Կիկերոն

Jump to navigation Jump to search
Կիկերոն
լատ.՝ M.Tullius M.f.M.n. Cor. Cicero
M-T-Cicero.jpg
Ծնած է 3 Յունուար ՔԱ106[1][2][3]
Ծննդավայր Արպինո, Հռոմեական Իտալիա, Հին Հռոմ[4]
Մահացած է 7 Դեկտեմբեր ՔԱ43[2][3] (63 տարեկանին)
Մահուան վայր Ֆորմիա, Հռոմեական Իտալիա, Հին Հռոմ[5]
Քաղաքացիութիւն Հին Հռոմ
Ազգութիւն Հին Հռոմէացիներ
Կրօնք Հին Հռոմէական կրօն
Երկեր/Գլխաւոր գործ De Oratore?, Հանրապետության մասին?, De legibus?, De Officiis?, De Inventione?, Catiline Orations?, Philippicae?, In Verrem?, Pro Archia Poeta?, Paradoxa Stoicorum?, Hortensius?, De finibus bonorum?, Tusculanae Disputationes?, Cato Maior de Senectute?, Laelius de Amicitia?, De Natura Deorum?, De Divinatione?, De fato?, Orator ad Brutum? եւ Topica?
Մասնագիտութիւն փիլիսոփայ, բանաստեղծ, քաղաքական տեսաբան, իրաւաբան, Հռետոր, գրագէտ, փաստաբան, Ancient Roman priest, Ancient Roman politician, Ancient Roman military personnel, քաղաքական գործիչ
Վարած պաշտօններ գանձապետ, plebeian aedile?, Պրետոր?, Հին հռոմէացի ծերակուտական[6], հիւպատոս[6], Ավգուրներ? եւ ռոմանական կառավարիչ?
Անդամութիւն Cornelia?
Ամուսին Թերենթիա[3][7][8][…] եւ Publilia?[9][10][11][…]
Ծնողներ հայր՝ Մարքուս Թուլիուս Կիկերոն[9][8][8], մայր՝ Helvia?[9][8][8]
Երեխաներ Կրտսեր Կիկերոն[3][8][8] եւ Թուլիա[12][3][8][…]
Svedomsky-Fulvia.jpg

Մարքուս Թուլիուս Կիկերոն (լատ.՝ Marcus Tullius Cicerō, 3 Յունուար ՔԱ106[1][2][3], Արպինո, Հռոմեական Իտալիա, Հին Հռոմ[4] - 7 Դեկտեմբեր ՔԱ43[2][3], Ֆորմիա, Հռոմեական Իտալիա, Հին Հռոմ[5]), հին հռոմեական քաղաքական գործիչ եւ փիլիսոփայ, նշանաւոր հռետոր։

Կիկերոնը ծնած է հեծեալներու դասին (Հին Հռոմի մէջ) պատկանող ընտանիքի մէջ, Արբինէ ոչ մեծ քաղաքի մէջ, որ կը գտնուի Հռոմէն հարաւ-արեւելք 100 Քիլոմեդրէն փոքր աւած հեռավորութեան վրայ մը։ Երբ լրացաւ ապագայ հռետորի 15 ամեակը, անոր հայրը, որ կ'երազէր իր երկու տղաներուն՝ Մարքին եւ Կուինտոսին, տեսնել քաղաքական ասպարեզին մէջ, ընտանիքով տեղափոխուեց Հռոմ, որպէսզի զաւակներու համար ապահովի լաւ կրթութիւն։

Ցանկանալով դառնալ դատական հռետոր՝ երիտասարդ Մարկոսը կ'ուսումնասիրէ հունական գրագետներու ստեղծագործութիւնները, կը հետաքրքրուէր հունական գրականութեամբ, կը դասաուանդ էր հունական ճարտասանութիւն հանրահայտ հռետորներու մօտ, ինչպէս նաեւ կը լսէր եւ կը մեկնաբանէր հանրահայտ հաւաքավայր՝ Պուբլիոս Սլուպիցիոս Ռուֆոսի ամբիոնէն, ելոյթ ունեցողներուն։

Հռետորը պետք է իմանար հռոմեական օրէնքը, եւ Կիկերոնը կը սորվէր այն ժամանակուայ հանրայայտ իրաւաբան Մուցիոս Կուինտոս Սցեվոլայի (հիւպատոս մ.թ.ա. 95 թ.): Հրաշալի տիրապետելով հունարէնին Կիկերոնը ծանօթացաւ հունական փիլիսոփայութեանը։

Մ.թ.ա. 63 թ. զբաղեցնելով հիւպատոսի պաշտօնը՝ բացայայտած է Կատիլինայի դաւադրութիւնը եւ սպանած տուել անոր դաւակիցներուն։ Քաղաքացիական պատերազմներուն մէջ հարած է նախ Պոմպէոսի կուսակցութեանը, բայց վերջինիս սպանութիւնէն յետոյ հաշտուած Կեսարի հետ։

Վերջինիս մահէն յետոյ ուժգնօրէն հակառակուած է Մարկոս Անդոնիոսին՝ պաշտպանելով Կեսարի զարմիկ Օկտավիանոսին (ապագա Օկտավիանոս Օգոստոս կայսեր)։ Անդոնիոսի եւ Օկտավիանոսի հաշտուելէ եւ անոնց կողմէն Երկրորդ եռապետութիւն կազմելէ յետոյ՝ եռապետներու հրամանով սպանուած է։

Գագաթնակետին հասցրած է լատինական պերճախօսական արուեստը։ Անոր ատենախօսութիւններն ու ճառերն օրինակ ծառայած են հետագայ դարերու լատինական եւ եւրոպական ամբողջ հռետորական արուեստի համար։ Պահպանուած է անոր նամակներու մեծ մասը, որոնց միջոցով կարելի կը պատկերացնէ կազմած մ.թ.ա. I դարու կէսերու հռոմեական քաղաքական պատմութեան որոշ դրուագներու վերաբերեալ։

Անոր ճառերուն մէջ՝ «Ընդդեմ Գ. Վեռեսի» (70 թ.), «Ի պաշտպանութիւն Մանիլիոսի օրինագծի» (68 թ.), «Հարդարացում Պ.Սեստիոսի» (56 թ.) պահպանած են կարեւոր փաստեր եւ արժեքավոր բնորոշումներ ու գնահատականներ, որոնք ցոյց կ'ու տան, որ Կիկերոն արեւելեան իրադարձութիւններու, Հայոց Տիգրան Մեծ արքայի քաղաքականութեան խորաթափանց դիտող էր։ Կիկերոնը Տիգրան Մեծի ժամանակակիցներէն միակն է, որու վկայութիւնները անոր մասին պահպանուած են։

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Merkedager: fødselsdager, stiftelsesdatoer, begivenheter — Օսլո: Biblioteksentralen, 1989. — ISBN 82-7022-061-2
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Istituto dell'Enciclopedia Italiana Enciclopedia on line
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Любкер Ф. Tullii // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга et al. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1418–1426.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Ф. Зелинский Цицерон, Марк Туллий // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1903. — Т. XXXVIII. — С. 254–274.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Գերմանիոյ Ազգային Գրադարան, Պերլինի Պետական Գրադարան, Պաւարիոյ Պետական Գրադարան եւ ուրիշներ Record #118520814 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
  6. ↑ 6,0 6,1 Thomas Robert Shannon Broughton The Magistrates of the Roman Republic — Society for Classical Studies, 1951. — ISBN 0-89130-812-1, 0-89130-811-3
  7. ↑ Любкер Ф. Terentii // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга et al. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1354–1357.
  8. ↑ 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 8,10 8,11 8,12 8,13 Digital Prosopography of the Roman Republic
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 http://www.strachan.dk/family/tullius.htm
  10. ↑ Публилий // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXVа. — С. 745–746.
  11. ↑ Любкер Ф. Publilii // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга et al. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1129.
  12. ↑ А. Пр. Туллия // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1902. — Т. XXXIV. — С. 41–42.

Աղբիւրներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • Ռուբէն Մանասերեան, «Տիգրան Մեծ, Հայաստանի պայքարը Հռոմի եւ Պարթեւստանի դէմ», Երեւան, 1987։

Արտաքին յղումներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Վերցուած է «https://hyw.wikipedia.org/w/index.php?title=Կիկերոն&oldid=186200» էջէն