Գրիգոր Եղիազարեան

Գրիգոր Եղիազարեան
Ծնած է 8 (21) Դեկտեմբեր 1908[1][2] կամ 8 Դեկտեմբեր 1908(1908-12-08)
Ծննդավայր Բլուր, Երեւանի նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2]
Մահացած է 4 Նոյեմբեր 1988(1988-11-04)[2] (79 տարեկանին)
Մահուան վայր Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[2]
Քաղաքացիութիւն  Ռուսական Կայսրութիւն
 Խորհրդային Միութիւն
Ազգութիւն Հայ[1]
Ուսումնավայր Մոսկվայի պետական կոնսերվատորիային կից Չայկովսկու անվան ակադեմիական երաժշտական ուսումնարան?[1]
Մոսկուայի երաժշտանոց[1]
Կոչում փրոֆէսոր
Տեսակ Ակադեմական երաժշտութիւն
Մասնագիտութիւն երգահան, երաժշտութեան դասախօս
Աշխատավայր Երեւանի Կոմիտասի անուան պետական երաժշտանոց
Հայաստանի Կոմպոզիտորներու Միութիւն[1]
Գյումրու երաժշտական ուսումնարան?
Վարած պաշտօններ ռեկտոր?
Անդամութիւն Խորհրդային Միութեան երաժշտահաններու Միութիւն
Կուսակցութիւն Խորհրդային Միութեան համայնավարական Կուսակցութիւն[1]

Գրիգոր Եղիազարեան (8 (21) Դեկտեմբեր 1908[1][2] կամ 8 Դեկտեմբեր 1908(1908-12-08), Բլուր, Երեւանի նահանգ, Ռուսական Կայսրութիւն[1][2] - 4 Նոյեմբեր 1988(1988-11-04)[2], Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[2]), հայ երաժշտահան, մանկավարժ եւ հասարակական գործիչ[3]։

Կենսագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ծնած է Սուրմալու գաւառի Բլուր գիւղին մէջ: Փոքր տարիքէն ընտանիքի անդամներուն հետ տեղափոխուած է Երեւան, սակայն 1918-1920 թուականներուն կորսնցնելով հայրն ու մայրը մնացած է որբ:

Դպրոցական ուսումը աւարտելէ ետք ընդունուած է զինուորական ծառայութեան, ուր եօթ տարի եղած է զինուորական նուագախումբի փողահար, որուն շնորհիւ սկսած է մասնագիտական երաժշտութեան ասպարէզին:

Եղիազարեան ուսում ստանալու նպատակով մեկնած եւ ընդունուած է Մոսկուայի երաժշտանոցի կից գտնուող երաժշտական ուսումնարանի տեսական բաժինը եւ ապա հետեւած՝ երաժշտահանութեան դասընթացքներուն: Մոսկուայի երաժշտանոցի իր ուսումը աւարտած է 1935 թուականին:

Գործունէութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ուսումը աւարտելէ ետք տեղափոխուած է Կիւմրի, գործակցելու Մռավեանի անուան թատրոնին, որ եղած է իր երաժշտական յօրինումներու առաջին հարթակը. ներկայացումներու համար յօրինած է երաժշտութիւններ:

Կիւմրիի մէջ սկսած է զբաղիլ նաեւ մանկավարժութեամբ: Եղիազարեան ժամանակ մը ետք՝ 1938-ին դարձեալ տեղափոխուած է Երեւան եւ սկսած է երաժշտութիւններ յօրինել Կիւմրիի եւ Երեւանի գեղարուեստական թատրոններուն համար, միաժամանակ մանկավարժական գործունէութիւն ծաւալելով Ռոմանոս Մելիքեանի անուան երաժշտական ուսումնարանին եւ Երեւանի երաժշտանոցին մէջ:

Երաժշտահանը 1948 թուականին իբրեւ ուսուցիչ պաշտօնավարած է Երեւանի Կոմիտասի անուան պետական երաժշտանոցին մէջ։

1953-1957 թուականներուն եղած է Հայաստանի Երաժշտահաններու միութեան վարչութեան նախագահ, իսկ 1954-1960 թուականներու միջեւ՝ Երեւանի անուան պետական երաժշտանոցի վերատեսուչ:

Եղիազարեան եղած է հայ արդի երաժշտահաններու դպրոցի հիմնադիրներէն մէկը. անոր աշակերտած են երաժիշտ Գէորգ Արմենեան, Էմին Արիստակէսեան, Գեղունի Չթչեան, Երուանդ Երկանեան եւ բազմաթիւ ուրիշներ:

Գրիգոր Եղիազարեան հեղինակ է բազմաթիւ ջութակի եւ նուագախումբի համար գրուած ձայնանիշներու, որոնցմէ յայտնի են «Արեւածագին» եւ «Սեւան» թատերապարերը[4]:

Շքանշաններ եւ մրցանակներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • Արժանացած է Խորհրդային Հայաստանի «Վաստակաւոր գործիչ» կոչումին (1953),
  • «Աշխատանքային Կարմիր Դրօշ» շքանշանին (1956),
  • Խորհրդային Պետական մրցանակին (1970 թուականին),
  • «Ժողովրդական արուեստագէտ» կոչումին (1977)[5]։

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։