Մկրտիչ Հաճեան
Մկրտիչ Հաճեան | |
|---|---|
| Ծնած է | 11 Յունուար 1915 |
| Ծննդավայր | Պոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Մահացած է | 25 Նոյեմբեր 1985[1] (70 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Մեքսիքօ Սիթի, Մեքսիքօ |
| Ազգութիւն | Հայ |
| Քաղաքացիութիւն |
 Թուրքիա Ֆրանսա |
| Կրթութիւն | Ազգային Կեդրոնական Վարժարան |
| Մասնագիտութնիւն | գրագէտ, գեղանկարիչ, երաժշտական քննադատ, գիւտարար |
Մկրտիչ Շահէն Հաճեան (11 Յունուար 1915, Պոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն - 25 Նոյեմբեր 1985[1], Մեքսիքօ Սիթի, Մեքսիքօ), գրող, գիւտարար, երաժշտութեան քննադատ, նկարիչ։
Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Աւարտած է Կ. Պոլսոյ Կեդրոնական վարժարանը (1933) եւ Իսթանպուլի համալսարանի դեղագործական ճիւղը (1938)։
1952-1957 թուականներուն ապրած է Ֆրանսա, ապա հաստատուած՝ Մեքսիքօ։ 1959-ին Փարիզի մէջ մասնակցած է պետական քննութիւններու եւ ստացած՝ երաժշտական քննադատի վկայական։ Մեքսիքոյի մէջ կազմակերպած է արհեստական մարմարի արտադրութիւն (Հաճեանինն է քիմիական եղանակով արհեստական մարմար ստանալու գիւտը)։ Գրած է «Կնատեացը» (1949) եւ «Աստղահարը» (1982, Ալեք Մանուկեան մշակութային հիմնարկի թատերական մրցանակ) թատերախաղերը։ Լոյս ընծայած է «Բոցեր» (1973) եւ «Հողէն երկինք» (1977) քերթուածներու ժողովածուները, որոնք ստացած են «Ալեք Մանուկեան» մշակութային հիմնադրամի գրական մրցանակը։ Թարգմանած է Էտմոնտ Ռոստանի «Սիրանօ տը Պերժըրաք» (1949), Գարլօ Կոլտոնիի «Հիւրանոցի տիրուհին» (1950) եւ Ժան Անույի «Ռոմէօ ու Ժանէթ» (1950) թատերախաղերը։ Նկարչական գործերու (վերացապաշտական) ցուցահանդէսներ ունեցած է Մեքսիքոյի, Նիւ Եորքի, Պոսթընի եւ Երեւանի մէջ (1977, իր գործերը նուիրած է Հայաստանի Ազգային Պատկերասրահին)։
Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մասը վերցուած է Հայկական համառօտ հանրագիտարանէն, որու նիւթերը թողարկուած են` Քրիեյթիւ Քոմմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի մէջ։ 
|