Պայքալ Լիճ

Խմբագրել յղումները

Պայքալ լիճ (ռուսերէն՝ о́зеро Байка́л, պիւրեաթերէն՝ Байгал далай, Байгал нуур), կերտուածական ծագման լիճ Ռուսիոյ մէջ` արեւելեան Սիպերիոյ հարաւին մէջ:

Պայքալ լիճը աշխարհի քաղցրահամ ջուրերու 20%-ը կը պարունակէ, որ 23615.39 քմ-ի կը հաւասարի3, եւ այդ ցուցանիշով Պայքալ լիճը աշխարհին մէջ առաջինն է։

Պայքալը աշխարհի ամենամեծ լիճն է` 1 642 մ։ Պայքալէն զատ, աշխարհի մէջ կայ 1000 մ-էն աւելի խորութիւն ունեցող երկու լիճ միայն՝ Թանկաիքան (1470 մ) եւ Կասպից ծովը (1025 մ)։

Պայքալ լիճի մէջ կը թափին 336 գետ եւ առու։ Անոնցմէ ամենամեծերն են Սելենկան, Վերին Անգարան, Պարկուզինը։ Այս լիճէն սկիզբ կ՛առնէ գետ մը՝ Անգարան։ Լիճն ու անոր շրջակայ տարածքները բուսական ու կենդանական աշխարհի հարստութեամբ կ՛առանձնանան: Տեղի բնակիչներն ու Ռուսաստանի մէջ ապրող ժողովուրդի մեծամասնութիւնը լիճը աւանդաբար Պայքալ ծով կ՛անուանեն[1]:

Պայքալ լիճի ափին կը գտնուի Իրքուցք քաղաքը։ Այս քաղաքը հրաշալի է զբօսաշրջիկներու համար։

Աշխարհագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Աշխարհագրական դիրք[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Պայքալ կը գտնուի Ասիոյ կեդրոնը՝ Իրքուցք շրջանի եւ Պուրիաթիոյ սահմանին։ Լիճը հիւսիս-արեւելքէն հարաւ-արեւմուտք կ՛երկարի 620 քմ-ով. ունի հսկայ կիսալուսինի ձեւ։ Պայքալի լայնութիւնը 24-79 քմ է։ Պայքալի հատակը, ամենէն խոր բաժինը կայ համաշխարհային ովկիանոսի մակարդակէն ցած 1167 մ է, իսկ ջուրի մակարդակի ամենաբարձր դիրքը 456-457 մ է[2]: Պայքալի իսկական մակարդակը փաստօրէն անյայտ է:

Հիմնական եզրակացութիւնը այս է. Իրականութեան մենք ներկայիս Պայքալի իրական մակարդակը չենք գիտեր, ոչ ալ այն, թէ արդիօք №234 որոշումը կը համապատասխանէ թէ ոչ, որ ձեւակերպուած է բարձրութեան` գոյութիւն չունեցող համակարգով, եւ փաստօրէն անոր օգտագործումը չենք կրնար վերահսկել:
- Ջուրերու աշբիւրներու դաշնային գործակալութեան Ռուսաստանի ջրագիտարուեստական կառոյցներու ու պետական ջրային կալուածագիրի տնօրէն` Ս. Ե. Պետնարուկ


Լիճի մակերեսը 31 722 քմ² է (առանց կղզիներու), որ մօտաւորապէս հաւասար է այնպիսի երկիրներու մակերեսին, որոնցմէ են Պելճիգան կամ Հոլանտան: Ջուրի հայելիի մակերեսը նկատի ունենալով, աշխարհի ամենամեծ լիճերու մէջ Պայքալ եօթերորդ դիրքը կը գրաւէ: Ջրահավաք ավազանի մակերեսը 570.000 կմ² է, ափագծի երկարությունը` 2.000 կմ[3][3]:

Լիճը իւրատեսակ ստուերի մէջ կը գտնուի, որ պոլորեքեան շրջապատուած է լեռնազանգուածներով ու եղչերափուշերով[4]: Ըստ որուն, լիճի արեւմտեան ափը ժայռոտ է ու զառիթափ, արեւելեան ափի փոխանորդութիւնը` թեթեւ զառիվար ունի (որոշ տեղեր լեռները լճէն տասնեակ քիլոմեթրով հեռու են):

Խորութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Պայքալի խորութիւնը Կասպից ծովի եւ Թանկանիքա լիճի համեմատութեամբ

Պայքալ Երկրի ամենախոր լիճն է: Առաւելագոյն խորութիւնը 1642 մ է, որ 1983-ին փաստուած է Լ. Կոլոտիլոյի եւ Ի. Սուլիմովի կողմէ գիտարշաւի մը ընթացքին[1]։ Առաւելագոյն խորութիւնը քարտէսներուն մէջ նշուած է 1992-էն սկսեալ եւ հաստատուած է 2002-ին ռուս-սպանա-պելճիգական համատեղ ծրագիրի ժամանակ, որ Պայքալ լիճի քարտէս կազմելու նպատակը ունէր[5]: Այդ ժամանակ համարակալուած են լիճի ջրատարածութեան 1.312.788 կէտեր (խորութիւններու տուեալները ստացուած են վերոնշեալ տուեալներու միջոցով` լրացուցիչ տուեալներու հետ համատեղելով, որոնցմէ են` Սեյսմահետախուզութիւնը, իսկ այս նախագիծի անդամներուն մէջ եղած նաեւ Լ. Գ. Կոլոտիլոն, որ լիճի առաւելագոյն խորութիւնը բացայայտող մարդոցմէ մէկն է):

Եթէ հաշուի առնենք, որ լիճի բացարձակ բարձրութիւնը 456 մ է բարձր, ուրեմն անոր ամենէն խոր բաժինը համաշխարհային ովկիանոսէն ցած կ՛ըլլայ, ինչ որ Պայքալի գորգաւորութիւնը ցամաքի ամենամեծ փակ իջուածքներէն մէկը կը դարձնէ: Լիճի միջին խորութիւնը նոյնպէս մեծ է՝ 744.4 մ։ Անոր խորութիւնը կը գերազանցէ լիճերու առաւելագոյն խորութիւնը։ Պայքալէն զատ՝ Երկրին մէջ միայն երկու լիճեր կան, որոնք 1000 մ ունին եւ աւելի խոր է՝ Տանգանիկան (1470 մ) եւ Կասպից ծովը (1025 մ)[6][7]։

Ջուրի ծաւալը[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Պայքալի ջրային պաշարը հսկայական է՝ 23 615.39 քմ³, որ համաշխարհային քաղցրահամ ջուրերու պաշարի մօտ 19%-ն է։ Ջուրի ծաւալով լիճը աշխարհի լիճերուն մէջ երկրորդն է, որմէ աւելի մեծ է միայն Կասպից ծովը, բայց վերջինիս ջուրը աղի է։ Պայքալի ջուրը աւելի շատ է, քան 5 Մեծ լիճերը միասին (Վերին, Միճիկան, Հուրոն, Էրի, Օնդարիօ) եւ մօտ 25 անգամ աւելի, քան Լատոկա լիճի ջուրը[8]:

Վտակներ ու հոսանքներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

ԺԹ դարու աշխարհագրագէտ, երկրաբան Իվան Ճերսկիի հետազօտութիւններու տուեալներով Պայքալի մէջ կը թափի 336 գետակ ու առուակ, ընդ որուն այդ թիւը միայն մշտական հոսանքները կը ներկայացնեն: Այս հարցի շուրջ ժամանակակից տուեալներ չկան, սակայն երբեմն կը նշուի 544 կամ 1123 (որոնց մէջ կը հաշուին ոչ միայն մշտական հոսանքները, այլ նաեւ ցած վայրերու հոսանքները): Կարծիք կայ նաեւ, որ պայմանաւորուած մարդու ազդեցութեամբ եւ կլիմայի փոփոխութեամբ` ԺԹ դարէն մինչեւ ներկայիս ժամանակները կրնայ մօտ 150 հոսանք անհետացած ըլլալ:

Լիճին մէջ թափող ամենամեծ գետերն են Սելենկան, Վերին Անգարան, Պարկուզինը, Թուրքան, Սնեժնաեան, Կիչերան, Տիեան, Կոլոուսթնաեան, Պուկուլտեյկան: Լիճէն դուրս միայն մէկ գետ կը հոսի` Անգարան[9][10]:

Ջուրի հատկութիւնը[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Պայքալի ջուրը արտակարգ թափանցիկ է

Պայքալի ջուրը արտակարգ մաքուր է։ Ջուրը քիչ հանքայնացուած է, թթուածինը շատ է, մանրադիտակները քիչ են, իսկ գործնական բաղադրութեան քանակը չնչին է: Հանքային աղերու քանակութիւնը Պայքալի ջուրերուն մէջ 96.7 մգ/լ է:

Ջուրը հիմնականին մէջ մաքուր է մանրագոյն խեցգետիններու պատճառով, որոնք կ՛ըսպառեն գործնական բաղադրութիւնները՝ իրենց մարմինին մէջ կ՛անցնեն եւ կը մաքրեն ջուրը։



Անուան ստուգաբանութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Լիճին անունը յստակ ձեւով չէ ստուգաբանուած։ Հետեւեալները տեղեկութիւնները կը բերուին «Պայքալ» անուան ծագումի քանի մը տարբերակներ.

  • Պայիրկու (Պայեգու, բայիրկու, բայուրկու) երկրի եւ ժողովուրդի անունէն եկած[11][12]
  • Պուրեաթերէն «բայ» (կանգնիլ) եւ «գալ» (կրակ) բառերէն եկած (աւանդավէպի համաձայն` Պայքալն առաջացած է կրակ շնչող լերան` հրաբուխի մէջէն)[12][13][14][15])
  • Պուրեաթերէն «հզօր կանգած ջուր»[12][16]
  • Պուրեաթերէն պայխաա` «բնական», «գոյութիւն ունեցող» բառէն եկած[12][17]
  • Պուրյաթերէն՝ «հարուստ կրակ»[12][18]
  • Յակուտերէն «բաայ» (հարուստ) եւ «կիւյոլ» (լիճ) բառերէն եկած[12][19][20]
  • Յակուտերէն՝ «պայխալ», «մեծ, խոր լիճ»[12][21][22]
  • Արաբերէն՝ «պախր ալ պակա» (շատ արցունք ծնող ծով, սարսափի ծով)[12][23]
  • Պուրեաթերէն պայկալ-տալայ` «ընդարձակ, մեծ, ծովու նման աւազան», ուր տալայ-ը նաեւ «տիեզերական» եւ «գերագոյն» կը նշանակէ[12][24]
  • Իւկագիրի լեզուով` «լողաթեւ, ջուրէ ցամաք անտառին մէջ մղուած»[25][26]

Ռուս առաջին ճամբորդները էվենկներու լամու (ծով) բառը օգտագործած են: ԺԷ դարի երկրորդ կիսուն, ռուսերը այս լիճը պուրեաթներու ձեւով անուանած են Պայկալ: Ըստ որուն, անոնք իրենց լեզուին կը հարմարեցնեն` կ հնչիւնը ռուսերէն հնչողութեանը հարմար գ վերածելով, եւ այսպիսով ձեւաւորուած է լիճին ներկայիս անունը:

Լիճին տրուած ռուսական նախնական անուանումը Սուրբ ծով եղծա է (ռուս.՝ Святое море)[27]:

Չինական քարտէսներուն մէջ լիճը Պայխէ, Հիւսիսային ծով, Սնեժնաեայ գետը անուանուած է` Ուդուլխէ, որ Ձկան գետ կը նշանակէ, իսկ Լենա գետը` Զուլխէ (վերջին երկուքը տեղանուններու բուրյաթական անուանման կը համապատասխանեն):


«Միրերը» Պայքալի մէջ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

2008-ի ամրան «Պայքալ լիճի պահպանման համագործակցութեան հիմնադրամը» գիտահետազօտական գիտարշաւ կազմակերպած է` «Միրերը Պայքալի մէջ»: 52 սուզում կատարուած է լիճին հատակ խորջրեայ ուսումնասիրման համար նախատեսուած «Միր» սարքերով[28][29]: [30]: Գիտարշավը շարունակվել է 2009-2010 թվականներին:



Դիտարկումներու արդիւնքներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

2002-2007 թուականներուն բազմաթիւ անգամներ սահմանային թոյլատրելի կեդրոնացման գերազանցումներ արձանագրուած են տարբեր ցուցանիշներով: Հետեւեալ տոկոսները սահմանային թոյլատրելի կեդրոնացման գերազանցման յաճախականութիւնը կը ներկայացնեն[31]:

Ցուցանիշ 2002 2003 2004 2005 2006 2007
Թթվածնի քիմիական կիրառում 30 24 25 29 26 30
Թթվածնի բիոքիմիական կիրառում 24 31 26 17 9 15
Երկաթ 85 91 89 83 87 88
Պղինձ 70 79 93 85 96 97
Ցինկ 22 18 15 15 9 9
Ալյումին 0 3 20 51 0 7
Մանգան 0 80 80 100 0 93
Ֆենոլներ 25 14 36 29 26 3
Նավթամթերք 19 12 18 24 0 28
Ֆտորիդներ 0 31 40 40 0 57


Փառապանծ ծով` սրբազան Պայքալ[32][Ն 1]


Փաստեր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • Եթէ Պայքալի ամբողջ ջուրը (23 615.390 քմ³) ՌԴ բնակիչներու վրայ բաժնուի (141 927 297 մարդ)[33], իւրաքանչիւր բնակչի 166.4 հազար մ² ջուր բաժին կը հասնի[34]։
  • Լիճը հետազօտող Լ. Կոլոտիլոյի` «Պայքալի արժէքը» յօդուածին մէջ լիճի ջուրի արժէքը 236 թրիլիոն տոլար գնահատուած է[35]։ անոր յօդուածը որոշակի հետաքրքրութիւն առաջացուցած է, որոնցմէ են՝ «Ռուսաստանի Կրինփիս» կազմակերպութեան մօտ, իսկ անոր հիմնական դրոյթները բարձրաձայնուած են 27 Նոյեմբեր 2017-ին Վլատիմիր Ժիրինովսկիի` «Վեստի 24» հեռուստաալիքէն տրուած հարցազրոյցին մէջ[36][37][38]:
  • 1996-ին, Պայքալ լիճը ԻՒՆԵՍՔՕ-ի համաշխարհային ժառանգութեան անդամ ընդունուած է[39]:

Աւանդավէպեր[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • Աւանդավէպեր կան, ըստ որուն հայր Պայքալ 336 գետ-տղայ եւ մէկ աղջիկ ունէր՝ Անգարան։ Անոնք բոլորը «հօր գիրկը» կը թափէին՝ բարձրացնելով անոր մակարդակը։ Բայց աղջիկը Ենիսէյին հետ կը սիրահարումի եւ կը սկսի հօր չուրերը տանիլ իր գովէն։ Որպէս պատասխան՝ հայրը մեծ ժայռաբեկոր կը նետէ աղջկան վրայ եւ կ՛անիծէ անոր։ Այդ ժայռաբեկորը Շամանի քար կը կոչուի եւ Անգարայի ակունքին մօտ կը գտնուի։
  • Աւանդավէպերու միւս տարբերակին համաձայն՝ Պայքալ մէկ աղջիկ ունէր՝ Անգարան։ Ան Ենիսէյին կի սիրահարուի եւ կը փորձէ փախչիլ անոր մօտ։ Լսելով այս մէկը՝ հայրը կը փորձէ խոչընդոտել՝ գետի ակունքին վրայ Շամանի քարը նետելով, բայց Անգարան կը փախչի։ Այս բոլորէն ետք, հայրը կը հետապնդէ զարմիկին՝ Իրկուտին, բայց կը խղճայ Անգարային, կը թոխէ ուղին՝ թոյլ տալով, որ աղջիկը հասնի Ենիսէյին, միանայ անոր, եւ միասին հոսին[40]:

Ֆիլմագրութիւն[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • 1965 - կինոկատակերգութիւն «Եկէ'ք Պայքալ», Մ. Կորքիի անուան արուեստանոց
  • 1969 - գեղարուեստական ֆիլմ «Լիճի մօտ», Մ. Կորքիի անուան արուեստանոց
  • 1992 - գիտահանրամատչելի ֆիլմ «Պայքալեան հաւատալիքներ», «Լեննաուչֆիլմ» արուեստանոց (տնօրէն-գործարկու` Վիքթոր Փետրով): Ֆիլմը կը պատմէ լիճի աշխարհագրական ու բնական առանձնահատկութիւնները, ինչպէս նաեւ անոր ափերը բնակեցնելու մասին:
  • 2011 - գեղարուեստական ֆիլմ «գոհացուցիչ» Եվգէնի Կրիշկովեցի մասնակցութեամբ: Ֆիլմի գործողութիւնները Պայքալի ափին կ՛ընդանային` Լիստվեանկայ գիւղին մէջ(«Մայաք» հիւրանոց):
  • 2011 - գեղարուեստական կատակերգական ֆիլմ «Դէպի Պայքալ»[41]
  • 2012 - կատակերգութիւն «Դէպի Պայքալ 2»
  • 2015 - գեղարուեստական ֆիլմ «Ծիր կաթին»: Նկարահանուած է Օլխոն կղզիին մէջ: Գլխաւոր դերերը նկարահանուած են Սերկէյ Պեզռուկովը եւ Մարինա Ալեքսանտրովան: Ֆիլմը որպէս ամանորեայ կատակերգութիւն ներկայացուած է, որուն մէջ ընտանեկան արժէքների բարդ հարցեր շոշափուած են:
  • 2017 - վաւերագրական ֆիլմ «Առանց Պայքալի»[42]

Պայքալը նամականիշերուն մէջ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • 1959. Պայքալ լիճ

    1959. Պայքալ լիճ

  • 1966. Պայքալի արդիւնաբերական ձուկեր

    1966. Պայքալի արդիւնաբերական ձուկեր

  • 1966. Պայքալի թառափ

    1966. Պայքալի թառափ

  • 1966. Պայքալի շնորհք

    1966. Պայքալի շնորհք

Պատկերասրահ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  • Ճայերը Պայքալի ծոցին մէջ

    Ճայերը Պայքալի ծոցին մէջ

  • Պայքալը Մաքսիմիխ գիւղի շրջանին մէջ

    Պայքալը Մաքսիմիխ գիւղի շրջանին մէջ

  • Ծովախորշ Ճիվիրկոյսկի ծոցին մէջ

    Ծովախորշ Ճիվիրկոյսկի ծոցին մէջ

  • Պայքալ թափուող վտակներէն մէկը[43]

    Պայքալ թափուող վտակներէն մէկը[43]

  • Մայրամուտը Նովի մէջ, Պուրյաթիա

    Մայրամուտը Նովի մէջ, Պուրյաթիա

  • Պայքալը աշնան ընթացքին

    Պայքալը աշնան ընթացքին

  • Պայքալը Պոլշիէ Գոտի գիւղի շրջանին մէջ

    Պայքալը Պոլշիէ Գոտի գիւղի շրջանին մէջ

  • Պայքալեան օմուլ

    Պայքալեան օմուլ

  • Պայքալը ձմրան Լիստվեանկայ գիւղի մերձակայքին մէջ

    Պայքալը ձմրան Լիստվեանկայ գիւղի մերձակայքին մէջ

  • Զբօսաշրջիկները Պայքալի մօտ

    Զբօսաշրջիկները Պայքալի մօտ

  • Պուրեաթական իւրդեր Ճիվիրկոյսկի ծոցի մօտ

    Պուրեաթական իւրդեր Ճիվիրկոյսկի ծոցի մօտ

  • Շուրջպայքալեան երկաթուղիի տասնեակ թունելներէն մէկը

    Շուրջպայքալեան երկաթուղիի տասնեակ թունելներէն մէկը

Նշումներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. ↑ Ռուսական ժողովրդական երգ, որ հիմնուած է սիպերիացի բանաստեղծ Տմիթրի Տավիտովի «Փախստականի խոհերը Պայքալի մէջ» (ռուս.՝ «Думы беглеца на Байкале») բանաստեղծութիւնը` աքսորէն փախողներուն նուիրուած: Երաժշտութիւնը հորինած են Ներչինսկի անյայտ բանտարկեալները, այդ իսկ պատճառով երգը ժողովրդական համարուած է:
    Պարտուզինը Պայքալեան քամին է, վալը` (ռուս.՝ Вал) ալիքները, անոնց շարժումը: «Փառապանծ նաւը» օմուլի տակառն է. հերոսը փորձում է նավակի փոխարեն նրանով լողալ: Ակատույի լեռները (բները) (Ռուսերէնում բառախաղ է` горы - норы) Մերձբայկալյան շրջանի Ակատույի բանտի հանքերն են: «Հացով ինձ գեղջկուհիները կերակրած են» — սիպիրի սովորոյթ է. այդ օրերուն գիշերը տան մօտ կաթ կամ հաց ձգծ էին սիպերիոյ փախստականներուն համար:

Ծանօթագրութիւններ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Колотило Л. Г. Военные моряки Байкала: проблемы исторической реконструкции деятельности военных моряков российского флота по физико-географическому изучению и освоению озера Байкал в XVIII—XX вв. — СПб.: Наука, 2004. — 560 с. — ISBN 5-02-025048-1
  2. ↑ По постановлению Правительства РФ № 234 от 26 марта 2001 г.
  3. ↑ 3,0 3,1 Бухаров А. А. Байкал в цифрах (краткий справочник). — Иркутск: Изд-во ИП «Макаров С. Е.», 2001. — 72 с. Выборочные данные из этого справочника
  4. ↑ Կաղապար:ВТ-ЭСБЕ
  5. ↑ Озеро Байкал. Средняя часть. От устья реки Селенги до мыса Ижимей. М. 1:200000. Адмиралтейский № 62061. — СПб.: ГУНиО, 1992.
  6. ↑ «Крупнейшие озера мира самые большие озера»։ earth06.narod.ru։ արտագրուած է՝ 2018-04-01 
  7. ↑ «Озеро Байкал (краткая характеристика) / О Байкале.ру - Байкал. Научно и популярно»։ 2012-03-09։ արտագրուած է՝ 2018-04-01 
  8. ↑ Байкал. Общие цифры. ЦНИТ ИГУ. — Baikal.ru
  9. ↑ Байкальское озеро
  10. ↑ Саркисян С. Г. Байкал. — Կաղապար:М.: Гос. изд-во географической литературы, 1955. — 80 с.
  11. ↑ Бартольд В. В. Сочинения. — М.: Наука, 1968. — Т. 3. — С. 341.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 12,5 12,6 12,7 12,8 Цит. по: Гурулёв Станислав Андреевич Что в имени твоём, Байкал? / Ответственный редактор доктор филологических наук Лубсан Доржиевич Шагдаров. — Новосибирск: Наука, 1982. — 112 с. — 50 000 экз.
  13. ↑ Дриженко Д. К. Лоция озера Байкал. — Спб., 1908.
  14. ↑ Румянцев Г. Н. Баргузинские летописи. — 2-е изд. — Улан-Удэ, 1956. — С. 56.
  15. ↑ Откуда взялось название «Байкал» // Байкальские легенды и предания / Фольклорные записи Лазаря Ефимовича Элиасова. — 2-е доп. и перераб. изд. — Улан-Удэ: Бурятское книжное издательство, 1984. — С. 70. — 256 с. — 29 000 экз.
  16. ↑ Կաղապար:Публикация
  17. ↑ Буянтуев Б. Р. К вопросу о происхождении названия «Байкал» // Известия АН СССР, серия геогр.. — 1951. — № 5.
  18. ↑ Мурзаев Э. М., Умурзаков С. У. Гидронимы Иссык-куль и Байкал // Известия АН СССР, серия геогр.. — 1974. — № 6.
  19. ↑ Цыдендамбаев Ц. Б. Бурятские исторические хроники и родословные. — Улан-Удэ, 1972. — С. 481.
  20. ↑ Бый-гал // Байкальские легенды и предания / Фольклорные записи Лазаря Ефимовича Элиасова. — 2-е доп. и перераб. изд. — Улан-Удэ: Бурятское книжное издательство, 1984. — С. 71. — 256 с. — 29 000 экз.
  21. ↑ Рыгдылон Э. Р. О названиях «Байкал» и «Ангара» // Известия АН СССР, серия геогр.. — 1953. — № 5.
  22. ↑ Статья «Байкал» // Географические названия Республики Бурятия: топонимический словарь. / Сост. И. А. Дамбуев, Ю. Ф. Манжуева, А. В. Ринчинова. Научный редактор Л. В. Шулунова, д-р филол. наук. — Улан-Удэ: Издательско-полиграфический комплекс ФГОУ ВПО ВСГАКИ, 2006. — С. 34. — 241 с. — ISBN 5-89610-083-3
  23. ↑ Կաղապար:Публикация
  24. ↑ Мурзаев Э. М., Умурзаков С. У. Гидронимы Иссык-куль и Байкал // Известия АН СССР, серия геогр.. — 1974. — № 6. со ссылкой на работы М. Н. Мельхеева
  25. ↑ Կաղապար:Публикация
  26. ↑ «Юкагирский язык»։ Языки народов Сибири, находящиеся под угрозой исчезновения։ Отдел Севера и Сибири ИЭА РАН։ արտագրուած է՝ 2013-09-30 
  27. ↑ Справочный энциклопедический словарь (ред. А. Старчевский). СпБ, 1849 г.
  28. ↑ Сагалевич А.М. Глубоководные обитаемые аппараты "Мир" на Байкале // Природа : журнал. — 2013. — № № 5. — С. С. 38-46.
  29. ↑ Максим Кошмарчук. (10 сентября 2008)։ ««Миры» завершили изучение Байкала в 2008 году, совершив 52 погружения»։ РИА Новости։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2011-08-22-ին։ արտագրուած է՝ 2010-07-03 
  30. ↑ Максим Кошмарчук (2008-09-15)։ «Учёные доставили в Москву пробы, поднятые «Мирами» со дна Байкала»։ РИА Новости։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2011-08-22-ին։ արտագրուած է՝ 2010-07-03 
  31. ↑ «ВОДНЫЕ РЕСУРСЫ РЕК И ИХ КАЧЕСТВО»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2012-08-16-ին 
  32. ↑ Дм. Давыдов — Славное море, священный Байкал… (с нотами)
  33. ↑ Росстат — Федеральная служба государственной статистики. Предварительная оценка численности постоянного населения субъектов Российской Федерации на 1 января 2010 года и в среднем за 2009 год
  34. ↑ Сибирское зазеркалье (русский) // Вокруг света : журнал. — 2016. — № 7 (2910). — С. 26—28. — ISSN 0321-0669Script error: No such module "check isxn"..
  35. ↑ Цена Байкала
  36. ↑ Сколько стоит Байкал? Опубликовано на сайте «Океанология» 20.01.2012
    Сколько стоит Байкал выяснили учёные
    Геоблоги
  37. ↑ «Байкал «разлили в бутылки»»։ Гринпис России (ru-RU)։ արտագրուած է՝ 2018-04-01 
  38. ↑ «Жириновский предложил «за бешеные деньги» продавать Израилю воду из Байкала» (ռուսերեն)։ արտագրուած է՝ 2018-04-01 
  39. ↑ UNESCO World Heritage Centre. Lake Baikal.
  40. ↑ Дочь Байкала Ангара и богатырь Енисей Информационный портал Байкал-Lake
  41. ↑ Ирина Садыкова (13 октября 2011)։ «Первый фильм»։ «Российская газета-Неделя» — Восточная Сибирь №5606։ արտագրուած է՝ 2011-11-03 
  42. ↑ «Планета»։ Planeta.ru (ռուսերեն)։ արտագրուած է՝ 2018-04-01 
  43. ↑ One of the many rivers flowing into the lake — Flickr(անգլերէն)

Արտաքին Յղումներ[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]

Ուիքիպահեստ
Այս յօդուածի նախնական տարբերակը կամ անկէ մաս մը վերցուած է Հայկական Սովետական Հանրագիտարանէն, որուն նիւթերը հրատարակուած են` Քրիէյթիվ Քամմընզ Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թոյլատրագրի ներքոյ։ 
Վերցուած է «https://hyw.wikipedia.org/w/index.php?title=Պայքալ_Լիճ&oldid=179693» էջէն