Արշալոյս Սարոյեան
Արշալոյս Սարոյեան | |
---|---|
Ծնած է | 4 Փետրուար 1923[1] |
Ծննդավայր | Սառնաղբիւր, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Անդրկովկասի ԽՖՍՀ, Խորհրդային Միութիւն[1] |
Մահացած է | 25 Նոյեմբեր 1974[1] (51 տարեկանին) |
Մահուան վայր | Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1] |
Քաղաքացիութիւն |
![]() |
Ազգութիւն | Հայ[1] |
Մասնագիտութիւն | բանաստեղծ, լրագրող, Խմբագիր, թարգմանիչ |
Աշխատավայր | Կարմիր Զինուոր[1] |
Անդամութիւն | Խորհրդային Հայաստանի Գրողներու Միութիւն |
Կուսակցութիւն | Խորհրդային Միութեան համայնավարական Կուսակցութիւն[1] |
Արշալոյս Սարոյեան (4 Փետրուար 1923[1], Սառնաղբիւր, Ալեքսանդրապոլի գավառ, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Անդրկովկասի ԽՖՍՀ, Խորհրդային Միութիւն[1] - 25 Նոյեմբեր 1974[1], Երեւան, Հայաստանի Խորհրդային Ընկերվարական Հանրապետութիւն, Խորհրդային Միութիւն[1]), հայ բանաստեղծ, թարգմանիչ, լրագրող եւ մշակոյթի վաստակաւոր գործիչ։
Կենսագրական գիծեր
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ծնած է Սառնաղբիւր գիւղը, 1923-ին։ Աւարտած է Լենինականի մանկավարժական դպրոցը եւ ուսուցչական պաշտօն վարած իր ծննդավայր գիւղին մէջ:
Վարած է պատասխանատու պաշտօններ՝ ձայնասփիւռի, պատկերասփիւռի թէ թերթերու խմբագրութիւններուն մէջ:
Աշխատութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Արշալոյս Սարոյեանի առաջին գիրքը լոյս տեսած է 1947-ին, «Ռազմի խոհեր» խորագրով: Այնուհեւտեւ, յաջորդաբար լոյս ընծայած է նոր ժողովաւծուներ․
- «Ճանապարհներ»,
- «Խաղաղութեան երթը»,
- «Սարն ի վեր»,
- «Աշխարհի ճամբաներով»,
- «Տափաստանում»,
- «Քեզ հետ»,
- «Իմ սիրտը» եւ այլ աշխատութիւններ:
Վերջին գիրքը՝ «Ճամբեզբի ծառը» լոյս տեսած է իր մահէն քիչ մը առաջ, 1974-ին:
Աղբիւրներ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- «Բագին», , էջ 32։
- Հայկ Խաչատրեան (1986)։ Գրական տեղեկատու։ Երեւան: «Սովետական գրող», էջ 495։