Կիկերոն

Մարքուս Թուլիուս Կիկերոն (լատ.՝ Marcus Tullius Cicerō, 3 Յունուար ՔԱ106[1][2][3][…], Արպինո, Հռոմէական Իտալիա, Հին Հռոմ[4] - 7 Դեկտեմբեր ՔԱ43[2][3][5], Ֆորմիա, Հռոմէական Իտալիա, Հին Հռոմ[6]), հին հռոմէական քաղաքական գործիչ եւ փիլիսոփայ, նշանաւոր հռետոր։
Կիկերոնը ծնած է հեծեալներու դասին (Հին Հռոմի մէջ) պատկանող ընտանիքի մէջ, Արբինէ կոչուած ոչ մեծ քաղաքի մէջ, որ կը գտնուի Հռոմէն հարաւ-արեւելք 100 քիլոմեթրէն նուազ հեռաւորութեան վրայ։ Երբ լրացաւ ապագայ հռետորի 15 ամեակը, անոր հայրը, որ կ'երազէր իր երկու տղաներուն՝ Մարքին եւ Կուինտոսին տեսնել քաղաքական ասպարէզին մէջ, ընտանիքով տեղափոխուեցաւ Հռոմ, որպէսզի զաւակներուն համար ապահովէ լաւ կրթութիւն։
Փափաքելով դառնալ դատական հռետոր՝ երիտասարդ Մարկոսը կ'ուսումնասիրէ յոյն գրագէտներու ստեղծագործութիւնները, կը հետաքրքրուէր յունական գրականութեամբ, կը դասաւանդէր յունական ճարտասանութիւն հանրայայտ հռետորներու մօտ, ինչպէս նաեւ կը լսէր եւ կը մեկնաբանէր հանրայայտ հաւաքավայր՝ Պուբլիոս Սլուպիցիոս Ռուֆոսի ամպիոնէն, ելոյթ ունեցողները։
Հռետորը պէտք է իմանար հռոմէական օրէնքը եւ Կիկերոնը կը սորվէր այն ժամանակուան հանրայայտ իրաւաբան Մուցիոս Կուինտոս Սցեվոլայի (հիւպատոս Ն.Ք. 95 թ.): Հրաշալի տիրապետելով յունարէնին Կիկերոնը ծանօթացաւ յունական փիլիսոփայութեան։
Ն.Ք. 63 թ. զբաղեցնելով հիւպատոսի պաշտօնը, բացայայտած է Կատիլինայի դաւադրութիւնը եւ սպաննած անոր դաւակիցները։ Քաղաքացիական պատերազմներուն մէջ յարած է նախ Պոմպէոսի կուսակցութեան, բայց վերջինիս սպանութենէն յետոյ հաշտուած Կեսարի հետ։
Վերջինիս մահէն յետոյ ուժգնօրէն հակառակած է Մարկոս Անդոնիոսին, պաշտպանելով Կեսարի զարմիկ Օկտավիանոսը (ապագայ Օգտաւիանոս Օգոստոս կայսեր)։ Անդոնիոսի եւ Օգտաւիանոսի հաշտուելէն եւ անոնց կողմէ Երկրորդ եռապետութիւն կազմելէ յետոյ՝ եռապետներու հրամանով սպաննուած է։
Գագաթնակէտին հասցուցած է լատինական պերճախօսական արուեստը։ Անոր ատենախօսութիւններն ու ճառերը օրինակ ծառայած են յետագայ դարերու լատինական եւ եւրոպական ամբողջ հռետորական արուեստին։ Պահպանուած է անոր նամակներու մեծ մասը, որոնց միջոցով կարելի եղած է պատկերացոււմ մը կազմել Ն.Ք. I դարու կէսերուն հռոմէական քաղաքական պատմութեան որոշ դրուագներու վերաբերեալ։
Անոր ճառերուն մէջ՝ «Ընդդէմ Գ. Վեռեսի» (70 թ.), «Ի պաշտպանութիւն Մանիլիոսի օրինագծի» (68 թ.), «Յարդարացում Պ.Սեստիոսի» (56 թ.) պահպանած են կարեւոր փաստեր եւ արժէքաւոր բնորոշումներ ու գնահատականներ, որոնք ցոյց կու տան, որ Կիկերոն արեւելեան իրադարձութիւններու, Հայոց Տիգրան Մեծ արքայի քաղաքականութեան խորաթափանց դիտող էր։ Կիկերոնը Տիգրան Մեծի ժամանակակիցներէն միակն է, որու վկայութիւնները անոր մասին պահպանուած են։
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,0 1,1 Merkedager: fødselsdager, stiftelsesdatoer, begivenheter — Օսլո: Biblioteksentralen, 1989. — ISBN 82-7022-061-2
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Istituto dell'Enciclopedia Italiana Enciclopedia on line
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Любкер Ф. Tullii // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга et al. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1418–1426.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Ф. Зелинский Цицерон, Марк Туллий // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1903. — Т. XXXVIII. — С. 254–274.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedija — LZMK, 1999. — 9272 է.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118520814 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ↑ 7,0 7,1 Thomas Robert Shannon Broughton The Magistrates of the Roman Republic — Society for Classical Studies, 1951. — ISBN 0-89130-812-1, 0-89130-811-3
- ↑ Любкер Ф. Terentii // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга et al. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1354–1357.
- ↑ 9,00 9,01 9,02 9,03 9,04 9,05 9,06 9,07 9,08 9,09 9,10 9,11 9,12 9,13 Digital Prosopography of the Roman Republic
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 http://www.strachan.dk/family/tullius.htm
- ↑ Публилий // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1898. — Т. XXVа. — С. 745–746.
- ↑ Любкер Ф. Publilii // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга et al. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1129.
- ↑ А. Пр. Туллия // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1902. — Т. XXXIV. — С. 41–42.
Աղբիւրներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Ռուբէն Մանասերեան, «Տիգրան Մեծ, Հայաստանի պայքարը Հռոմի եւ Պարթեւստանի դէմ», Երեւան, 1987։
Արտաքին յղումներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Կիկերոն. Ծերութեան մասին (De Senectute) (յօդուած)