Մեծապատիւ Մուրացկանները
| Հեղինակ | Յակոբ Պարոնեան |
|---|---|
| Լեզու | Արևմտահայերէն |
| Էջ | 126 |
Մեծապատիւ Մուրացկանները Յակոբ Պարոնեանի միակ վէպն է եւ իր ամենաժողովրդական գործերէն մէկը։ Հայ գեղարուեստական արձակի դասական երկերէն մին։ Առաջին անգամ հրատարակուած է 1880-ին, Կ. Պոլիս։[1] Վէպին գլխաւոր հերոսը «Աբիսողոմ աղա»ն է, միամիտ ու պարծենկոտ գաւառացի մը, որ Պոլիս կու գայ ամուսնանալու համար։ Ոտքը Պոլիս կոխած վայրկեանէն իսկ կը սկսին հէգ Աբիսողոմ աղային արկածախնդրութիւնները։ Դիւրին որս մը գտած ըլլալով, տեղացի գրագէտ, խմբագիր, լրագրող եւ վարժապետ՝ Պոլսոյ յայտնի «Մեծապատիւ Մուրացկանները», կը յարձակին գաւառացիին վրայ ու զանազան խաբեբայութիւններով կը կողոպտեն զինք, մինչեւ այս վերջինը օձիքը դժուար ազատած կը փախչի իր գաւառը։
«Մեծապատիւ Մուրացկանները» յաճախ վերահրատարակուած է թէ՛ Սփիւռքի զանազան քաղաքներուն եւ թէ՛ ալ Հայաստանի մէջ։ Ան նաեւ թատերականացուելով բեմ հանուած է բազմաթիւ անգամներ։[2]