Հառաչանքներու Կամուրջը

Հառաչանքներու կամուրջ, (իտալ.՝ Ponte dei Sospiri), Վենետիկի կամուրջներէն մէկուն անուանումն է։

Կամուրջը կառուցուած է 1602-ին, Անթոնիօ Քոնթիին կողմէ եւ զարդարուած է պարոքոյի ոճով (արտասովոր մարգարտահատիկի ձեւ)։ Կամուրջը Իտալիոյ բանտը կապած է Իտալիոյ Փալազիօ Տիւքալ (Palazzo Ducale) պալատին, ուր կը գտնուի հսկայ դատարանը։

Հառաչանքները, որոնց պատճառով յառաջացած է կամուրջին անունը, շինուած են ոչ թէ սիրահարներուն համար, այլ բանտարկեալներուն, որոնք անցնելով այս կամուրջէն, վերջին անգամ տխուր հառաչանքով կը նայէին Վենետիկ քաղաքին^[1]:

Համանուն կամուրջներ

«Հառաչանքներու կամուրջ» մը կը գտնուի նաեւ Քեմպրիճի մէջ (Անգլիա), որ կառուցուած է 1831-ին։ Այդ կամուրջը իր ձեւով չի նմանիր Վենետիկի համանուն կամուրջին, բայց զանոնք կը միաւորէ այն հանգամանքը, որ երկու կամուրջներն ալ ունին գեղեցիկ պատեր եւ տանիք։
Երկրորդ «Հառաչանքներու կամուրջ» մը կը գտնուի Օքսֆորտ եւ Հարթֆորտի մէջ: «Հառաչանքներու կամուրջը»ը այս կամուրջին ոչ պաշտօնական, սակայն ուղեցոյցներով նշուող անունն է։ Կամուրջը կառուցուած է 1914-ին։ Չափերով կը նմանի Վենետիկի Հառաչանքներու կամուրջին, սակայն ձեւով ու կերպով կը յիշեցնէ վենետիկի Ռիալտոյի կամուրջը։