«Գրիգոր Աստարճեան» խմբագրումներու միջեւ տարբերութիւն
No edit summary |
|||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ |
{{Տեղեկաքարտ Բժիշկ}} |
||
| ⚫ | |||
| անուն ազգանուն = |
|||
| բնագիր ԱԱՀ = |
|||
| պատկեր = Krikor Asdartzian.jpg |
|||
| չափ = 200px |
|||
| նկարագրութիւն = |
|||
| ծնած է = [[1885]] |
|||
| ծննդավայր = [[Մարաշ]] |
|||
| վախճանած է = [[4 Մարտ]] [[1983]] |
|||
| մահուան վայրը = [[Պէյրութ]] |
|||
| քաղաքացիութիւն = |
|||
| հպատակութիւն = |
|||
| ազգութիւն = |
|||
| ալմա մատեր = |
|||
| կրօնք = |
|||
| ազդուած է = |
|||
| ազդած է = |
|||
| գրքեր = |
|||
| աշխատանք = |
|||
| կարողութիւն = |
|||
| մասնագիտութիւն = Բժիշկ |
|||
| ամուսին = |
|||
| ծնողներ = |
|||
| երեխաներ = |
|||
| պարգեւներ և մրցանակներ = |
|||
| կայքէջ = |
|||
| ստորագրութիւն = |
|||
}} |
|||
| ⚫ | |||
== Կենսագրութիւն == |
== Կենսագրութիւն == |
||
12:46, 15 Նոյեմբեր 2019-ի տարբերակ
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնած է | 1886 կամ 1888 |
| Ծննդավայր | Մարաշ, Ատանայի վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Մահացած է | 4 Մարտ 1983 |
| Մահուան վայր | Պէյրութ, Լիբանան |
| Մասնագիտութիւն | բժիշկ |
Գրիգոր Ասատրճեան (1886 կամ 1888, Մարաշ, Ատանայի վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն - 4 Մարտ 1983, Պէյրութ, Լիբանան), հայ բժիշկ, մշակութային գործիչ։
Կենսագրութիւն
Գրիգոր ծնած է Մարաշ, 1885-ին: Նախակրրթութիւնը կը ստանայ ծննդավայրի թաղային դպրոցին մէջ իսկ միջնակարգ ուսումը՝ ազգային կեդրոնական Վարժարանին մէջ, ուրկէ շրջանաւարտ, 1903 թ․ին կը սկսի Հետեւիլ պետական Լիսէի դասընթացքներուն, ուր եւ կը ծանօթանայ արաբերէն լեզուին որուն ուսուցումը պարտադիր էր այդ օրերուն: 1905 թ․ին ' Լիսէ ընթացաւարտ, մասնաւոր յանձնարարութիւններով ու բարձր գնահատականով մուտք կը գործէ Կ․Պոլիս Բժշկական համալսարանը, որուն ընթացքը կ'աւարտէ 1911 թ․ին, ու կը մտնէ բանակ, որուն ծառայութեան մէջ կը մասնակցի Պալքան պատերազմին: 1914 թ․ին իբրեւեւ պետական բժիշկ կը հաստատուի Մուսուլ (իրաք): 1915 թ․ին մաս կը կազմէ Մուսուլի կուսակալ Հայտար Բեկի սպայակոյտին: Իր դիրքին ու ստեղծած բարեկամական կապերուն շնորհիւ, մեծապէս օգտակար կը հանդիսանայ գաղթական էրզրումցիներու կարաւանի մը ապահով Մուսուլ հաստատաուելուն: 1916 թ.ին կը տեղափոխուի Զաիյօ, ուր կը մնայ մինչեւ 1922 թ․, երբ կը վերադառնայ Մուսուլ, ուր կը մնայ մինչեւ 1956 ,ամբողջ երեսուն հինգ տարիներ մասնակցելով մուսուլահայ գաղութի կազմակերպման ու ղեկավարման աշխատանքներուն: 1956 թ․ին կը փոխադրուի Պաղտատ, իսկ 1959 թ․ին վերջնականապէս կը հաստատուի Պէյրութ (Լիբանան) :
Գ․ Աստարճեան իր բժշկական ասպարէզին զուգահեռ, հետեւոդականօրէն կ'ուսումնասիրէ հայ եւ արաբ ժողովուրդներու պատմութիւնն ու մշակոյթը, իրեն կէտ նպատակ ունենալով իւրաքանչիւրին ներկայացնել միւսին պատմութիւնն ու մշակոյթը: Այս գծով հայ եւ արաբ մամուլին մէջ ստորագրած իր բազմաթիւ յօդուածներէն անկախ, առանձին Հատորներով կը Հրատարակէ Հետեւեալ ծաւալուն երկերը․արաբերէն լեզուով ' ՀԱՅՈՑ ՊԱՏՄՈՒԹԻԻՆ (Մուսուլ, 1951), ՀԱՑ ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ԵՒ ԳՐԱԿԱՆ ՊԱՏՄՈՒԹԻԻՆ (Մուսուլ 1954), ՑԱՒԵՐ ՈՒ ԵՐԱԶՆԵՐ ֊ Հայ գեղարուեստական էջերէ թարգմանութիւններ - (Պաղտատ, 1957) : Իսկ Հայերէնով ' ԸՆԴԱՐՁԱԿ ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ ԱՐԱԲԱԿԱՆ ՊԱՏՄՈՒԹԻԻՆ (Պէյրութ, 1961), ՊԱՏՄՈՒԹԻԻՆ ԱՐԱԲԱԿԱՆ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ ԵՒ ՄՇԱԿՈՅԹԻՆ (Պէյրութ, 1970):
Գ․ Աստարճեան կը մաՀանայ 1983 թ․ի Մարտի 4-ին, Պէյրութ:
Աղբիւրներ
- Հայկազեան Հայագիտական Հանդէս, Երուանդ Հ․ Քասունի, Հատոր Ժ., Պէյրութ, 1984, էջ 373։