Jump to content

Մկրտիչ Հաճեան

Մկրտիչ Հաճեան
Ծնած է 11 Յունուար 1915(1915-01-11)
Ծննդավայր Պոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն
Մահացած է 25 Նոյեմբեր 1985(1985-11-25)[1] (70 տարեկանին)
Մահուան վայր Մեքսիքօ Սիթի, Մեքսիքօ
Քաղաքացիութիւն  Թուրքիա
 Ֆրանսա
Կրթութիւն Ազգային Կեդրոնական Վարժարան
Մասնագիտութնիւն գրագէտ, գեղանկարիչ, երաժշտական քննադատ, գիւտարար

Մկրտիչ Շահէն Հաճեան (11 Յունուար 1915(1915-01-11), Պոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն - 25 Նոյեմբեր 1985(1985-11-25)[1], Մեքսիքօ Սիթի, Մեքսիքօ), գրող, գիւտարար, երաժշտութեան քննադատ, նկարիչ[2]։

Կեանք եւ գործունէութիւն

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Աւարտած է Կ. Պոլսոյ Կեդրոնական վարժարանը (1933) եւ Իսթանպուլի համալսարանի դեղագործական ճիւղը (1938)։

1952-1957 թուականներուն ապրած է Ֆրանսա, ապա հաստատուած՝ Մեքսիքօ։ 1959-ին Փարիզի մէջ մասնակցած է պետական քննութիւններու եւ ստացած՝ երաժշտական քննադատի վկայական։ Մեքսիքոյի մէջ կազմակերպած է արհեստական մարմարի արտադրութիւն (քիմիական եղանակով արհեստական մարմար ստանալու գիւտը Հաճեանին կը պատկանի)։

Աշխատութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Գրած «Կնատեացը» (1949) եւ «Աստղահարը» (1982, Ալեք Մանուկեան մշակութային հիմնադրամի թատերական մրցանակ) թատերախաղերը։

Լոյս ընծայած է «Բոցեր» (1973) եւ «Հողէն երկինք» (1977) քերթուածներու ժողովածուները, որոնք արժանացած են «Ալեք Մանուկեան» մշակութային հիմնադրամի գրական մրցանակին։

Թարգմանութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Թարգմանած է Էտմոն Ռոստանի «Սիրանօ տը Պերժըրաք» (1949), Գարլօ Կոլտոնիի «Հիւրանոցի տիրուհին» (1950) եւ Ժան Անույի «Ռոմէօ ու Ժանէթ» (1950) թատերախաղերը։

Ցուցահանդէսներ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Նկարչական գործերու (վերացապաշտ) ցուցահանդէսներ ունեցած է Մեքսիքոյի, Նիւ Եորքի, Պոսթընի եւ Երեւանի մէջ (1977, իր գործերը նուիրած է Հայաստանի Ազգային Պատկերասրահին)։

Ծանօթագրութիւններ

[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մասը վերցուած է Հայկական համառօտ հանրագիտարանէն, որու նիւթերը թողարկուած են` Քրիեյթիւ Քոմմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի մէջ։