Նաճլաա Ֆաթհի

Նագլյա Ֆաթհի
արաբերէն՝ نجلاء فتحي
Եգիտպացի դերասան
Ծննդեան անուն արաբերէն՝ فاطمة الزهراء حسين فتحي
Ծնած է 21 Դեկտեմբեր 1951
Ծննդավայր Fayoum Light Railway, Եգիպտոս
Քաղաքացիութիւն Եգիպտացի
Ազգութիւն Արաբ
Մայրենի լեզու Եգիպտական արաբերէն
Մասնագիտութիւն դերասանուհի
Ամուսին Համտի Քանտիլ եւ Q12217827?

Ֆաթմա Էլ-Զահրաա Հուսէյն Ֆաթհի (Եգիպտոսի արաբերէն `فاطمة الزهراء حسين فتحي, ծնած է 21 Դեկտեմբեր 1951),[1][2][3], յայտնի է որպես Naglaa Fathi, չերքեզեան ծագումով եգիպտացի դերասանուհի է[4][5]:1967-ին սկսաւ իր բեմական արուեստը եւ 80-էն աւելի ֆիլմերու մէջ դեր կատարեց: Ան ստեղծեց արտադրական ընկերութիւն եւ արտադրեց ֆիլմեր, ինչպէս `Սուպերմարկետ (1990):[5] Մրցանակակիր դերասանուհին նաեւ գրած է «Վաղը պիտի լուծեմ իմ վրէժը» (1980) սենարիօն:[5]

Ասպարէզ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ֆաթհին դերասանութեան սկսած է Եգիպտական ​​շարժանկարի բնագաւառին մէջ, 15 տարեկանին, երբ ան մօտեցաւ թատերավար Ատլի Էլ-Մուալիտին, մինչդեռ Ալեքսանտրիայի լողափին էր իր ընկերներուն հետ: Ան 1967-ին դուրս եկած է դպրոցէն: Ան դերասանութեան քայլերը սկսաւ 1968-ին Լիբանանի (Պէյրութի) մէջ արտադրուած Աֆրա (Երաժշտութեան) եգիպտական ​​ֆիլմին մէջ։ Ֆիլմի թատերավարը, Ալի Պատախանը, վերապահումներ ունեցաւ Ֆաթիի մասին, բայց անոր ընկեր՝ Ռամսիս Նակիպը անոր տեսաւ որպէս ներուժ սիրավէպի պատկերակ: 1970-ականներու ընթացքին ան հանդէս եկած է տարեկան մօտ 15 ֆիլմերով, հիմնականին սիրային տրամաներ: Եգիպտական ​​շարժապատկերի ոլորտէն ներս ան միայն երկրորդն էր դերասանուհի Ֆաթէն Համամայի համար, որ կը գործէր թիւով կամ սիրային ֆիլմերու մէջ։ 1980-ականներու ընթացքին Ֆաթհին հիմնականին հեռացաւ այս դերէն եւ սկսաւ աւելի բարդ դերեր խաղալ ընկերային եւ քաղաքական հարթութեան վրայ:

ԱՆ ստացած է լաւագոյն դերասանուհիի մրցանակ «Էլ Կարաժ»ի մէջ իր դերակատարման համար (1995),[6] ուր ան կը խաղար անմարդկային եւ աղքատացած միայնակ մօր մը դերը, որ կ՛ապրէր շարժակ բմակարամի մէջ իր հինգ երեխաներու հետ: Ֆիլմը հիմնուած էր ճշմարիտ պատմութեան վրայ եւ Ֆաթհին նկարագրեց այն որպէս «ամենադժուար եւ ցաւալի» դերը, որ ան ստիպուած էր խաղալ: Գրող Նակլա Էլ-Պազի խօսքերով, ֆիլմը յաջողեցաւ բարձրացնել բնակչութեան գերհզօրացման մասին իրազեկութեան մակարդակը:[7]

Անձնական կեանք[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ֆաթհին երկու անգամ ամուսնացած էր եւ իր երկրորդ ամուսինին հետ ունեցան Եասմինա անունով դուստր մը: 1992-ին ան ամուսնացաւ յայտնի եգիպտացի լրագրող եւ հաղորդավար Համտի Քանտիլի հետ: Մինչ ան յայտարարած էր որ իր առաջին ամուսնութիւնը՝ 1969-ին, գաղտնի պահած էր իր ընտանիքէն, 1971-ին իր երկրորդ ամուսնութիւնը նկարագրած է որպես հաւասարակշռող գործողութիւն իր կեանքին համար, նոր համբաւի, բախտի եւ ընտանիքը բարձրացնելու փորձին մէջ: Ան 2000-ին հարցազրոյցի մը ընթացքին ըսաւ, որ Կանտիլը, իր ներկայի ամուսինը, «առաջին մարդն է, ով ինձ հմայած է, դիւրին չէ կախարդել ինձ, բայց ան կրցաւ: Ես ինձ ուսանող կը զգամ, երբ անոր հետ եմ: Ամէն օր նոր յայտնութիւններ կը յայտնաբերեմ»։

Ան կ՛աջակցի պաղեստինեան հարցին եւ համապարփակ արաբականութեան: Եգիպտոսի նախկին նախագահ Կամալ Ապտուլ Նասերը 1967-ի պատերազմին պարտութենէն ետք երբ կը յայտարարէ իր հրաժարականը, Ֆաթհին կը միանայ կազմակերպուած բողոքի հաւաքներուն: Ան պաղեստինեան աւանդական զգեստը հագած էր շարք մը հարցազրոյցներու եւ հանրային իրադարձութիւններու ժամանակ, որպէս համերաշխութեան արտայայտութիւն եւ ըսած է թէ խորապէս խառնաշփոթ է պաղեստինեան տարածքներուն վրակ եղած Երկրորդ Intifada-ն, մասնաւորապէս, Մուհամէտ Տուրրայի սպանութիւնը յայտարարելով՝ «Իմ երջանկութիւնը տեղի ունեցած իրադարձութիւններու պատճառով (պաղեստինեան տարածքներուն մէջ) փլուզուած է, ես չեմ գիտեր թէ ինչպէս պէտք է 100 տոկոսով ուրախ ըլլամ, իսկապէս, ​​բան մը ներսս մութ է»:

Ընտրուած ֆիլմոկրաֆիա[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • 1968 Սիրոյ գեղեցկութիւն
  • 1968 Պուսայնայի ամուսինը
  • 1968 Թուղթի գողը
  • 1970 Հայելին
  • 1971 Ուրախ պտոյի
  • 1972 Քիթը եւ երեք աչքերը
  • 1974 Պտուր
  • 1974 Իմ կեանքի ամենագեղեցիկ օրերը
  • 1976 Արցունքներու ժամանակ չկայ
  • 1976 Ժամանակի լուսինը
  • 1977 Սոնիան եւ խենթը
  • 1977 Սիրոյ խելագարութիւն
  • 1979 Ալեքսանտրիա ... Ինչո՞ւ
  • 1980 Սէրը չի տեսներ արեւը
  • 1980 անօթեւան
  • 1984 Անյայտ Նատիա
  • 1986 Գերեզմանատուներու վարձոյթ
  • 1988 Ամուսնալուծուած կին
  • 1985 Կասկած
  • 1989 Հինտի երազանքները եւ Ճեմալա Կամելիան
  • 1990 Սուպերմարկետ
  • 1990 Զէրոյէն վար
  • 1995 Ավտոտնակ
  • 1998 Համերգ Երջանկութեան

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Արտաքին յղումներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]