Ուիքիփետիա:Ամսուան Յօդուածը/09-2019
.jpg)
Յովհաննէս Թումանեան (19 Փետրուար 1869, Դսեղ - 23 Մարտ 1923, Մոսկուա): Ամենայն Հայոց բանաստեղծ, արձակագիր, գրական, ազգային եւ հասարակական գործիչ, ։ Գրած է բանաստեղծութիւններ, պոէմներ, քառեակներ, վիպերգներ, պատմուածքներ ու հեքիաթներ, ակնարկներ, քննադատական ու հրապարակախօսական յօդուածներ, կատարած է թարգմանութիւններ, մշակած է «Սասունցի Դաւիթ» դիւցազներգութիւնը։
Յովհաննէս Թումանեանի հայրը՝ Տէր-Թադէոս, (աւազանի անունով՝ Ասլան), (1839-1898), գիւղի քահանան էր։ Ան ազնուական Թումանեան տոհմէն էր, որ սերած էր Ժ.- ԺԱ. դարերուն Տարօնէն Լոռի գաղթած Մամիկոնեաններէն։ Մայրը՝ Սօնան (1842-1936), Քոչարեաններու տոհմէն, նոյնպէս դսեղցի էր։ Զրուցասէր եւ լաւ պատմող կին մը ըլլալով՝ իր երեխաներուն առասպելներ, առակներ եւ հեքիաթներ կը պատմէր, համեմած ժողովրդական ոճով եւ դարձուածքներով։ Յովհաննէս Թումանեան՝ ընտանիքի ութ զաւակներուն անդրանիկն էր: Եղբայրներն ու քոյրերն էին՝ Ռոստոմ (1871 -1915), Օսան (1874-1926), Իսկուհի (1878-1943), Վահան (1881-1937), Աստղիկ (1885-1953), Արշաւիր (1888-1921) եւ Արտաշէս (1892-1916)․․․ Աւելին⇒