Յովսէփ Կարալեան

Յովսէփ Կա­րա­լեան
Ծնած է 1 Փետրուար 1897
Ծննդավայր Թիֆ­լիս
Մահացած է 24 Ապրիլ 1981
Մահուան վայր Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն
Քաղաքացիութիւն  Ռուսական Կայսրութիւն
 Խորհրդային Միութիւն
Ազգութիւն Հայ[1]
Ուսումնավայր Վխուտեմաս?[1]
Մասնագիտութիւն գեղանկարիչ
Աշխատավայր Գեղանկարիչ

Յովսէփ Կա­րա­լեան (1 Փետրուար 1897, Թիֆ­լիս - 24 Ապրիլ 1981), հայ խորհրդային գե­ղան­կա­րիչ, ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ։

Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Կա­րա­լեան 1914-1916-ին հե­տե­ւած է Թիֆ­լի­սի Գե­ղե­ցիկ Ա­րո­ւեստ­նե­րի Խ­րա­խուս­ման Կով­կա­սեան Ըն­կե­րու­թեան կից Գե­ղա­րո­ւես­տի եւ Քան­դա­կա­գոր­ծութեան Դպ­րո­ցի դա­սըն­թացք­նե­րուն, ա­ւար­տած՝ 1917-ին:

Գործունէութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

1917-էն սկսեալ, մաս­նակ­ցու­թիւն ու­նե­ցած է բա­զմաթիւ հա­ւա­քա­կան ցու­ցա­հան­դէս­նե­րու։

1922-էն 1926, Կա­րա­լեան դա­սա­ւան­դած է Թիֆ­լի­սի միջ­նա­կարգ ու­սում­նա­կան հաս­տա­տու­թեանց մէջ։ Իսկ 1927-ին տե­ղա­փո­խո­ւած է Մոս­կո­ւա, ուր դա­սա­ւանդ­ման աշ­խա­տանք գտած է Մոս­կո­ւա­յի մէջ Հա­յաս­տա­նի Մ.Պ. Գե­ղար­վես­տի Ս­տու­դիա­յէն ներս։

1935-ին, Մոս­կո­ւա­յի Հայ­կա­կան Պե­տա­կան Ս­տու­դիա­յի մէջ կա­տա­րած է Գ. Սուն­դու­կեա­նի «­Քան­դած Օ­ջախ» թա­տե­րա­խա­ղի բե­մա­կան ձե­ւա­ւո­րու­մը (բե­մադ­րիչ՝ Ռ. Սի­մո­նով)։

1936-1940-ին վե­րա­դար­ձած է մաս­նա­գի­տա­կան ուս­ման եւ հե­տե­ւած ու ա­ւար­տած է Մոս­կո­ւա­յի Հա­մա­միու­թե­նա­կան Գե­ղա­րո­ւես­տա-­Տեխ­նի­կա­կան Ինս­տի­տու­տը, Ա. Ֆա­վորս­կիի եւ Եա. Կ­րավ­չեն­կո­յի մօտ։ 1942-ին ըն­դու­նո­ւած է Խ.Ս.Հ.Մ. Ն­կա­րիչ­նե­րու Միութեան ան­դամ։

1947-ին Կա­րա­լեան տե­ղա­փո­խո­ւած է Պաքու, ուր 1948-1953-ին նկար­չու­թիւն դա­սա­ւան­դած է Աշխապատէն Պա­քու փո­խադ­րո­ւած Գե­ղա­րո­ւես­տի Ու­սում­նա­րա­նին մէջ։

1953-ին գե­ղան­կա­րի­չը վերջ­նա­կա­նա­պէս հաս­տա­տո­ւած է Ե­րե­ւան։ Սկ­սած է մաս­նակ­ցիլ հան­րա­պե­տա­կան, միու­թե­նա­կան եւ մի­ջազ­գա­յին հա­ւա­քա­կան ցու­ցա­հան­դէս­նե­րու։ Ձեռ­նար­կած է Հա­յաս­տա­նի Գ.Տ.Ց. վիտ­րաժ­նե­րու(ցու­ցա­փեղ­կե­րու) ձե­ւա­ւոր­ման (Ռ. Շահ­վեր­դեա­նի հետ)։

Պարգեւներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • 1967-ին ար­ժա­նա­ցած է Հա­յաս­տա­նի Վաս­տա­կա­վոր Ն­կա­րի­չի կո­չու­մին։ Սկ­սած է հան­դէս գա­լու ան­հա­տա­կան

ցու­ցա­հան­դէս­նե­րով՝ 1967-ին Հա­յաս­տա­նի «Ն­կա­րիչ­նե­րի Տան», իսկ 1969-ին Մոս­կո­ւա­յի եւ «Նո­վո­սի­բիրս­կի Ա­կա­դե­մա­կան Ա­ւա­նի Գիտ­նա­կան­նե­րի Տան» մէջ։

  • 1977-ին Յով­սէփ Կա­րա­լեան Հա­յաս­տա­նի Խ.Ս.Հ. Գե­րա­գոյն Խոր­հուր­դի Նա­խա­գա­հու­թեան կող­մէ պար­գե­ւատ­րո­ւած է պա­տո­ւոյ յա­տուկ գի­րով՝ ծննդեան 80-ա­մեա­կին առ­թիւ[2]։

Տա­ղան­դա­ւոր գե­ղան­կա­րի­չը վախ­ճա­նած է 1981 թո­ւա­կա­նի Ապ­րիլ 24-ին։

Գործեր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • «Փոքրիկ Նորայի դիմանկարը» (1920)[3]
  • «Փողոցում» (1950)[4]
  • «Դէպի քաղաք» (1958)[5]
  • «Սուճուխ են կախում» (1964)[6]
  • «Գարուն. Ծաղկած ակացիա» (1965)[7]
  • «Գաղթականներ» (1965)[8]
  • «Ռեքվիեմ» (1970)[9]
  • «Սենեակում» (դեկորատիվ մոտիվ)[10]
  • «Սեղանի շուրջ»[11]

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]