Գառնիկ Ադդարեան
Գառնիկ Ադդարեան | |
---|---|
Ծնած է | 23 Մարտ 1925[1][2] |
Ծննդավայր | Հալէպ[1][2] |
Մահացած է | 30 Նոյեմբեր 1986[2] (61 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Պէյրութ, Լիբանան[2] |
Քաղաքացիութիւն |
![]() ![]() |
Մասնագիտութիւն | բանաստեղծ, Խմբագիր, հասարակական գործիչ, հրապարակախօս |
Աշխատավայր | Յառաջ (քաղաքական շաբաթաթերթ, Լիբանան)[1] |
Կուսակցութիւն | Լիբանանի կոմունիստական կուսակցություն? |
Գառնիկ Ադդարեան (23 Մարտ 1925[1][2], Հալէպ[1][2] - 30 Նոյեմբեր 1986[2], Պէյրութ, Լիբանան[2]), սփիւռքահայ բանաստեղծ, քաղաքական եւ հասարակական գործիչ։
Ծնած է Սուրիոյ Հալէպ քաղաքին մէջ՝ Մարտ 23-ին։ Կրթութիւնը ստացած է տեղական հայ, ապա ֆրանսական վարժարաններուն մէջ։ Պատանի տարիքին փոխադրուած է Պէյրութ, ուր սկսած է գրել 1945-էն, աշխատակցելով Վահէ Վահեանի «Անի»ին։ Հրատարակած է բանաստեղծութիւններու եւ պատմուածքներու ժողովածուներ եւ ուսումնասիրութիւն մը Վազզէն Շուշանեանի մասին։ Վաստակ ունի գրական ու քաղաքական հրապարակագրութեան ասպարէզներուն (Պէյրութի «Յառաջ», «Կանչ» թերթերուն, ինչպէս նաեւ տեղական արաբալեզու թերթերուն) մէջ։ Եղած է լիբանանահայ՝ «Գրական Շրջանակ», մշակութային միութեան հիմնադիրներէն (1949), աւելի ետք՝ նախագահ։ Մահացած է Պէյրութ։
Գործերը[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- «Պատնէշին Վրայ» (1954)
- «Մատեան Ցաւի Եւ Հատուցման» (1965)
- «Վազգէն Շուշանեան» (1966)
- «Ապրիմ-Մեռնիմ» (1968)
- «Սեւ Եւ Կարմիր» (արձակ էջեր, 1978)