Ս. Մարսելան Շամփանիա
| Ս. Մարսելան Շամփանիա | |
|---|---|
 | |
| Ծնած է | 20 Մայիս 1789[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Marlhes |
| Մահացած է | 6 Յունիս 1840[1][2][3][…] (51 տարեկանին) |
| Մահուան վայր | Սեն-Շամոն |
| Քաղաքացիութիւն |
 Ֆրանսայի Թագաւորութիւն |
| Կրօնք | Կաթոլիկութիւն |
| Ուսումնավայր | Séminaire Saint-Irénée (Sainte-Foy-lès-Lyon)? |
| Մասնագիտութիւն | Կաթոլիկ քահանայ |
Մարսելան Յովսէփ Պենետիքդ Շամփանիա (Marcellin Joseph Benedict Champagnat) (20 Մայիս 1789 - 6 Յունիս 1840), ճանչցուած է իբրեւ Ս. Մարսելան Շամփանիա անունով (Saint Marcellin Champagnat):
Կեանքը
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]Ծնած է Ռոզէյ (Le Rosey), Մարլէհ (Marlhes) գիւղին մէջ Ս. Էդիէն (St. Etienne) (Loire)-ի մօտ՝ Ֆրանսա: Ան հիմնադիրն է Մարիամի Միաբանութեան (Marist Brothers)՝ կաթողիկէ եկեղեցւոյ եղբայրներուն համար միաբանութիւն մը, որ միաժամանակ կրթական կեդրոն մըն է եւ նուիրուած է Մարիամ Աստուածածինին: Իր տօնը կը նշուի իր մահուան օրը՝ 6 Յունիսին:
Մարսելան Շամփանիա վարդապետ օծուած է 22 Յուլիս 1816-ին եւ եղած է Jean-Claude Colin-ի գլխաւորած խումբէն մաս մը, որ հիմնադրած է «Մարիամի Միաբանութիւն»ը:
Մարսելան Շամփանիա ծնած է Պասթիլի պատերազմին տարին (The Storming of Bastille), Ֆրանսական յեղափոխութեան սկիզբը: Այդ ժամանակաշրջանին կրօնական, քաղաքական, տնտեսական եւ ընկերային տագնապները հետագային կ'ազդեն իր առաջնահերթութիւններուն եւ կեանքին նպատակին վրայ:
Վանքը եւ Ձեռնադրութիւնը
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]
Ոչխարներ արածելով դրամ հաւաքած եւ այդ գումարով Վերիեր-ան-ֆորէ (Verrières-en-Forez) Դպրեվանքը հիմնած է Հոկտեմբեր 1805-ին: իր դասընկերներէն տարիքով մեծ էր (17 տարեկան էր), երբ առաջին տարին կը ձախողի եւ զինք տուն կը ղրկեն: Ան կրկին Դպրեվանք կ'ընդունուի իր մօր եւ ծխական քահանային ջանքերով:
Մարսելան, սկզբնական շրջանին շատ ամչկոտ անձ մըն էր, բայց ժամանակի ընթացքին կը փոխուի եւ ընկերական երիտասարդ մը կը դառնայ, որ կ'այցել էր հանրային վայրեր, որուն այդ պատճառով ալ կը համարուէր «Happy Gang» ծանօթ խումբին անդամներէն, որ կազմուած էր դպրեվանեցիներէ:
Դպրեվանքեան երկրորդ տարեշրջանին կը սկսի հաստատ քայլերով շարունակել իր կեանքը: Երկու իրադարձութիւններ տեղի կ'ունենան երկրորդ տարուան ամրան, որոնք կը նպաստեն իր վարքին ուռճացման. առաջինը՝ 2 Սեպտեմբեր 1807-ին իր ընկերոջ Տենիս Տիւփլէի (Denis Duplay) անակնկալ մահն էր, իսկ երկրորդը՝ իր ունեցած լուրջ զրոյցը՝ Հայր Լինոսյէին (Father Linossier) հետ, որ Դպրեվանքին տեսուչն էր: Ան հոգ կը ջանար Մարսելան Շամփանիայի վարքն ու բարքը բարելաւել: Մարսելան Վէրիէ (Verrières) Դպրեվանքը կը ձգէ եւ կ'ուղղուի դէպի Ս. Իրէնաիոս (St. Irenaeus) գլխաւոր Վանքը Լիոնի (Lion) մօտակայքը:
Այնուհետեւ ան կը յաճախէ Լիոնի (Lion) Saint Irenaeus գլխաւոր Վանքը, ուր կը թրծուի իբրեւ հոգեւորական անձ մը: Իր պաշտօնակիցներն էին Ժան-Մարի Վիաննէ (Jean-Marie Vianney) եւ Ժան-Գլոտ Գոլին (Jean-Claude Colin):
Ան իր քրտնաջան աշխատանքով եւ իր մօր ու մօրաքրոջ օժանդակութեամբ վերջապէս կը ձեռնադրուի կուսակրօն քահանայ[4]: