Եվսեբիոս Կեսարացի
Եվսեբիոս Կեսարացի | |
---|---|
| |
Ծնած է | 265[1][2][2][…] |
Ծննդավայր | Կեսարիա, Հռոմէական Կայսրութիւն |
Մահացած է | 340[3] |
Մահուան վայր | Կեսարիա, Հռոմէական Կայսրութիւն |
Քաղաքացիութիւն | Հին Հռոմ |
Կրօնք | Ուղղափառութիւն |
Երկեր/Գլխաւոր գործ | Church History?, Onomasticon (Eusebius)?, Life of Pamphilus?, Collection of ancient martyrs?, Chronicon? եւ Praeparatio evangelica? |
Մասնագիտութիւն | աստուածաբան, քահանայ, գրագէտ, պատմաբան |
Վարած պաշտօններ | եպիսկոպոս[4] |
Եվսեբիոս Կեսարացի կամ երբեմն ալ Եւսեբիոս Փամփիլիոս Կեսարացի կամ Եւսեբի Պամփիլեաց [5] (Eusebius Pamphili Greek: Εὐσέβιος τοῦ Παμϕίλου) ) (265[1][2][2][…], Կեսարիա, Հռոմէական Կայսրութիւն - 340[3], Կեսարիա, Հռոմէական Կայսրութիւն), 3-4-րդ դարերու յոյն եկեղեցական գործիչ եւ պատմիչ, «եկեղեցական պատմութեան» հայր, աստուածաբան։ Պաղեստինեան Կեսարիայի եպիսկոպոս (313/314 թ–էն)։
Կենսագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]309 թ-ին քրիստոնեաներու դէմ հռոմէական կայսր Տիոկղետիանոսի ((լատ.՝ Gaius Aurelius Valerius (Diocletianus) անգլ.՝ Diocletian (/ˌdaɪ.əˈkliːʃən/) հալածանքներու ժամանակ ձերբակալուեր է։ Բանտէն ազատուելէն յետոյ գլխաւորած է պաղեստինեան Կեսարիայի քրիստոնէական վարժարանը։ Մասնակցեր է 325-ի Նիկիայի Ա տիեզերական ժողովին, իր ստորագրութիւնը դրած` նիկիական Հաւատոյ Հանգանակի տակ, սակայն յետագային հանդէս եկած է որպէս Արիոսի ուսմունքի չափաւոր հետեւորդ եւ հականիկիական ընդդիմութեան երեւելի ներկայացուցիչ։ Եղած է իր ժամանակի կրթուած եւ հեղինակաւոր աստուածաբաններէն, բեղմնաւոր հեղինակ, որ ձգած է հարուստ գրական ժառանգութիւն։
Աշխատութիւնները
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Իր երկերը գրած է յունարէն, սակայն ատոնց մեծ մասը այլ լեզուներով մեզի հասած է միջնադարուն , անոնց կարգին նաեւ գրաբար կատարուած թարգմանութիւններու միջոցով։
- «Եկեղեցական պատմութիւն», կը ներկայացնէ քրիստոնէութեան ծագումէն մինչեւ 324 թ. ժամանակաշրջանի անցքերը։ Ասիկա գրելով, Եվսեբիոսը օգտուած է ո՛չ միայն իր ժամանակի բոլոր հիմնական գրադարաններէն, այլ նաեւ պետական արխիւներէն։ Ըստ ուսումնասիրողներու, Եվսեբիոսը այս երկասիրութեամբ քրիստոնէութեան եկեղեցական պատմութեան համար նոյնն է, ինչ որ Հերոտոթոսը (անգլ.՝ Herodotus (/hɪˈrɒdətəs/);(Hēródotos, Attic Greek pronunciation: [hɛː.ró.do.tos]) ընդհանուր պատմութեան համար։ Ռանքէն (Leopold von Ranke) Եվսեբիոսի պատմութիւնը կը համարէ օրինակելի գործ մեր ժամանակի համար նաեւ, յատկապէս գովելով զայն փրակմաթիզմի համար (հին յուն․՝ πράγμα՝ փրակմա – գործ, գործողութիւն), որու միջոցով հեղինակը կապ կը ստեղծէ անցեալի եւ ներկայի միջեւ։ Ըստ Մովսէս Խորենացիի՝ «Եկեղեցական պատմութիւնը» V դ. (հաւանաբար՝ 416–420-ին) Մեսրոպ Մաշտոցի կարգադրութեամբ հայերէն թարգմաներ են իր աշակերտները։
- «Քրոնիկոն» (Պատմութիւն աշխարհի արարչութենէն մինչեւ Կոստանդիանոս Մեծ կայսրի գահակալութեան 20-րդ տարի)։ Երկի յունարեն բնագիրը կորսուած է։ երկար ժամանակ յայտնի էր Հիէրոնիմոսի կողմէ 5-րդ դարուն (Սոֆրոնիոս Եվսեբիոս Հիէրոնիմոս (լատ.՝ Sophronius Eusebius Hieronymus), ատոր մէկ մասը լատիներէն թարգմանութեամբ, սակայն 1792 թ. յայտնաբերուած է ատոր ամբողջական հայերէն (գրաբար) թարգմանութիւնը, որ հրատարակուեր է 1818 թ. եւ աւելի փութաջան կերպով՝ 1833 թ.
- «Կոստանդիանոսի կեանքը», «Պաղեստինի մարտիրոսներու մասին», «Ներբող Կոստանդիանոս կայսրին»; «Փամփիլիոսի կեանքը» T(he Life of Pamphilus) .
- «Ներածութիւն Նոր Կտակարանի» (յունարեն՝ προπαρασκευή εύαγγελική).
- Ջատագովական երկեր՝ «Ապացոյց յօգուտ Նոր Կտակարանի» (Demonstratio evangelica), «Հիէրոկլեսի դէմ», «Քաղուածքներ մարգարէներու գիրքերէ Քրիստոսի մասին», «Աստուածայայտնութիւն».
- Բանավիճական երկեր՝ «Մարկելոսի դէմ երկու գիրք», «Եկեղեցական աստուածաբանութեան մասին երեք գիրք».
- Մեկնողական երկեր՝ «Աւետարաններու համաձայնեցման ուղեցոյց», «Պատասխան Ստեփանին եւ Մարինին Աւետարանի մասին»; Ղուկասի աւետարանի, Երգ Երգոցի, Եսայի մարգարէութեան մեկնութիւն
Կեսարացիի «Ժամանակագրութիւն» եւ «Եկեղեցական պատմութիւն» երկերը միջնադարուն թարգմանուած էին հայերէն ու լայնօրէն օգտագործուեր՝ հայ պատմիչներու կողմէ։ Մասնաւորապէս ատոնցմէ օգտուած է Մովսէս Խորենացին իր «Հայոց պատմութիւն»ը գրած ժամանակ։
Կեսարացու երկերու հայերէն հրատարակութիւնները
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Ժամանակականք երկմասնեայ, հրտ. Հայր Մկրտիչ Աւգերեան Վարդապետ, մաս 1, Ժամանակագրութիւն պատմական, մաս 2, Քրոնիկոն կանոն, Վենետիկ, 1818։
- Պատմութիւն եկեղեցւոյ յեղեալ յասորւոյն ի հայ ի հինգերորդ դարու, հրտ. Աբրահամ Ճարեան, Վենետիկ, 1877։
- Լիակատար վարք եւ Վկայաբանութիւն Սրբոց Որք կան ի հին Տօնացուցի Եկեղեցւոյ Հայաստանեայց,Մկրտիչ Վարդապետ Աւգերեան Վենետիկ, 1810։ Archived 2020-02-21 at the Wayback Machine.
Աղբիւրներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,0 1,1 http://lexikon.katolikus.hu/C/Caesareai%20Eusz%C3%A9biosz.html
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes — 1999.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Большая российская энциклопедия. Электронная версия — Большая российская энциклопедия, 2016.
- ↑ BeWeB
- ↑ «Եւսեբի Պամփիլեաց Կեսարացիոց»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2020-01-16-ին։ արտագրուած է՝ 2020-07-17