Jump to content

Մելինէ Մանուշեան

Մելինէ Մանուշեան
Ծննդեան անուն ֆրանսերէն՝ Mélinée Soukémian
Նաեւ յայտնի է իբրեւ Jacqueline Albertini[1]
Ծնած է 13 Նոյեմբեր 1913(1913-11-13)[2]
Ծննդավայր Կոստանդնուպոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն[2]
Մահացած է 6 Դեկտեմբեր 1989(1989-12-06)[3][2] (76 տարեկանին)
Մահուան վայր Fleury-Mérogis, Ֆրանսա[2]
Քաղաքացիութիւն  Օսմանեան Կայսրութիւն
 Ֆրանսա
 Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն
Ազգութիւն Հայ[4]
Ուսումնավայր Դպրոցասէր Տիկնանց Վարժարան
Երկեր/Գլխաւոր գործ Manouchian?
Մասնագիտութիւն քարտուղար, գրագէտ, Ֆրանսական Դիմադրութեան Մարտիկ, ուսուցիչ
Անդամութիւն Հայաստանի օգնության կոմիտեի Ֆրանսիայի մասնաճյուղ? եւ Ֆրանսահայ ժողովրդական միութիւն
Կուսակցութիւն Ֆրանսայի Համայնավար Կուսակցութիւն
Ամուսին Միսաք Մանուշեան
Ստորագրութիւն

Մելինէ Մանուշեան (13 Նոյեմբեր 1913(1913-11-13)[2], Կոստանդնուպոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն[2] - 6 Դեկտեմբեր 1989(1989-12-06)[3][2], Fleury-Mérogis, Ֆրանսա[2][5]) , ֆրանսահայ գործիչ։ Դիմադրութեան մասնակից Միսաք Մանուշեանի կինը։

Կենսագրական գիծեր

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծնած է 1913 թուականին Կ. Պոլիս։ Հայոց Ցեղասպանութեան ժամանակ կորսնցուցած է ծնողները։ Մանկութիւնը անցուցած է որբանոցներուն մէջ։ Մինչեւ 1926 թուական ապրած է Մարսէյլ, 1934 թուականին ծանօթացած է ապագայ ամուսինին հետ։ Մօտ յարաբերութիւններու մէջ եղած է Շարլ Ազնաւուրի ընտանիքի հետ։

Միսաք Մանուշեանի՝ կնոջն ուղարկած վերջին նամակի բնօրինակը կը պահուի Քոնկրէսի գրադարանին մէջ, Ուաշինկթըն։ Լուի Արակոն, ոգեշնչուած Մանուշեանի վերջին նամակէն՝ ուղղուած կնոջը, գրած է «Տողեր՝ յիշատակի համար» (Strophes pour se souvenir) բանաստեղծութիւնը։

Միսաք Մանուշեանի մահապատժի[6] իրագործումէն ետք ան երբեք չէ ամուսնացած։

1954 թուականին Մելինէ Մանուշեան գրած է ամուսինին նուիրուած յուշերը, որոնց հիման վրայ նկարահանուած է ժապաւէն մը, 1985 թուականին։

Ծանօթագրութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]