Խնածախ (Ասկերանի շրջան)
Գիւղ | |
---|---|
Խնածախ | |
ազրպ.՝ Xanyurdu | |
Երկիր | Արցախ |
Շրջան | Ասկերանի |
Տարածութիւն | 4464,15 հա քմ² |
ԲԾՄ | 822 մեթր |
Բնակչութիւն | 592[1] մարդ (2015) |
Ազգային կազմ | Հայեր |
Կրօնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի |
Տեղաբնականուն | խնածախցի |
Ժամային գօտի | UTC+4։00 |
Խնածախ, գիւղ՝ Արցախի Ասկերան շրջանի մէջ, կը գտնուի Ստեփանակերտէն 5.7 քմ դէպի հիւսիս-արեւելք` հանրապետութեան կեդրոնական հատուածին մէջ, կեդրոնէն 22 քմ հեռաւորութեան վրայ: Ունի 680 բնակիչ[2]։ Գիւղի եկեղեցին Ս. Աստուածածինն է։ Համայնքին մէջ կը գործէ գիւղապետարան, մշակոյթի տուն, առողջապահական կեդրոն, միջնակարգ դպրոց, ուր կ'ուսանին 68 աշակերտներ (ըստ 2015-ի տուեալներուն): Հեռուստատեսութիւնը եւ ռատիոն համայնքին մէջ հասանելի են: Բջիջային եւ անլար հեռախօսակապերը առկայ են: Համացանցի ծառայութիւնը հասանելի է` ապահովուած է Wi-Fi համացանց կապով:
Անուան ծագում
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Խնածախ գիւղի մասին Մ. Բարխուտարեանցը կը գրէ, որ գիւղին անունը Արցախի մէջ յայտնուած է Սիւնիքէն, երբ բնակիչները «Մեծ Սիւնեաց Խանածախ գիւղէն 1686-ին Ջրաբերդ կը տեղափոխուի եւ անկէ ետք բնակութիւն կը հաստատէ գիւղումս»[3][4]: Իր մէկ այլ հրապարակման մէջ Բարխուտարեանց այլ տեղեկութիւն կը հաղորդէ` նշելով, որ «120 ընտանիք քաջեր 1770-ին Ջրաբերդէն Խաչէն կը տեղափոխուի եւ հիմնարկին մէջ Խանածախ գիւղը, որուն մէջ 50 ընտանիք կը բնակի»: Նոյնը կը նշէ նաեւ Ս. Մելքումեան` ըսելով, որ բնակիչները եկած են Զանգեզուրի Խնածախ գիւղէն, հիմնադրած են եւ անուանած են իրենց հին բնակավայրին անունով:
Այժմեան Խնածախի պատմութիւնը 1770-ական թուականներէն կը սկսի: Գիւղի անուան ստուգաբանութիւնը Յ. Խաչատրեան կը ներկայացնէ «խանձ» եւ «ծախ» բաղադրիչներու տրոհութեամբ` Խանձացախ` կրակարան իմաստով: Ա. Բեկնազարեանց Խնածախը կ'անուանէ «Փոքր խմհատ»` անտառէն կտրուած իմաստով: Իսկ Ս. Սարգսեանը կը նշէ , որ խան եւ ծախ բաղադրիչներէն կազմուած է անուանումը, առաջինը պարսկական իմաստն է, որ «իջեւան, օթեւան ուղեւորներու համար քարվանսարայ» կը նշանակէ: Իսկ ծախ-ը կը համարուի կաս-ի հնչիւնափոխուած տարբերակը, որ կը նշանակէր «հին, սուրբ, աստուածային»: Ու յաւելում մըն է, որ ծախ-ը այդ պարագային կրնայ ունենալ ծախսել, վաճառել, առեւտուր ընել նշանակութիւնները, այսինքն` կայանատեղ, ուր նաեւ առեւտուր կատարուած է, սակայն, նկատի առնելով տեղանուններու յառաջացման սկզբունքները, Ս. Սարգսեանը պնդած է առաջին տարբերակը: Կասկածելի է բառեզրերու իմաստային այդպիսի միաւորումը: Միւս կողմէն ալ` պարսկական ծագման ոչ այնքան հին` խան եւ կաս-ծախ` սուրբ ու աստուածային իմաստով, հնչիւնափոխութեամբ հնագոյն բառամիաւորի բաղադրութիւնը ժամանակային համընկնման առումով անհաւանական է: Առաջին բաղադրիչի հետ կապուած` մենք աւելի պահլաւական ծագման հակած ենք *xuān ( նոր հնչումով xān եւ xōn)` խան/ բառամիաւորի առանձնացմանը, որ հայերէնով եւ հայերէնի բարբառներուն մէջ ունէր` սեղան, ափսէ, տաշտ, սինի նշանակութիւնները: Ընդ որուն, այս բառը, ինչպէս կը նշէ Հր. Աճառեան, հայերէնի մէջ հանդէս կու գար խօն, խուն ձեւերով: Բնականուան Խոնածախ վկայութիւնն ալ կրնար նաեւ այդ տարբերակի արտայայտութիւնը ըլլալ: Իսկ երկրորդ բաղադրիչը, հնարաւոր է, ծախ բայարմատն է, այդ դէպքին այս մէկը կրնար վայր նշանակել, որ կը բնութագրուէր կարասիքի արտադրութեամբ ու վաճառքով:
Պատմութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Գիւղը 317 տարեկան է: Գիւղի պատմութիւնը կը սկսի 1770-էն, բնակիչները եկած են Զանգեզուրի Խնածախ գիւղէն, հիմնադրած են այս գիւղը եւ պահպանած են իրենց գիւղի անուանումը[5]: Գիւղի եկեղեցին կանգուն է, ժամանակին որպէս կոլտնտեսութեան պահեստ օգտագործուած է: 1987-ին այստեղ կար 133 տուն, 385 բնակիչ: Գիւղի օրը գիւղացիները կը նշեն հոկտեմբերի երկրորդ կիրակին:
Աշխարհագրութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Համայնքը լեռնային է, ունի 4464,15 հա տարածք, որմէ 833,64 հա գիւղատնտեսական նշանակութիւն ունի, 3463,34 հա անտառային հողեր են: Գիւղը հիմնուած է բարակ ձորակի մը երկու կողմերուն մէջ։ Խնածախի սահմանով կը հոսի Կարկառ գետի Տրակետ (Տիգրանակերտ) վտակը:
Տնտեսութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Խնածախ համայնքի բնակչության թվաքանակը կազմում է 684 մարդ, կա 200 տնտեսություն: Բնակչությունը հիմնականում զբաղվում է գյուղատնտեսությամբ` անասնապահությամբ եւ հողագործությամբ, կան նաեւ տարբեր պետական համակարգերի աշխատողներ: Ջրամատակարարումն իրականացվում է համայնքի կողմից` ինքնահոս եղանակով: Համակարգը սնվում է երկու ակունքներից: Գյուղը հարուստ է թթենիներով։ Համայնքն ապահովված է էլեկտրաէներգիայով, առկա է նաեւ գազամատակարարման համակարգ: Համայնքում գործում է առեւտրի մեկ օբյեկտ:
Փոխադրամիջոց
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Համայնքային ենթակայութեան ճանապարհները խճով եւ կոպճով պատուած են, չմշակուած կապակցող նիւթերով: Փոխադրամիջոցային կապը կարգաւորուած է. ուղեւորափոխադրումները Խնածախ-Ստեփանակերտ-Խնածախ միջշրջանային թիւ 124 կանոնաւոր հանրակառք երթուղով կ՛իրականացուի:
Կրթութիւն
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Խնածախի միջնակարգ դպրոցը կը կրէ Արմէն Աւագեանի անունը:
- 2017 - 2018 ուսումնական տարին դպրոցին մէջ կ՛աշխատի21 ուսուցիչ: Դպրոցի տնօրէնը Գիւլչորա Անդրանիկի Արզումանեանն է:
Խնածախցիները հայրենական պատերազմի ընթացքին
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Հայրենական մեծ պատերազմի ընթացքին զոհուած են 66 ազատամարտիկներ:
Պատմամշակութային վայրեր
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Խնածախի պատմամշակոյթային յուշարձաններն են` Ս. Աստուածածին եկեղեցին (19-րդ դար), գերեզմանոցը (18-19-րդ դարեր), աղբիւրը (19-րդ դար), գիւղատեղի «Քղատեղ»-ը (12-13-րդ դարեր), ջրաղացը (19-րդ դար), խաչքարը (13-րդ դար), «Պարուր» սրբատեղին (17-18-րդ դարեր): Հաշուառուած է 40 յուշարձան: Համայնքի տարածքին առկայ են 6 աղբիւրներ` Վերին, Աթունց, Պանուր, Մեծ, Պիծի եւ Աբուլին: Հետաքրքիր հ յուշարձան է Բադարայի ձախ կողմը գտնուող Խանածախ գիւղի եկեղեցին: Արձանագրութիւններուն մէջ նշուած է Սբ. Աստուածածնի անունով: Եկեղեցին եռանաւ բազիլիկ է, որուն ներսի չորս սիւնները աղեղնաձեւ կը միանան պատերուն կից կիսամոյթներուն: Աղոթասրահը երկու զոյգ խաչաձեւ մոյթերով երեք նաւի կը բաժնուի, որոնք թաղածածկ են: Բեմի երկու կողմերուն կան ուղղանկիւն հատակագիծով թաղակապ աւանդատներ:
Քղքատեղ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Խնածախէն դէպի հիւսիս, երեք կողմէն առանձնացուած տարածքը ժողովուրդը կը կոչէ Քղքատեղ (քաղաքատեղ): Տեղանքը հերկելու ժամանակ այդտեղ յաճախակի գետնի երես դուրս կու գան տարբեր մեծութեան, գոյնի եւ տեսակի կաւանոթներ, քարէ աղորիքներ, արծաթէ ու պղինձէ դրամներ: Քաղաքատեղի շուրջը տարածուած է ընդարձակ գերեզմանատունը: Յիշեալ վայրէն վեր, բլրակի գլխուն կանգնած է միջին մեծութեան խաչքար մը: Զարդանախշերու ոճական առանձնահատկութիւնէն ելլելով կարելի է ըսել, որ այս խաչքարը 13-րդ դարու գործ է: Ուրիշ բնակավայրերու, սրբավայրերու, վանական շինութիւններու հետքեր արձանագրուած են Բանուոր Նան, Ջալալ-Հասան տեղամասին մէջ։ Իսկ խաչքարերով հարուստ հին գերեզմանատունը կը գրաւէ Տրագետի աջափնեայ բլրակի լանջը [6]:
Պատկերասրահ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]-
Խնածախ գիւղի մուտքը
-
Խնածախ գիւղի գիւղապետարան
-
Ծառ՝ Խնածախի մէջ
-
Խնածախ գիւղի միջնակարգ դպրոց
-
Խնածախի դպրոց
-
Խնածախ գիւղի Ս. Աստուածածնի եկեղեցի
-
Եկեղեցի՝ Խնածախի մէջ
-
Աղբիւր՝ Խնածախի մէջ
-
Աղբիւր Խնածախի մէջ՝ 1939-էն
-
Աղբիւր՝ Խնածախ գիւղի մէջ
-
Մեծ Հայրենական պատերազմին նուիրուած յուշահամալիր
-
Ազատամարտիկներու գերեզմանոցը՝ Խնածախի մէջ
Տես նաեւ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Յայտնի խնածախցիներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Առաքել Առաքելեան - գրող, պատմաբան
- Սմբատ Աւագեան - բանասիրական գիտութիւններու տոքթոր
- Մակար Բարխուդարեան - հնագէտ, ազգագրագէտ եւ հոգեւորական
- Սուրէն Բարխուդաեան - քիմիագէտ
- Համլեթ Պետրոսեան - Տիգրանակերտի պեղումներու արշաւախումբի ղեկավար
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ Արցախի Հանրապետության մարդահաշիվ (անգլերէն)
- ↑ «ԱՐՑԱԽԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹԵԱՆ ԱԶԳԱՅԻՆ ՎԻՃԱԿԱԳՐԱԿԱՆ ԾԱՌԱՅՈՒԹԻՒՆ»։ http://stat-nkr.am։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2017-11-29-ին
- ↑ Սարգսեան Սլաւա (2006)։ Խնապատ Հնագոյն ժամանակներից մինչեւ մեր օրերը։ Երեւան։ էջ 226
- ↑ Սարգսեան Սլաւա (2006)։ Խնապատ Հնագոյն ժամանակներից մինչեւ մեր օրերը։ Երեւան։ էջ 225
- ↑ Մելքումեան Ս., Լեռնային Ղարաբաղ, Երեւան, 1990, էջ 132
- ↑ Մկրտչեան Շահէն (1985)։ Լեռնային Ղարաբաղի պատմաճարտարապետական յուշարձանները։ Երեւան: Հայաստան հրատարակչութիւն։ էջեր 195–196
Աղբիւրներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- Հ. Ղահրամանեան Տեղեկատու Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետութեան վարչատարածքային միաւորներու սոցիալ- տնտեսական բնութագիրներու Երեւան Ճարտարագէտ 2015