Պերճ Ֆազլեան
Պերճ Ֆազլեան | |
---|---|
Ծնած է | 4 Դեկտեմբեր 1926 |
Ծննդավայր | Կոստանդնուպոլիս, Թուրքիա |
Մահացած է | 15 Փետրուար 2016 (89 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Պէյրութ, Լիբանան |
Մասնագիտութիւն | դերասան, բեմադրիչ |
Ամուսին | Սիրվարդ Գրիգորեան-Ֆազլեան |
Երեխաներ | Յարութ Ֆազլեան |
Պերճ Հայկ Ֆազլեան (4 Դեկտեմբեր 1926, Կոստանդնուպոլիս, Թուրքիա - 15 Փետրուար 2016, Պէյրութ, Լիբանան), դերասան, բեմադրիչ։
Կենսագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Աւարտած է Պոլսոյ Մխիթարեան եւ Կեդրոնական վարժարաններն ու քաղաքապետարանի թատրոնի դասընթացները։ 1944-ին մասնակցած է նոյն թատրոնի ներկայացումներուն։ 1965-1967-ին իր արուեստը կատարելագործելու համար Փարիզի մէջ հետեւած է դասընթացներու։
Պէյրութի մէջ 1956-ին հիմնած է «Նոր բեմ»ը:
1959-ին Հայ Երիտասարդական Ընկերակցութեան «Վահրամ Փափազեան» թատերախումբը[1] (ղեկավարած է մինչեւ 1971), 1963-ին՝ Լիբանանեան Արաբական Թատրոնը, 1971-ին՝ իր սեփական «Ազատ բեմ» թատերախումբը։
1976-ին հաստատուած է Մոնրէալ, կազմակերպած՝ «Հայ Բեմ» թատերախումբը։ Հանդէս եկած է Քանատայի եւ ԱՄՆ-ի քաղաքներու, նաեւ՝ Լոնտոնի մէջ։
1959-ին ամուսնացած է նկարչուհի Սիրվարդ Գրիգորեանի հետ, որ դարձած է իր կեանքի, արուեստի ու բեմի մնայուն ընկերուհին։ Ունեցած են երկու զաւակ. մանչը՝ Յարութ Ֆազլեան, խմբավար ու գեղարուեստական ղեկավար է Միջին Արեւելքի տարբեր երկիրներու մէջ՝ սիմֆոնիկ նուագախումբերու:[2]
Պերճ Ֆազլեանի բեմադրութիւններէն են՝ Փանէօլի «Տոպազ»ը, Լեւոն Շանթի «Հին Աստուածներ»ը, Յակոբ Պարոնեանի «Պաղտասար Աղբար»ը, Գարլօ Կոլտոնիի «Երկու Տիրոջ Ծառան»ը, Ուիլիըմ Շէյքսփիրի «Ամառնային Գիշերուան Երազը», Մոլիէռի «Թարթիւֆ»ը («Խաչագողը»), Նիքոլայ Կոկոլի «Ամուսնութիւն»ը եւ այլ թատերախաղեր։ Ան դերեր ստանձնած է իր բոլոր ներկայացումներուն մէջ։ Հայաստանեան հեռուստաթատրոնին մէջ բեմադրած է «Քարիտէզճին» (ըստ Երուխանի «Ձուկին Փոխարէն» պատմուածքին, 1986)։ Նկարահանուած է լիբանանեան եւ եգիպտական շարժանկարներու մէջ («Մատանի Վաճառողը», «Պահակին Աղջիկը» եւ այլն)[3]:
Մոլիերի «Ագահը» գործին բեմադրութեամբ իր վրայ հրաւիրած է լուսարձակները. լիբանանեան եւ լիբանանահայ կեանքին մէջ անոր բեմադրութիւններէն կարելի է յիշել Իսամ Մահֆուզի «Զանզալախթը», Մ. Փանէոլի «Թոպազ»ը, Լ. Շանթի «Հին աստուածներ»ը, Յ. Պարոնեանի «Պաղտասար աղբար»ը, Կ. Կոլտոնիի «Երկու տիրոջ ծառան», Վ. Շէյքսփիրի «Ամառնային գիշերուան երազը», Մոլիերի «Թարթիւֆ»ը («Խաչագողը»), Ն. Կոկոլի «Ամուսնութիւն»ը, Կապրիէլ Պուսթանիի «Ժըպրան Խալիլ Ժըպրան»ը եւ բազմաթիւ ուրիշներ: Աշխատած է լիբանանցի նշանաւոր արուեստագէտներու հետ` Ռեմոն Ժըպարա, Նեպիլ Ապու Հըսըն, Ֆիլիփ Աքիքի, Ֆրիալ Քարիմ եւ շատ ուրիշներ[4]:
Իբրեւ դերասան մասնակցած է տասնեակ մը ֆիլմերու նկարահանումներուն, որոնց բեմադրիչները եղած են Եուսէֆ Շահին, Հանրի Պարաքաթ, Անթուան Ռէմի, Նիյազի Մուսթաֆա եւ ուրիշներ[1]։ Գլխաւոր դեր ստանձնած է նաեւ աշխարհահռչակ գանատահայ բեմադրիչ Ատոմ Էկոյեանի առաջին ֆիլմին՝ «Next of Kin»ի մէջ[5]։
Պարգեւ եւ Շքանշան
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Պերճ Ֆազլեան պարգեւատրուած է 1985ին Հայաստանի մէջ, Սփիւռքահայութեան Հետ Մշակութային Կապի Կոմիտէի նախագահ Վարդգէս Համազասպեանէն եւ 2000ին Պէյրութի մէջ Արամ Ա. կաթողիկոսէն՝ ստանալով «Ս. Մեսրոպ մաշտոց» շքանշանը։[6]
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,0 1,1 «Մեծ Երազի Ճամբուն Ուղեւորները. Պերճ Ֆազլեան | Yerepouni Daily News»։ www.yerepouni-news.com (en-US)[permanent dead link]
- ↑ 1959-ին Պերճ Ֆազլեան կ՛ամուսնանայ Սիրվարդ Գրիգորեանի հետ
- ↑ «Ով ով է։ Հայեր» հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Հայկական հանրագիտարան հրատ., Երեւան, 2007, էջ 690։
- ↑ Պերճ Ֆազլեան
- ↑ Պերճ Ֆազլեանի մասնակցութիւնը ֆիլմերու
- ↑ Երազի Ճամբուն Ուղեւորները – ՊԵՐՃ ՖԱԶԼԵԱՆ[permanent dead link]