Սերօ Խանզադեան

Սերօ Խանզադեան
Ծնած է 3 Դեկտեմբեր 1915(1915-12-03)[1][2]
Ծննդավայր Գորիս, Ելիզավետպոլ Նահանգ, Կովկասի Փոխարքայութիւն, Ռուսական Կայսրութիւն[3][1][2]
Մահացած է 26 Յունիս 1998(1998-06-26) (82 տարեկանին)
Մահուան վայր Երեւան, Հայաստան
Քաղաքացիութիւն  Ռուսական Կայսրութիւն
 Խորհրդային Միութիւն
 Հայաստան
Ազգութիւն Հայ[1]
Տեսակ Պատմավէպ
Մասնագիտութիւն գրագէտ
Անդամութիւն Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու Միութիւն
Կուսակցութիւն Խորհրդային Միութեան համայնավարական Կուսակցութիւն[1]
Երեխաներ Արարատ Խանզադեան

Սերօ Խանզադեան (3 Դեկտեմբեր 1915(1915-12-03)[1][2], Գորիս, Ելիզավետպոլ Նահանգ, Կովկասի Փոխարքայութիւն, Ռուսական Կայսրութիւն[3][1][2] - 26 Յունիս 1998(1998-06-26), Երեւան, Հայաստան[4]), հայրենի արձակագիր։

Կենսագրական գիծեր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծնած է Գորիս։ Աւարտած է տեղւոյն մանկավարժական ուսումնարանը։ Որոշ շրջան մը աշխատած է որպէս ուսուցիչ, ապա մասնակցած է Համաշխարհային երկրորդ պատերազմին։ Իր վէպերն ու պատմուածքները ամփոփուած են 40-է աւելի հատորներու մէջ[5]։ Իր գործերը թարգմանուած են բազմաթիւ օտար լեզուներու, իսկ մի քանին վերածուած են ֆիլմերու։

Գլխաւոր Գործերը[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Վէպեր՝ «Մեր Գնդի Մարտիկ» (1950), «Մխիթար Սպարապետ» (1978), «Մատեան Եղելութեանց», «Խօսէք Հայաստանի Լեռներ», «Թագուհին Հայոց» (1978), եւ այլն։

Պատմուածքներու ժողովածուներ՝ «Որոտանի կիրճում», «Կարմիր Շուշաններ», «Անձրեւից Յետոյ», եւ այլն։

Գրած է նաեւ «Երեք Տարի 291 Օր» (պատերազմական յուշեր), «Հայրենապատում», ուր ամփոփուած են հայրենի բնակավայրերու մասին հարուստ տեղեկութիւններ[6]։

Խանզադեանի «Մխիթար Սպարապետ» պատմավէպը՝ Աբովեանի, Րաֆֆիի, Ծերենցի եւ Ստեփան Զօրեանի պատմավէպերուն կողքին, ամբողջ սերունդներ դաստիարակած է հայրենասիրական ջերմ ոգիով։

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Հայկական սովետական հանրագիտարան / խմբ. Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — 1974. — հատոր 5. — է. 12.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Հայկական համառոտ հանրագիտարան — 1990. — հատոր 2.
  3. 3,0 3,1 3,2 Ханзадян Серо Николаевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  4. Հին տոմարով՝ 20 Նոյեմբեր
  5. «Մեր Ժամանակակից Պատմութիւնը Նիւթ Է Հրապարակագրութեան, Դեռ Ոչ` Գրականութեան»։ Aztag Daily - Ազդակ Օրաթերթ (Armenian Daily Newspaper based in Lebanon) (en-US)։ 2019-03-23։ արտագրուած է՝ 2020-12-02 
  6. «Գրողը եւ իր ժամանակը»։ syuniacyerkir.am։ արտագրուած է՝ 2020-12-02 
Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։