Պարոյր Մասիկեան
| Պարոյր Մասիկեան | |
|---|---|
| Ծնած է | 4 Հոկտեմբեր 1914 |
| Ծննդավայր | Ատանա, Ատանայի վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Մահացած է | 5 Սեպտեմբեր 1989 (74 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Գահիրէ, Եգիպտոս |
| Ուսումնավայր |
Պէրպէրեան Վարժարան Փարիզի Համալսարան Պրիւքսէլի ազատ համալսարան |
| Մասնագիտութիւն | արձակագիր, թատերագիր, երաժիշտ |
| Աշխատավայր |
Յուսաբեր Ջահակիր Սփիւռք |
Պարոյր Զաքարիայի Մասիկեան (4 Հոկտեմբեր 1914, Ատանա, Ատանայի վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն - 5 Սեպտեմբեր 1989, Գահիրէ, Եգիպտոս), հայ արձակագիր, թատերագիր, երաժիշտ։
Կենսագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Պարոյր Մասիկեանը սորված է Կ. Պոլսոյ Պէրպէրեան վարժարանին մէջ, այնուհետեւ՝ Փարիզի եւ Պրիւքսէլի համալսարաններուն մէջ։ 1936 թուականին հաստատուելով Գահիրէի մէջ, աշխատած է իբրեւ փաստաբան։ Աշխատակցած Է եգիպտահայ մամուլին («Յուսաբեր», «Արեւ», «Ջահակիր»), ինչպէս նաեւ Պէյրութի «Սփիւռք» շաբաթաթերթին:
Հրատարակած է պատմուածքներու ու կատակերգութիւններու («Մեր կեանքը», 1946, «Կոտրած խաչեր», 1959, «Տեղատարափ», |1962) ժողովածուներ:
«Խաչը», «Թոռնիկս», «Միլիոնը», «Աղջիկտես» կատակերգութիւնները ներկայացուած են Սփիւռքի բեմերուն վրայ։
Մասիկեան գրած է նաեւ «Էրզրումի կլոր պարը» կարճ թատրերգութիւնը, որ բեմադրուած է Գահիրէի, Նիւ Եորքի եւ այլ շրջաններու մէջ[1]: