեսակ արձակ բանաստեղծություն?
Մասնագիտութիւն բանաստեղծ, լրագրող
Աշխատավայր Ան Նահար
«Շը՛ըր» (1957-1970)

Շաուքի Ապի Շաքրա (արաբերէն՝ شوقي أبي شقرا‎, 1935[1], Պէյրութ, Լիբանան - 10 Հոկտեմբեր 2024(2024-10-10)[2]), լիբանանցի բանաստեղծ եւ լրագրող:

Շաքրա ծնած է 1935-ին: Պէյրութ: Նախնական կրթութիւնը ստանած է Ռաշմայայի Մար Եուհաննա նախակրթարանին, իսկ երկրորդական ուսումը` Պէյրութի Հիքմէ վարժարանին մէջ[4]: Սկսած է գրել երիտասարդ տարիքին: Մաս կազմած է «Սուրայեայ» («Լուսաջահը») գրական խումբին եւ Եուսեֆ Խալի «Շը՛ըր» բանաստեղծական հանդէսի խմբագրական կազմին: Խմբագրած է «Նահար» օրաթերթի մշակութային էջը: Ներկայիս կ՛ապրի Պէյրութ:

Շաուքի Ապի Շաքրայի գլխաւոր քերթողական հատորները.

  • «Աղքատներուն տոպրակները» (1959),
  • «Թագաւորին քայլերը» (1960),
  • «Ջուր` ընտանիքին ձիուն» (1962),
  • «Սկիւռը կ՛իյնայ աշտարակէն» (1971),
  • «Կը հետեւի կախարդին եւ հասկերը կը կոտրտէ վազելով» (1979),
  • «Շուարումս խնձոր նստած է սեղանին վրայ» (1983),
  • «Մի՛ առներ մեհեանի տղուն թագը» (1992),
  • «Կարօտի աղօթք` մենութեան մահճակալին վրայ» (1995),
  • «Զարգացած սրունքներով նաւաստին» (2003),
  • «Ովասիսին եւ խոտին գիշերային հագուստը» արձակ բանաստեղծութիւններու ժողովածուները (1998) եւ «Երէկին վարորդը կ՛իջնէ կառքէն» խորագրեալ արձակ հատորը[5]:

1962-ին, Շաուքի Ապա Շաքրա կը հրատարակէ «Ջուր` ընտանիքին ձիուն» խորագրեալ քերթողագիրքը, որ կ՛արժանանայ «Շը՛ըր» հանդէսի տարեկան մրցանակին[6]: Սոյն գործը ջերմօրէն կը գնահատուի նորարարութեան կողմնակից քննադատներու կողմէմ, որոնք Շաուքի Ապի Շաքրայի անձին մէջ կը տեսնեն իւրայատուկ հոգեբանութեամբ եւ աշխարհահայեացքով օժտուած բանաստեղծ մը:

Ծանօթագրութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]