Հրաչ Զարդարեան
Հրաչ Զարդարեան (15 Յունուար, 1892, Խարբերդ, Օսմ.Կայսրութիւն - 30 Նոյեմբեր 1986, Փարիզ), հայ գրող, թարգմանիչ, խմբագիր, հասարակական-քաղաքական գործիչ։
Բովանդակութիւն
Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Ծնած է Խարբերդ, ու տակաւին մանուկ՝ հետեւած է հօրը աստանդական կեանքին՝ Իզմիր, Մանիսա, Ֆիլիպէ, Պոլիս. ուր իբր ուսուցիչ կը պաշտօնավարէր՝ գրագէտ Ռուբէն Զարդարեանը։ Ուսումը ստացած է Կարին՝ ուր երեք տարի կը մնայ, Սանասարեանի իբրեւ գիշերօթիկ աշակերտ։ Երբ վարժարանը Սեբաստիա կը փոխադրուի, կը վերադառնայ Պոլիս, ու Կեդրոնականի մէջ կ'աշակերտի Դուրեան Սրբազանի, Մելգոն Կիւրնեանի (Հրանդ), Ինտրայի, Ռ. Զարդարեանի, Խաժակի. Շանթի եւ ուրիշներու։
Այն տարին իսկ, երբ պիտի լրացնէր Կեդրոնականի ընթացքը, տարագրութեան խռովայոյզ օրերուն, կը հարկադրուի անցնիլ Կովկաս՝ ուր յաջորդաբար կ'աշակերտի Ներսիսեան վարժարանի, Գէորգեան ճեմարանին եւ Երեւանի Թեմական դպրոցին՝ ուրկէ կը ստանայ աւարտականի իր վկայականը։ Նոյն տարին կ'անցնի Փարիզ, ուր յաջորդաբար կը հետեւի Սորպոնի գրականութեան դասընթացքներուն, քաղաքական եւ բարոյական գիտութեանց համալսարանին, եւ, վերջապէս, Բժշկական վարժարանին՝ ուրկէ Ռուբէն Զարդարեանը տարագրուլէն ու սպաննուելէն ետք, կինը զաւակներով միասին կ'անցնի Պալքաններ, անկէ՝ Հարաւային Կովկաս։ Ի վերջոյ Հրաչ Զարդարեան կը հաստատուի Փարիզ, ուր դասընթացքներու կը հետեւի Սորպոնի համալսարանին մէջ։ Որոշ մասնակցութիւն կը բերէ փարիզահայ գրական նոր շարժման։
Կը հաստատուի հարաւային Ֆրանսա, ուր կը մնայ մինչեւ կեանքին վերջը։
Գրական Վաստակ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Զարդարեանի գրական վաստակը, բացի երկու վէպերէն, գումարն է երկարաշունչ բազմաթիւ պատմուածքներու՝ որոնք ցրուած են գրական հանդէսներու եւ թերթերու մէջ, ու, նաեւ, անտիպ կարգ մը հատորներու՝ որոնք կը սպասեն հրատարակութեան։ 30-ական տարիներուն լոյս կ'ընծայէ իր առաջին վէպը եւ մամլոյ մէջ կը հրատարակէ պատմուածքներ, խորհրդածական փորձեր ու այլ գրութիւններ։
Գործերէն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- «Մեր Կեանքը»
- «Որբացող Մարդիկ»
- «Ժամանակ Եւ Խորհուրդք Իւր» (1955)
Աղբիւրներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- Դար Մը Գրականութիւն, Մինաս Թէօլէօլեան, Բ. հատոր, Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ 1977, էջ 148-150:
