Հել (Համեմ)
Հելը կը համարուի համեմներու արքան:
Հնդկաստանի մէջ հելը իբրեւ դեղ արդէն իսկ օգտագործուած է ՔԱ 7-րդ դարուն[1]:
Ընդհանրապէս կը բուծանուի Էնտոնեզիոյ եւ Քոսթա Ռիքայի մէջ:
Շեշտուած բոյրով հելը նաեւ կ'օգտագործուի սուրճի եւ թէյի պատրաստութեան մէջ: Անիկա համարուած է աշխարհի ամէնէն սուղ համեմը` սաֆրանէն եւ վանիլայէն ետք:
Հելին բուժիչ յատկութիւններէն են՝
- Կը բուժէ մարսողական խանգարումները:
- Կը դարմանէ միզային համակարգի խանգարումները:
- Կը չէզոքացնէ բերնի տհաճ հոտը:
- Կը կանխարգիլէ ակռաներու փտումը:
- Կը չափաւորէ արեան գերճնշումը:
- Կը հաւասարակշռէ շաքարի քանակը` արեան մէջ:
- Կը բարելաւէ շնչառութիւնը եւ կը մեղմացնէ ազմը[2]: