Գալուստ Նաճարեան
 | |
|---|---|
| Ծնած է | 1856 |
| Ծննդավայր | Մարաշ, Մարաշի գաւառ, Հալէպի նահանգ, Օսմանեան կայսրութիւն |
| Մահացած է | 1920 |
| Մահուան վայր | Մարաշ, Ատանայի վիլայէթ, Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Կրթութիւն |
Մարաշի աստուածաբանական ճեմարան, Այնթէպի բժշկական վարժարան, Պէյրութի Ամերիկեան համալսարան |
| Մասնագիտութիւն | բժիշկ |
| Աշխատավայր | Մարաշի գերմանական հիւանդանոց |
Գալուստ Նաճարեան (1856, Մարաշ, Մարաշի գաւառ, Հալէպի նահանգ, Օսմանեան կայսրութիւն- Յունուար 1920, Մարաշ), հայ բժիշկ։
Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Ծնած է 1856 թուականին, Օսմանեան կայսրութեան Հալէպի նահանգի, Մարաշի գաւառի կեդրոն՝ Մարաշ քաղաքին մէջ։ Մայրենի լեզուի նախնական ծանօթութիւնն ստացած է ջուլհակի մը քով աշխատած ընթացքին։ Նախնական կրթութիւնն ստացած է թաղային ազգային վարժարանէն ներս։ Աւարտած է ամերիկացի միսիոներներու՝ Այնթէպի Կեդրոնական Թուրքիոյ գոլէճը, այնուհետեւ մէկ տարի ուսանած է Մարաշի աստուածաբանական ճեմարանէն ներս, ապա՝ Ամերիկեան միսիոներական հաստատութիւն|Ամերիկեան միսիոներական հաստատութեան]] («Պորտ») Այնթէպի նորաբաց բժշկական վարժարանին մէջ։ 1888 թուականին աւարտած է Պէյրութի Ամերիկեան համալսարանի բժշկական բաժինը։ 1888 թուականին Կ. Պոլսոյ մէջ յանձնած է պետական քննութիւնները եւ բժշկական վկայական ստացած։ Այնուհետեւ հաստատուած է Մարաշ եւ զբաղած բժշկութեամբ։
1895 թուականի, Մարաշի հայկական կոտորածներու ժամանակ, ուսումը կատարածագործած է Էտինպուրկի բժշկական համալսարանին մէջ։ Մասնագիտական գիտելիքներով հարստացած՝ վերադարձած է ծննդավայր եւ բժիշկ-վիրաբոյժ նշանակուած՝ Մարաշի գերմանական հիւանդանոցի։ Շուրջ 40 տարի առանց ցեղի ու կրօնի խտրականութեան բարեխղճօրէն բուժած է քաղաքի բնակչութիւնը։ 1920 թուականի Յունուարին՝ Մարաշի հայկական կոտորածի ժամանակ, սրախողխողի ենթարկուած է՝ իր ընտանիքին ու զաւակներուն հետ միասին՝ 64 տարեկան հասակին։
Գրականութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
- Գալուստեան Գրիգոր Հ., Մարաշ, Նիւ Եորք, 1934։
- Կարոյեան Գասպար, Մեծ Եղեռնի նահատակ հայ բժիշկները (անոնց պատգամները), Պոսթըն, 1957։
- Գալուստեան Գրիգոր Հ., Մարաշ կամ Գերմանիկ եւ հերոս Զէյթուն, Նիւ Եորք, 1988։
- Յարման Արսէն, Հայերը Օսմանեան առողջապահութեան ծառայութեան մէջ եւ պատմութիւն սուրբ Փրկիչ հայոց հիւանդանոցի (թուրքերէն), Սթամպուլ, 2001։
Աղբիւր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Յարութիւն Մինասեան, Օսմանեան կայսրութիւնում Թուրքիայի Հանրապետութիւնում բռնաճնշումների եւ ցեղասպանութեան ենթարկուած հայ բժիշկներ, Երեւան, «Լուսաբաց», 2014 — 520 էջ։