Աղաւնի (գրող)

Աղաւնի
Ծննդեան անուն	հայ.՝ Աղավնի Արշակի Գրիգորյան
Ծնած է	15 Յուլիս 1911(1911-07-15)
Ծննդավայր	Կարսի մարզ, Ռուսական Կայսրութիւն
Մահացած է	2 Փետրուար 1992(1992-02-02) (80 տարեկանին)
Մահուան վայր	Երեւան, Հայաստան
Քաղաքացիութիւն	Անդրկովկասի ԽՖՍՀ  Հայաստան
Ազգութիւն	Հայ
Ուսումնավայր	Շիրակի Մ. Նալբանդյանի անվան պետական համալսարան?
Մասնագիտութիւն	գրագէտ, բանաստեղծուհի, արձակագիր, թարգմանիչ
Աշխատավայր	Պիոներ կանչ? Աւանկարտ Գրական թերթ
Անդամութիւն	Հայաստանի Գրողներու Միութիւն
Կուսակցութիւն	Խորհրդային Միութեան համայնավարական Կուսակցութիւն

Աղաւնի (աւազանի անունով՝ Աղաւնի Գրիգորեան, 15 Յուլիս 1911(1911-07-15), Կարսի մարզ, Ռուսական Կայսրութիւն - 2 Փետրուար 1992(1992-02-02), Երեւան, Հայաստան), հայ բանաստեղծ, արձակագիր, թարգմանիչ եւ հրապարակագիր։

Կենսագրութիւն

Ծնած է Արեւմտնան Հայաստանի Կարսի մարզի Տայլար գիւղը: 1930ին աւարտած է Լենինականի մանկավարժական հիմնարկը:

1930-51 յաջորդարար մաս կազմած է «Պիոներ կանչ», «Աւանգարդ», «Կոլխոզնիկ», «Գրական թերթ» «Սովետական Հայաստան» թերթերուն եւ Երեւանի ռատիոհաղորդումներու խմբագրութիւններուն, ապա պաշտօնավարած է Արտասահմանեան երկրներու հետ բարեկամութեան եւ մշակութային կապի հայկական ընկերութեան մէջ:

1928-ին, Աղաւնիի առաջին բանաստեղծութիւնը տպագրուած է Լենինականի «Բանուոր» թերթին մէջ, 1930-էՆ սկսեալ ան հրատարակած է բազմաթիւ հատորներ եւ գրքոյկներ, որոնց նշանաւորներն են․

• «Երեւանեան երգեր»,
• «Շիրակ»,
• «Ճամբորդների զօզանջը»,
• «Բարի լոյս, Արեգ»:

ԱՆ նաեւ թարգմանած է շուրջ 5 հատորներ, իսկ իր «Շիրակ» վէպը լոյս տեսած է նաեւ ռուսերէնով:

Պարգեւներ

Արժանացած է վաստակաւոր գործիչի կոչումին, պարգեւատրուած է «Աշխատանքային կարմիր դրօշ» եւ «Պատուոյ նշան» շքանշաններով:

Աղբիւրներ

• «Բագին», Մարտ-Ապրիլ 1988, Պէյրութ, էջ 104։[1]

Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։