Նիքօ Լոմոուրի
| Նիքօ Լոմոուրի վրաց.՝ ნიკო ლომოური | |
|---|---|
 | |
| Նաեւ յայտնի է իբրեւ | ლევან ცაველი, არბოელი եւ გორელი |
| Ծնած է | 7 (19) Փետրուար, 1852 |
| Ծննդավայր | Արբո (Գորիի շրջան), Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն |
| Մահացած է | 17 (30) Ապրիլ, 1915 (63 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Կորի, Թիֆլիսի նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն |
| Քաղաքացիութիւն | Ռուսական Կայսրութիւն |
| Ուսումնավայր |
Q25538867? Թիֆլիսի Հոգեւոր Ճեմարան Կիևի հոգևոր ակադեմիա? |
| Մասնագիտութիւն | թարգմանիչ, բանաստեղծ, գրագէտ |
Նիքօ Իոսիֆի Լոմոուրի (վրաց.՝ ნიკო ლომოური, 7 (19) Փետրուար, 1852,Արբօ գիւղ, (ներկայիս Գորիի մունիցիպալիտետ) — 17 (30) Ապրիլ, Գորի), վրացի գրող եւ բանաստեղծ[1]:
Կենսագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Նիքօ Լոմոուրի, ծնած է Քարթլիի Արբօ գիւղին մէջ, վանականի ընտանիքի մէջ։ Լոմոուրին գրել ու կարդալ սորված է եկեղեցւոյ ատենադպիրի մօտ, ապա ընդունուած է Գորիի հոգեւոր ուսումնարան, որ զայն աարտելէ ետք՝ 1869 թուականին, սորված է Թիֆլիսի հոգեւոր սեմինարիա։ Սեմինարիան աւարտելէ ետք Լոմոուրի մեկնած է Կիեւ։ Կիեւի մէջ կրթութիւն ստանալէ ետք վերադարձած է Վրաստան եւ դարձած Թիֆլիսի արքունի ուսումնարանի տեսուչ։ Երեք տարի ետք սկսած է մանկավարժական գործունէութեամբ զբաղուած է Գորիի գիմնազիայի մէջ՝ շարունակելով երեք տարի։
Մահացած է Գորիի մէջ՝ 17 Ապրիլ 1915 թուականին[1]:
Ստեղծագործութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Նիկճ Լոմոուրիի առաջին բանաստեղծութիւնը տպագրուած է «Մնատոբի» ամսագրին մէջ 1871 թուականին, բայց անոր առաջին նշանակալի գործը՝ «Կրակ» (ალი, ալի) պատմուածքն է, որ տպագրուած է «Իվերիա» ամսագրին մէջ 1879 թուականին։ Անոր կը հետեւի մանկական պատմուածքներու ժողովածուն[2]: Անոնցմէ մէկուն՝ «Քաջանա» պատմուածքի հիման վրայ 1941 թուականին նկարահանուած է ֆիլմ[3]: Լոմոուրին վրացերէն թարգմանած է Ճորճ Գորդոն Բայրոնի ստեղծագործութիւններէն[4]:
Իր ստեղծագործութիւններուն մէջ Նիքօ Լոմոուրին պատկերած է վրացական գիւղի կեանքը. անոր ստեղծագործութիւններու հերոսներն են նախկին կալուածատէրեր, հարուստ գիւղացիներ, դարբիններ, վաշխառուներ։ «Քրիստոնիայ լեզգիներ» պատմուածքին մէջ Նիքօ Լոմոուրին պատկերած է գիւղացի Սիմոն Լուկաշուիլիի ու իշխանութեան ներկայացուցչի վեճը։ Ասկէ ետք, երբ Լուկաշուիլին կը մերժէ տանտէրին կաշառք տալ, տանտիրոջ մարդիկը կը ներխուժեն Լուկաշվիլիի տունը ու կ՛աւերեն զայն։ Լուկաշուիլիին կը տանին տանտիրոջ տուն ու կը կապեն սեանը[1]::
Լոմոուրիի ստեղծագործութեան լեզուն աչք կը մտնէ ազատութեամբ ու հարստութեամբ։ Սիւժէն կը զարգանայ համաչափօրէն, լաւ կազմուած են երկխոսութիւնները։ Բնութեան նկարագրութիւնը միշտ կապուած է սիւժէի զարգացման հետ[1]:
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 А. БАРАМИДЗЕ, Ш. РАДИАНИ, В. ЖГЕНТИ ИСТОРИЯ ГРУЗИНСКОЙ ЛИТЕРАТУРЫ.
- ↑ Rayfield Donald (2013)։ The Literature of Georgia: A History։ Routledge։ էջեր 172–173։ ISBN 1136825290
- ↑ «Qajana»։ Georgian National Filmography։ Georgian National Film Center։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 4 March 2016-ին։ արտագրուած է՝ 23 November 2014
- ↑ Merabishvili Innes (2004)։ «Liberty and Freedom and the Georgian Byron»։ in Cardwell Richard A.։ The Reception of Byron in Europe։ Continuum։ էջ 414։ ISBN 0826468446
 |
Նիքօ Լոմոուրի էջը Ուիքիպահեստին մէջ |