Սեպուհ Աբգարեան
| Սեպուհ Աբգարեան | |
|---|---|
| Ծնած է |
12 Յունիս 1930 Կիպրոս, Նիկոսիայի շրջան, Կիպրոս |
| Երկիր |
 Կիպրոս |
| Մահացած է |
5 Օգոստոս 2014 (84 տարեկանին) Նիկոսիա, Կիպրոս |
| Ազգութիւն | Կիպրոսի Հայերը |
| Մասնագիտութիւն | երգահան, խմբավար, ռադիոհաղորդավար |
Սեպուհ Աբգարեան (12 Յունիս 1930, Կիպրոս, Նիկոսիայի շրջան — 5 Օգոստոս 2014, Նիկոսիա)։ Հայազգի մանկավարժ, գեղանկարիչ, երաժիշտ, ուսուցիչ, վարիչ, ձայնասփիւռի հաղորդավար եւ ԳՈՀԱՐ Սիմֆոնիկ Նուագախումբի եւ Երգչախումբի ղեկավար։
Կենսագրութիւն եւ Ստեղծագործական Կեանք[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Ծնած է Կիպրոս, Նիկոսիա քաղաքը։ Արմատներով Սասունցի։ Կանուխ տարիքին, ընտանեօք կը տեղափոխուի Պէյրութ, ուր կ՚ուսանի Եդուարդ Տարօնեանի եւ Բարսեղ Կանաչեանի մօտ։ 1945-ին կը մեկնի Կիպրոս եւ 1950-51 տարեշրջանին կ՚աւարտէ Մելգոնեան Կրթական Հաստատութիւնը։ Անկէ ետք կը մեկնի Ֆրանսա, որմէ ետք դարձեալ կը վերադառնայ Կիպրոս 1954-ին եւ կը պաշտօնավարէ Մելգոնեան Կրթական Հաստատութենէն ներս ինչպէս նաեւ Կիպրոսի Հեռահաղորդակցութեան Ընկերութեան մէջ, եւ կը հիմնէ հայկական ձայնասփիւռի հաղորդումի ժամը, ուր կ՚աշխատի շուրջ 46 տարիներ ներկայացնելով տարբեր հայկական յայտագիրներ[1]:
1999-ին կը հրաւիրուի Գիւմրի, իբր խմբավար եւ գեղարուեստական պատասխանատու ԳՈՀԱՐ Սիմֆոնիկ նուագախումբ-երգչախումբին։ 2000-էն մինչեւ 2014՝ իր մահը, կը ղեկավարէ ԳՈՀԱՐ Համոյթը, մասնակցելով անոր 36 ելոյթներուն, աշխարհի չորս կողմերը։[2] [3]
2014-ին իր բնակարանին մէջ, Նիկոսիա վերջնական իր աչքերը կը փակէ[4]։
Հարիւրաւոր եւ հարիւրաւոր Մելգոնեանցիներ մեծ յարգանքով եւ սիրով կը նային Սեպուհ Աբգարեանին, որպէս հարազատ ընտանիքի անդամ, մեծ եղբայր, Մելգոնեան Կրթական Հաստատութեան տարածքի վրայ։
Կարծիքներ Սեպուհ Աբգարեանի մասին[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
|
Սեպուհ Աբգարեանը Մեծութիւն է մեր իրականութեան մէջ, ափսոս քիչ բացայայտուած: - Դաւիթ Սարիբեկեան
|
|
|
|
Բացի լաւ արուեստագէտ ըլլալու՝ ան հոգատար մարդ էր։ Կարող էր հայրաբար վերաբերուիլ բոլորին հետ: Ան հրաշալի նուրբ հեգնութիւն ունէր, շատ-շատ լաւ գիտեր հայոց պատմութիւնը: - Հեղինէ Քալաշեան երգչախումբի նախկին անդամ
|
|
|
|
Երբ մենք բեմ կ'ելլէինք ու խմբավարը կը ղեկավարէր՝ մենք հայեացքով կը հասկնայինք, թէ ինչ կ'ուզէր մեզմէ՝ Ինքը կարող էր ունքերը կիտած նայիլ դէմքիս, ու ես արդէն իր հայեացքէն կը հասկնայի, թէ ինչ կ'ուզէր, կը կատարէի իր ուզածը: - Գագիկ Մալխասեան, Երաժշտային տունի աշակերտ
|
|
|
|
Չեմ վախնար ըսելու՝ հայ ազգային երգի շատ-շատ կորած ու անտեսուած նմուշներ, խմբավարի ու «ԳՈՀԱՐի» շնորհիւ վերամշակուեցին ու ներկայացուեցան հանրութեան: - Սոնա Շարաֆեան, երգչախումբի անդամ
|
|