Մինաս Գաբամաճեան
| Մինաս Գաբամաճեան | |
|---|---|
| Ծնած է | 1842 |
| Ծննդավայր | Պոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն |
| Մահացած է | 1892 |
| Քաղաքացիութիւն |
 Թուրքիա |
| Մասնագիտութիւն | Խմբագիր, ուսուցիչ |
Մինաս Գաբամաճեան (1842, Պոլիս, Օսմանեան Կայսրութիւն - 1892), հայ մանկավարժ եւ խմբագիր։
Ծնած է Կ. Պոլիս, ուր ստացած է կրթութիւնը, նուիրուած է ուսուցչութեան։ Մանկավարժութեան զուգընթաց զբաղած է գրականութեամբ եւ հրապարակախօսութեամբ։
1863-ին հրատարակած է «Զեփիւռ հայրենեաց» կիսամեայ հանդէսը[1], 1870-ին՝ «Հայրենիք» շաբաթաթերթը, 1877-ին՝ «Ապագայ» օրաթերթը[2], իսկ 1879-ի Սեպտեմբերէն «Լոյս» շաբաթաթերթը[3][4], իբրեւ խմբագիր հրաւիրելով Յակոբ Պարոնեանը։
Հրատարակած է քանի մը դասագիրքեր, ինչպէս՝
- «Պատմութիւն հայ ազգին» (1879),
- «Նոր դասագիրք հայոց պատմութեան»,
- «Պատկերազարդ սուրբ գրոց պատմութիւն» եւ այլն։
Մահէնմի քանի մը տարի առաջ կարճ ժամանակով դարձեալ դիմած է խմբագրական աշխատանքին, հրատարակելով «Ծաղիկ» հանդէսը[5]։
Ծանօթագրութիւններ
[Խմբագրել | Խմբագրել աղբիւրը]- ↑ «Վիեննայի մենաստանին մամուլին շտեմարանը- ԶԵՓԻՒՌ ՀԱՅՐԵՆԵԱՑ»։ արտագրուած է՝ 2022-12-22
- ↑ «Վիեննայի Մենաստանին Մամուլին Շտեմարանը- ԱՊԱԳԱՅ»։ արտագրուած է՝ 2022-12-13
- ↑ «Վիեննայի մենաստանին մամուլին շտեմարանը- ԼՈՅՍ»։ արտագրուած է՝ 2022-12-26
- ↑ «Համահայկական թվանշային գրադարան»։ արխիւացուած է բնօրինակէն-էն՝ 2022-12-26-ին։ արտագրուած է՝ 2022-12-26
- ↑ Գառնիկ Ստեփանեան (1973)։ Կենսագրական բառարան, Ա․ հատոր։ Երեւան: «Հայաստան»։ էջ 209։