Ֆրանսայի Թագաւորութիւն

Ֆրանսայի թագաւորութիւն (ֆրանսերէն՝ Royaume de France), միջնադարեան աւատատիրական պետութիւն Արևմտեան Եւրոպայի մէջ[1], որ կը համարուի Ֆրանսայի առաջին Հանրապետութեան նախորդող ֆրանսական իշխանութիւնը։

Եղեր է Եւրոպայի հզօրագոյն պետութիւններէն մէկը ուշ միջնադարուն։ Երկրի դերն ու նշանակութիւնը աւելի բարձրացաւ այն ժամանակ, երբ 1337-1453 թուականներուն տեղի ունեցած Հարիւրամեայ պատերազմի ժամանակ Ֆրանսան պարտութեան մատնեց Անգլիոյ թագաւորութեանը։

Միջնադարի աւարտին Ֆրանսւայի թագաւորութիւնը ունեցեր է գաղութներ նաեւ Հիւսիսային Ամերիկայի մէջ։

Պատմութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ֆրանսան քաղաքական քարտէզի վրայ յայտնուեցաւ այն ժամանակ երբ Ֆրանքական պետութեան կայսր Քարլոս Մեծի մահէն յետոյ անոր պետութիւնը պառակտուեցաւ։

843 թուականին կնքուեցաւ Վերտենի դաշնագիրը, որու համաձայն առաջացան Ֆրանսա, Գերմանիա եւ Իտալիա պետութիւնները։

Հակառակ անոր, որ Ֆրանկական պետութիւնը վաղուց կործանուեր էր, սակայն իշխանութեան նախկին տէրերը՝ Քարոլինկները, կը շարունակէին կառավարել Ֆրանսային մէջ մինչեւ 987 թուականը[2][3]։

Ֆրանսայի թագաւորութիւնը միջնադարեան ժամանակահատուածին եղեր է աւատատիրական պետութիւն։

Նոր շրջանը Ֆրանսայի թագաւորութեան պատմութեան մէջ կը նշանաւորուի անով, որ 1791 թուականին ընդունուեցաւ համաֆրանսական առաջին սահմանադրութիւնը։

Ֆրանսական մեծ յեղափոխութիւնէն յետոյ երկիրը գնաց դէպի կործանման։

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. Roger Price (2005)։ A Concise History of France։ Cambridge University Press։ էջ 30 
  2. Jim Bradbury. The Capetians: Kings of France, 987–1328 (2007).
  3. Stuart Airlie, "Review article: After Empire‐recent work on the emergence of post‐Carolingian kingdoms." Early Medieval Europe (1993) 2#2 pp: 153-161.