Սերկէյ Ռախմանինով

Սերկէյ Ռախմանինով
ռուս.՝ Сергей Васильевич Рахманинов
Ծննդեան անուն ռուս.՝ Сергей Васильевич Рахманинов
Ծնած է 1 Ապրիլ 1873
Ծննդավայր Սեմեոնովոյ
Ռուսիա
Մահացած է 28 Մարտ 1943
Մահուան վայր Պեվըրլի Հիլզ, Լոս Անճելըս շրջան, Քալիֆորնիա, Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ[1]
Քաղաքացիութիւն  Ռուսական Կայսրութիւն
 Ամերիկայի Միացեալ Նահանգներ
Ազգութիւն ռուս
Կրօնք Ուղղափառութիւն
Ուսումնավայր Մոսկուայի երաժշտանոց[2]
Սեն Փեթերսպուրկի Երաժշտանոց[2]
Սանթա Չեչիլիայի Ազգային Կաճառ
Ազդուած է Չայքովսքի
Երկեր/Գլխաւոր գործ Symphony No. 1?, All-Night Vigil?, Piano Concerto No. 2?, Prelude in C-sharp minor?, Pyrrique?[3], Scherzo in D minor?, Piano Concerto No. 1?, Prince Rostislav?, Suite No. 1?, Morceaux de salon?, Morceaux de salon? եւ Études-Tableaux?
Տեսակ օփերա, համանուագ եւ դասական երաժշտութիւն
Մասնագիտութիւն յօրինող դաշնակահար ղեկավար
Աշխատավայր դաշնամուրի concerto 2 եւ 3
Ամուսին Նաթալիա Ռախմանինով
Ծնողներ հայր՝ Vasily Arkadyevich Rachmaninoff?[4], մայր՝ Lyubov Petrovna Butakova?[4]
Երեխաներ Իրինա եւ Թաթիանա Ռախմանինով
Կայքէջ rachmaninoff.org(անգլերէն)
Ստորագրութիւն

Սերկէյ Վազիլեւիչ Ռախմանինով (ռուս.՝ Сергей Васильевич Рахманинов), ծնած է 1 Ապրիլ 1873-ին Սեմեոնովոյ, Նովկորոտի կուպերնիա, եւ մահացած 28 Մարտ, 1943-ին Պեւրլի Հիլզ, Միացեալ Նահանգներ։ Եղած է ռուս յօրինող դաշնակահար եւ ղեկավար։ Սերկէյ ազդուած է իր հայրենակիցներէն՝ Չայքովսքիէն եւ Ռիմսքի-Քորսաքովէն եւ գործերը պատկանած են «վիպապաշտ» սեռին։ Ան մասնաւորապէս յայտնի է իր դաշնամուրի concerto-ի 2-րդ եւ 3-րդ մասերով։

Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Մանկութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ռախմանինով տասը տարեկանին

1978-ին երբ Սերկէյ ընդամէնը չորս տարեկան էր, երբ ստացած է առաջին դաշնակի դասերը Աննա Օրնաթսքայեաի կողմէ։ Հայրը սիրուն եւ գրաւիչ մարդ, եղած է նաեւ ծախսող այդ պատճառաւ ալ աւելի ուշ Սերկէյ չկրցաւ յաճախել «Corps des Pages» ուսումնարանը։ Մի քանի տարի ետք Սերկէյի ծնողքը կը բաժնուին։ Պզտիկները կը մնան իրենց մօր հետ։

Արհեստագիտական Տարիներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Զվերեւի աշակերտները (Ռախմանինով՝ չորրորդ աջէն)

1882-ի աշնան, երբ Սերկէյ 9 տարեկան էր կը մտնէ Սենթ-Փիթերզպուրկի երաժշտանոցը, ուր կը հետեւի դաշնակի դասերու։ Կը փոխադրուի Մոսկուա եւ կ'ուսանի Նիքոլա Զվերեւի մոտ (1832-1893), որ մտերիմ էր Չայքովսքիի եւ Անթոն Րիւպինսթէյնի հետ։ Նիքոլան փայլուն մանկավարժ եր, խիստ եւ համբաւաւոր, կ'ընտրեր լաւագոյն աշակերտները։ Այդ տաղանդաւոր աշակերտներէն մէկն էր Սերկէյ։ 2 տարի ուսանելէ ետք Զվերեւի քով Սերկէյ ստացաւ իր վկայականը, 15 տարեկանին։

Առաջին Յաջողութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ռախմանինով 1900-ականներուն

1889-ին երբ ան 16 տարեկան Էր կը հաստատուի իր զարմուհիին (որ յետագային կը դառնայ իր կինը) տունը։ 1891-ին կը յաջողի դաշնակի քննութիւնը, եւ կը յօրինէ փրելիւտը ութ տիէզ մինոր օփերա, որ ազդուած է Չայքովսքիի «La dame de pique» օփերայէն։ 20 ամեայ Ռախմանինովը արդեն սկսած էր ստանալ հռչակ։

Անկում Եւ Վերադարձ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

1897-ին Ռախմանինով կը յօրինէ առաջին սինֆոնին, օբիւս 13, որ ձախողութիւն մըն եր։ Այդ պատճառաւ ան կ'ապրի անկում մը։ 4 տարի ետք ան կ'ունենայ իր վերադարձը դաշնակի concerto-ով։ Անսահման այս երջանկութեան արդիւնքը կ'ըլլայ Սոնաթը՝ Le printemps եւ այս երջանկութեան կը միանայ իր ամուսնութիւնը զարմուհիին՝ Նաթալիաին հետ եւ կ'ունենայ 2 աղջիկ Իրինա եւ Թաթիանա։

Երջանկութեան Տարիները[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

20րդ դարու առաջին 15 տարիները եղան խաղաղ ուրախ եւ հանգիստ։ Այս տարիներու ընթացքին ան ղեկավարած է Պոլշոյ թատրոնը։ 36 տարեկանին կը ճամբորդէ ԱՄՆ, ուր կը ստանայ մեծ համբաւ, մանաւանդ concerto-ի երրորդ մասով՝ ոբիւս 30-ով։ Իրեն կ'առաջարկեն Պոսդոնի Սինֆոնիք նուագախումբի մնայուն ղեկավարի պաշտօնը, սակայն կը մերժէ։ Այս ուրախ տարիները վերջ կը գտնեն Առաջին Համաշխարհային պատերազմով։

Մեկնում Ռուսիաէն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

1917-ին Ռուսիոյ յեղափոխութեան պատճառաւ ան կը հեռանայ Ռուսիաէն անվերադարձ։ Այս ժամանակին է երբ Ռախմանինով սկսաւ յօրինել փրելիւտներ։ 44 տարեկանին ան կ'որոշէ սկսիլ նոր կեանք մը իբրեւ արուեստավարժ դաշնակահար։ 1917-ին ան անվերադարձ կը հեռանայ Ռուսիաէն այս դժբախտ դէպքէն ետք ան կը կենայ յօրինելէ։ 1926-ին ան վերսկսի յօրինել եւ մէջտեղ կու գայ հռչակավոր «Փականինիի Ռափսոտի», Օբիւս 43 դաշնամուրի վարիասիոնի շարքը եւ նուագախումբի 24-րդ քափրիսը, որ լոյս տեսած է 1934-ին։

Ընկերութիւնը Վլատիմիր Հորոուիցի Հետ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ռախմանինով 8 Յունուար 1928-ին կը ծանօթանայ Վլատիմիր Հորոուիցին եւ այդ օրուենէ ընկերութիւն մը կը սկսի Վլատիմիրի եւ Սերկէյի միջեւ։ Անոնք կը դարնան անբաժանելի ընկերներ եւ այս ընկերութիւնը կ'ազդէ երկուքին մեկնութեան վրայ։

Սովետական Միութիւնը Եւ Ռախմանինով[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

1930-ի աշնան Ռախմանինով արդէն 57 տարեկան յօգնած եր։ Կը ճամբորդեր միայն արուեստավարժի պարտաւորութեամբ։ Ան կ'որոշէ վերադառնալ Եւրոպա, Զուիցերիա։

Երկրորդ Համաշխարհային Պատերազմ Եւ Մահ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Երկրորդ Համաշխարհային պատերազմը կ'արգիլէ Ռախմանինովին վերադառնալ Եւրոպա աղջկան քով։ 1941-ին կը յօրինէ իր վերջին գործը Les dances symphoniques։ Ան կը ստանայ ամերիկեան հպատակութիւնը ու կ'ապրի Պէվրլի Հիլզ։ 28 Մարտ 1943-ին 69 տարեկանին կը մահանայ։

Ռախմանինով Դաշնակահարը[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

գործերէն

Ռախմանինով հռչակաւոր դարձած էր իր արհեստագիտութեամբ՝ նօթաներու յստակութեամբ, անսխալ նուագով, ճշգրիտ շարժուածքով, կշռոյթով եւ staccato-ի ճշգրտութեամբ։ Ան հատկապէս սէր ուներ Շոփինի հանդէպ։ Ռախմանինովի փորձի ցուցակը կը բաղկանար Պէթհովենէ, Տեպիւսիէ, Մոզարթէ, Չայքովսքիէ, Լիզթէ, Մենտելսոնէ եւ Շուպերթէ։ Ռախմանինով եղած է վիպապաշտի մեկնիչ։

Ծանոթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. https://www.nytimes.com/1943/04/20/archives/rachmaninoff-will-filed-estate-except-2-pieces-of-land-in-germany.html
  2. 2,0 2,1 Г. Риман Рахманинов // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. ЭнгельМ.: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901. — Т. 3. — С. 1084.
  3. http://www.teatrotorino.unito.it/index.php/stagione-1925-1926/109-1926-03-04-rappresentazioni-straordinarie-del-teatro-dei-balletti-romantici-russi
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Pas L. v. Genealogics — 2003.